insanlar ve hayatları farklı. yaşanmışlıklar. sorunlar. bu sorunların yaşanış biçimi bunların o insanlar üzerinde yarattığı baskı. insanların bu baskıyla mücadelesi. zaten bu değilmi dünyadaki 7.5 milyar insanı birbirinden ayıran, her birini benzersiz kılan.

birçoğumuz eleştiriyoruz ve soruyoruz: neden defne çaresizlik içinde kıvranıyor. hayatını düzeltmek için çabalamıyor. dahası acemi neden onu böyle yazıyor.

birçoğumuzun gerçekten kendini çaresiz hissettiği anlar ve sorunları olmuştur. bir kıpırtı arıyoruz bir ses bir nefes hafif açık bir çıkış kapısı. belki kapının ötesi aydınlık belki de zifiri karanlık bilmiyoruz. işte çaresizlik tam da bu bilinmezlik.

kimimiz en başta elimden bir şey gelmiyor deyip hayata devam ediyoruz hiçbir şey olmamışçasına. kimimiz sorunu atıyoruz başkasının kucağına, aman sen de diyoruz. ardına çok da bakmıyoruz. kimimiz en yakınlarımızdan yardım istiyoruz. onlar sorunun çözümüne yardım etmese de sorunun bilinir olması ile rahatlıyoruz. kimimiz ise bize koşulsuz destek veren ve seven ailemizi dahi üzülmesinler diye dahil etmiyoruz. bir nevi sevdiklerimiz için kendimizden vazgeçiyoruz. çırpınıyoruz çırpındıkça belki batıyoruz belki çıkıyoruz. kimimiz çıkınca kendim hallettim diyoruz egomuzu tatmin ediyoruz. kimimiz de sadece çok şükür atlattım diyoruz. çıkamazsak ya hayata küsüyoruz ya da tevekkülle bir şekilde hayata devam ediyoruz.

defne kabaca yukarıdaki 4. gruptakilerden. aynı grupta değilsek bize o gruptakilerin nasıl yaşadıklarını sorunları ile nasıl başa çıkıp veya çıkamadıklarını görüp, öğrenmek ve anlamak düşer. bu bizi zenginleşiriz. bir gün benzer bir kişiyi gördüğümüzde yaptıklarını anlamasak da onu ayağa kaldırmayı deneyebiliriz. insan olmak böyle bir şey. zaten acemi de bu dizide bunu yapıyor.

derecesi farklı olsa da kendi ve bazı yakın arkadaşlarımın yaşadıklarından yola çıktım. gönlünüz zengin gönül kapınız açık olsun.
sevgiler

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.