tık..tık...


yaklaştıkça kuvvetlenen tık..tık sesi bakır ustasının dükkanından gelirdi ..
gelene gözlüklerinin üstünden çakır gözleriyle bakar beklediği biriyse işe ara verirdi ...yine öyle oldu girdim içeri gülünce kaybolup çizgi haline gelen gözlerle karşıladı ..evlat nerdesin özledik ..niye çoğul konuştuğunu çözemedim ağız alışkanlığına verdim yıllar sonra eşinin de beni sorduğunu evde konuşulduğunu anlayınca çoğul söylemindeki kişinin eşi olduğunu ortaya çıktı..niye evlat derdi bilmiyorum ,ben bana kapı açanların yüce gönlüne bağladım bu durumu ..yaşayan hiç çocuğu yoktu iki evladı toprağa vermişti ..biri doğumda diğeri bebekken ..bebekken kaybettiğinin kız olduğunu biliyorum ..onuda efkarlı bir anında söylemişti..yaşasaydı ablan olurdu demişti iş yerinden arkadaşımın dayısıydı ..bende dayı dedim onun gibi...
isminin arkasına baba takısı almak kolay değildir ..kişi bunu seçemez ,bu ünvandır ve hakedene verilir ..çoğu çarşı esnafı baba derdi ..hatta yaşıtı olanlar bile ..bakırdan olduğu kadar insan halinden anlayan biriydi...
sıkıntıyı, sevinci hatta aşk'ı şıp diye anlardı ..
başımdaki kavak yellerini anlayan üçüncü kişiydi ..birincisi annem ikincisi usta ve nihayetinde tık ..tık.. ustayla ağız birliği etmiş gibi oda biliyor mu sevdiğini demişti ..oysa hiç tanışmadılar sadece ismen biliyorlardı birbirlerini
semtler uzak işleri yoğundu ikisininde ..ikiz gibi benzer olmaları baba yapısında olmalarındandı ..
usta gibi hayat öğretmenlerimden biri oydu...
arkadaşıma dayılık değil babalık yaptı ..gerçek babasını erken kaybetti ..
dayı babalığı üstlendi evlendirdi ..iş ortamınıda sağladı çok hatırlı dostları vardı başı sıkıştıkça dayı hemen devreye girdi ..evlenince kiraya çıkmasına müsade etmedi yanına aldı evin üst katı onun oldu ...diğer kardeşleri anneyle kaldı evleride yakındı zaten sorun olmadı dayı kardeşinede şemsiye olmayı hiç bırakmamıştı ..iyice yaşlanıp işi bıraktığında evin bahçesinde eskiden kömürlük olan odayı küçük bir atölye haline getirdi maksat oyanlanmaktı..
konu komşunun tamir işlerini sevabına yapıyordu ..
yazının başlığı arkadaşın oğlunun küçükken taktığı isim ..yeni dillendiğinde tık..tık.dede diyordu bizde arada takılıyorduk ..
yakın zamanda o çocuğun evlendiğini gördü tık tık dedesi ..gözleri gülüyordu artık zor yürüsede ...yine aynı sarılma yine içten evlat demesi ..
bugün babalar günü ..hakkında yazı yazılacak birini tanıştırmak istedim biliyorum cevrenizde vardır örnekler ...bu örnek gibi..
bizi bir araya getiren dizide sadri usta vardı ..iyi örnek olarak ...
kötü bir söylem deryanın ağzından geldi.. ömere benim babam küçük bir memur silik biri kahramanım sizsiniz dediğinde itiraz hayranı olan bir arkadaştan geldi ..kırıldığını belirten bir iki kelimeden sonra sanırım her babanın duymak istediklerini söyledi...benimde hislerime tercuman oldu ..
şunu demişti ...ben küçük memur birinin kızıyım babam kısıtlı imkanlarla bizi yetiştirdi ,benim babam etkisiz biri değil benim kahramanımdır ..anlam olarak aynı kelimede hata varsa affetsin ..benimkide arkadaşınki gibiydi ..
babalık parayla, kariyerle alınacak bir şey değil ..hissederek ,hissettirerek olur
bunun ölçüsü yetişen evladın işinde başarısı değildir ..başarı ölçüsü
biri yolda görünce iyi yetiştirmişsin çok saygılı diyorsa odur işte ..
bir babanın ölmeden duymak istediği sözleri işitip eşine gururla anlatıyorsan
emeklerimiz boşuna değilmiş yerimize bırakacağımız evlatlarımız insan olma yolundalar diyebiliyorsan en güzel babalar günü hediyeni almışsın demektir .
gönül arkadaşlarımı yetiştiren tüm babaların aziz hatırası karşısında hürmetle eğiliyorum ..benim babam gibi ebediyete intikal edenlere rahmet diliyorum ... babalar gününüz kutlu olsun...

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.