YazarOkur TV Sudoku Türk Filmleri Kitap Özetleri - Giriş Yap Üye Ol

Kiralık Aşk - o... "herkesin bir umudu vardır, bir savaşı, bir

Kiralık Aşk

o...

"herkesin
bir umudu vardır,
bir savaşı,
bir kaybedişi,
bir acısı,
bir yalnızlığı,
bir hüznü…
çünkü herkesin bir gideni vardır…
içinden bir türlü uğurlayamadığı…"

turgut uyar..

sıcak bir öğle vaktiydi ..arnavut kaldırımlarda yanan güneşte oynamaktan ter su içinde kalmıştık ..
oturduk köşe bakkalın yanındaki duvardibine ..sebilhane bardakları gibi sıralandık ..bakkala gazoz arabası yanaştı ...sıcakta yorulmuş olan hepimizin gözü ciğerci kedisi gibi kasalarla inen gazozlara takıldı ..
çocukluğumun yaramaz yüzü arkadaşım söylemişti ilk kez ..o..gelirse gazoz içebilirdik ...sonraki yıllarda hatırlattığımda sahi ben mi söyledim diye hayret etmişti ...yaramaz isminin önünde ünvandı büyüklerin ağzında ,aslında yaramaz değil sakardı ..mantar tabancası için aldığı mantarları arka cebine koymuş ayağı kayıp düştüğünde tüm mantarlar patlayınca uzun süre yüzüstü yatmak zorunda kalmıştı.. hasarlı bölge mahalle kadınlarının ev yapımı merhem deneme alanına dönmüştü ...herkesin diline düşmeside cabasıydı ..beraber oynarken bakkalın camını kırdığımda bile bakkala inandıramamıştım
ben yaptım,kazayla oldu desemde o yapmıştır demişti ...
yaramazın o gelirse demesinden önce tüm harçlıklar top almaya harcanmış olduğu için tek umut o dediğine kalmıştı ...
o ..nihayet göründü ..kolalı gömleği jilet gibi ütülü pantalonu,her daim boyalı ayakkabıları ile şık bir beyefendiydi ...
sonraları başka örneklerini de gördüğüm devrek işi bastonu ile adımlamaya başladı kaldırımları orta boylu epey yaşlıydı ...baston süs gibiydi elinde..
fötr şapkasız hiç görmemiştik ..bakkalın hizasına kadar bize dikkat etmedi ..
gördüğünde durdu yüzünde belli belirsiz bir gülümseme ile bize baktı bakkala girdi kısa süre sonra çıktı yine aynı şekilde baktı gülümsedi yola devam etti .
bakkal içerden gazozlarla çıktı açtığını uzattı ,yaramaz böbürlendi ben demedim mi alır diye ...
öyleydi herkesin saygısı olan beyefendi amcayı bizde seviyorduk dede yaşında olmasına karşın hep amca derlerdi ...
babamla karşılaşmaları merasim gibiydi ..babam ceketinin düğmelerini ilikler beyefendi ise şapkasını hafifçe kaldırır hararetle tokalaşılardı ...
bir çarşı dönüşü babamla yürürken o cami karşısı kahvehane önünde oturuyordu ,nazik davetini babam geri çevirmedi oturduk yine bana gazoz geldi onlar çay eşliğinde sohbete başladılar .tok bir sesi vardı ...biraz edebiyat üzerine konuştular, arada ne konuştuklarını hatırlamıyorum ben cami duvarına yuva yapmış güvercinleri seyre dalmıştım..kalkmamıza yakın mazinin esiriyim demişti ..mazi nedir diye sorduğumu hatırlıyorum geçmiş demişti babam ...eski yıllara denir ..
geçmişe esir olmak o günlerde çok anlamlı değildi benim için ilerleyen yıllarda çocukluktan hatırladığım kişileri konuşurken adı geçti beyefendinin ...
babam münevver adamdı dedi..çocukluk halimle bilmediğim hayat hikayesini anlattı ..genç yaşta babasını kaybetmiş babasının kurduğu dokuma işletmesi ona kalmış tabi ailenin geçiminide sırtlamış o yaşta , işleri biraz büyütünce komşu mahalleden eşini görmüş bir cemiyette ..
sevmişler birbirlerini evlenmişler ..mutlu mesut yaşamlarına evlatlar torunlar dahil olmuş ..ömür bu gelip geçer eşi vefat ettiğinde yanlarında oturan evlatları yokmuş hepsi evlenip kendilerine hayat kurmuşlar ..babalarını yanlarına almak istemişler ama babama söylediği ve benim aklımda kalan
yüzünden gitmemiş ...mazinin esiriyim efendim demişti ...
bırakamadığı ev değildi,anılardı ve bunu biliyordu kendisi .. aynı durumda olan çoğu kimse kısaca evimi bırakamam der ben bilirim tutsak olduklarını ..
bugün çarşıda gördüğüm artık nostalji olsun diye pişirilen iftariyelik çöreklerden kaç çocuğu sevindirmiştir beyefendi kimbilir ,ellerimizde iftarı beklerdik ...dayanamayıp ucundan yediğimizde olmuştur ..
biz onun yolunu gözlerken içindeki yanan ateşi hiç bilemezdik ..değiştirmediği ev eşyalarında, odalarda ,bahçede artık gelmeyecek sevdasına kavuşma umudunu ebediyete bırakmış zamanın tükenişini sessizce ve büyük bir olgunlukla bekliyen kolalı gömlekli, fötr şapkalı, şık bastonlu münevver beyefendinin tutsak halini hiç anlıyamazdık ...