52.bölüm

serdarla nihan ömerle defnenin vermiş olduğu hehiyeleri ahmetlere vermiş dönüyorlardır.
ni:kadına çok üzüldüm...üç çocuk...kimseleri yok
ser:yazık içim acıdı
ni:kadın bunları görünce ne diyeceğini bilemedi resmen ağladı
ser:nasıl teşekkür edeceğini bilemedi
ni:ahmeti gördün mü...okul eşyalarını görünce nasılda boynuma sarıldı
ser:neyse bundan sonra okuluna gidebilecek artık
ni:serdar
ser:efendim aşkım
ni:hayata bak..eğer ahmet bizim lokantaya gelmeseydi...biz ahmetin varlığından bile haberimiz olmayacaktı...onu tanımasaydık yaşadıklarından çektiği sıkıntılardan hiç haberimiz olmayacaktı...bu böyle devam edecekti ...belkide daha kötü duruma düşeceklerdi
ser:doğru söylüyorsun ...onları görünce...onların durumunda pek çok kişi var...bazılarına ulaşabiliyorsun bazılarına ulaşamıyorsun..
ni:evet...bunlarla ilgilenen pek çok vakıf var ama herkesede yardım edilemiyor
ser:aslında bizde bir şeyler yapabiliriz ...araştırmak lazım...bizde karınca kararınca bir şeyler yapabiliriz
ni:yapalım serdar
ser:onları görünce benimde aklıma geldi...onların durumunda bizde olabilirdik...hayat kısa nihan ... bende babasız büyüdüm...anne desen öyle...bende size ne zamandır hasretim ...oğluma sana ...sizi çok özledim...
ni:o zaman evine dön serdar
ser:dönemem...o oradayken(annesinden bahseder)
ni:bende hatta evdekilerde seni çok özledi...esra...türkan teyze...bırak arık şu inadı
ser:bende biliyorum ama ...benimki inat değil...onu görünce yaşadıklarımız sürekli aklıma geliyor...eve dönemem ama bunun için bakka çareler düşünücem
ni:senin aklında ne var
ser:var işte bişeyler
nihanla serdar böylek onuşarak lokantaya giderler

defne şirkette çalışırken telefonu çalar arayan nihandır
d:alo nihan naber
ni:iyidir...biz serdarla ahmetlerin evine gittik
d:nasıllar ...durumlar yani
ni:sorma defne...
d:yazık
ni:bunu yapnın kim olduğunu sordu ama siz istemediğiniz için söylemedik
d:iyi yapmışsınız
defne telefonla konuşurken ömer defnenin odasına gelir
ö:meleğim...çıkalım mı
d:tamam canım çantamı alıp hemen geliyorum
ö:ben danışmanın ordayım
deyip çıkar
d:nihan bnim çıkmam lazım ...sonra konuşuruz olurmu
ni:hayırdır nereye
d:ömerle bebek odası bakmaya gidicez
ni:vaaay...hazırlıklar başladı ha
d:evet...hadi canım öptüm...ömer beni bekliyor
defne telefonu kapatıp çantasını alıp çıkar.ömerin yanına gittiğinde sinan gelir
si:ortak müsaitmisin...salih beylerle ilgili şu konu vardıya
ö:acele mi
si:yooo sonrada olabilir...siz nereye...yemeğemi
d:bebek odası bakıcaz
si: yeğenime oda ha
ö:(gülümser)evet
si:tamam gelince konuşuruz
ö:olur kardeşim
ömerle defne çıkarlar..mağaza mağaza gezerler...beşikleri yatakları aksesuarları tek tek incelerler
d:ömer ben kararsız kaldım...hepsi birbirinden güzel
ö:hemen karar vermek zorunda değilsin canım...bi düşün istersen
defne mağazaya son bir kez göz gezdirirken...dikkatini bir beşik çeker.yanına gidip.etrafında bir kaç kere döndükten sonra
d:ömer bu olsun
ö:bunu mu beğendin
d:evet sende beğendin mi
ö:güzel sen beğendiysen
d:evet bu olsun
ö:tamam alalım
mağazadaki satış elemanı gelir
ö:bunu alıyoruz
---tamam efendim
d:ne zaman gelir
---iki gün içinde elinize ulaşır
ö:tamam
beşik alınmıştır. mağazadan çıkarlar.bebek giysileri satan mağazaya gelirler.defne bebek giysileri seçerken ömerde bir eline patiği bir elinede
ayakkabı alır .ikisinide inceledikten sonra ikisinide sepete atar.ilerde bebek battaniyelerine bakan defneyi izlerken yüzünde tarifsiz mutluluğun gülümsemesi vardır.alış verişlerini bitirdikten sonra şükrü torbaları arabaya taşır
d:saate bak alış verişe daldık işi unuttuk
ö:hadi gel ...bi yemek yeriz ordanda şirkete geçeriz
restorana giderler.yemeklerini beklerken
d:oda hemen hazırlamak lazım ...iki gün içinde beşik gelicekmiş
ö:tamam şirkete gidince usta ayarlarız yarın gelirler.
d:yetişir dimi
ö:yetişir yetişir
ö:defnem...hala inanamıyorum ...
d:ne ye inanamıyorsun
ö:birlikte bebek alış verişi yaptığımıza
d:valla ne yalan söyliyim bende...sanki rüya gibi
ö:bencede
d:ama artık inanıyorum...
ö:resmen bie aile olduk ve beebk odası seçip ...bebek giysileri alıyoruz
defne gülümser...yemeklerde gelmiştir.yemeklerini yedikten sonra şirkete geçerler

birkaç gün sonra serdar eve gelir.nihanla verandada oturuyorlardır.nermin ise içerde oturuyordu.serdarın görmediği noktadan nihan küçük iso ve serdarın hallerini izler.serdarla karşılıklı oturmasada sesini duyabilmek için bir biraz daha yaklaşır.
ser:nihan...ben ev buldum
ni:ev mi
ser:evet...tam bize göre...sen ben iso ...ne güzel yaşarız
ni:serdar sen emin misin
ser:evet nihan ben oğlumu çok özlüyorum...günde bir kaç saat yetmiyor bana
ni:o zaman burda evinde kal serdar
ser:nihan biliyorsun durumu ...o burda olduğu müddetçe ben bu eve gelmem
ni:peki esra türkan teyze...onlar nolacak...onları özlemicek misin
ser:özlüyorum ama nihan olmuyor...hala öfkem geçmedi
ni:sende haklısın canım ama ...türkan teyzeyle esra çok üzülecekler
ser:biliyorum canım ama ...bak çok şükür kazanıyoruz...önce evin eşyalarını alır sonra yerleşiriz
ni:sen ciddisin
ser:evet nihan
ni:ben şimdi şey oldum ya
ser:sende alıştın tabi.
ni:türkan teyzelere nasıl söyliceksin...çok üzülecekler
ser:ananemi üzmeden bi yolunu bulucam
ni:madem böyle mutlu olacaksın ..bende sana uyucam
ser:(nihanın elini tutar)aşkım benim

bu konuşmaları dinleyen nermin iki gözü iki çeşme ağlıyordur.nihan içeri girdiğinde nermini ağlarken görür
ni:nermin teyze
nermin cevap vermez
ni:duydunuzmu
nermin evet dercesine başını sallar
ner:oğlum benim varlığıma katlanamıyor...yıllardır yaşadığı evi terkediyor
ni:nermin teyze biliyorum sende üzülüyorsun ama ...serdarıda anlamak lazım...siz kendinizi onun yerine koyum...türkan teyze veda etmeden gitse
siz ne yapardınız...zaten baba da gitmiş...üztelik bide erkek
ner:haklı...hemde çok haklı...ama beni affedip yeniden başalamak istiyorum...bundan sonraki yaşamlarında onların yanında olmak istiyorum...bana son bi şans verseler kendimi onlara affettirebilirim...yanımda durmuyorlar bile...niha serdarı ikna etde gitmeyin...ben sizi görmeden yapamam...isoya o kadar çok alıştım ki
ni:nermin teyze ben serdarı sizin onları terkettiğiniz zaman tanıdım...neler yaşadıklarını ben biliyorum...defnenin sevinçle tasarım okulunu kazanım bana geldiğini ama çalışmak zorunda olduğu için gidemediğine ben şahidim...serdarın isyenlarını serseriliklerini...defnenin bu aileyi bir arada tutmak için neler yaptığına ben tanık oldum...defne olmasaydı esra belki bi yetimhanede..serdarsa bi köşede öldürülüp kalacaktı...onun için ne defneyi nede serdarı bu konuda ikna edemem

nermin işin bu kadar ciddi bir boyutta olduğunu yeni yeni kavrıyordur...serdarla defnenin özellikle defnenin neler yaşadığını farkına varmaya başlamıştır.defneyke defnenin evinin önündeki ilk konuşmalarını düşünür.(dünyanın en iyi adamının hayatını mahvettiğini söylediği konuşmayı)
ner:nihan ne oldu ...bilmediğim ne var...defne ne yaptı
ni:bunu size anlatamam ...ama defne isterse size bir gün anlatır
nermin şimdi daha çok meraketmiştir...
nihan bu konuşmadan sonra nerminin yanından ayrılır..aslında oda evden ayrılam istemez ama serdar böyle istiyordu.ne yapsam diye düşünürken defneyi aramak aklına gelir.

bu sırada defne ve ömer evdedir.bebek odası gelmiştir. ustalar odayı kurmuş gitmişlerdir.ömerle defne odayı izliyordur.
d:çok güzel oldu
ö:şahane oldu
d:ay ömer şimdi daha çok sabırsızlanıyorum...bir an önce bebeğimizi kucağıma almak istiyorum
ö:bende defne bende
d:odayı sık sık havalandırmak lazım...hem boya hemde mobilya kokusunun gitmesi için
ö:daha zaman var...bebeğimiz gelene kadar boya kokusu gider
defnenin telefonu çalar.telefone bakar
ö:kim
d:nihan
telefonu açar
d:alo nihan naber
ni:iyi diyelim iyi olsun
d:noldu nihan kötü bişey yok dimi
ni:defne serdar ev bulmuş...taşınıyoruz
d:ne ...nereye
ni:hani nazım amcaların evi varya
d:evet
ni:işte orasını tutmuş
d:abim baya kararlı ha
ni:sorma...nermin teyzede duydu iki gözü iki çeşme ağlıyor
defne nermin kelimesini duyunca yüzü asılır
d:abim ...oda haklı ne zamandır sizden ayrı...özlüyor
ni:sen bi şey demicek misin
d:ne diyim nihan...dediğim gibi oada haklı...eve gelemiyor...ne zamandır isolarda olmazki
ni:türkan teyze esra çok üzülecek ama
d:biliyorum nihan...ama ne yapabilirimki
ni:bi konuşsan mı acaba...seni dinler
d:anlaşılan sen gitmek istemiyorsun

defneyle nihan konuşurken ömerde bebek odasını inceliyor...herşeye tek tek dokunup gülümsüyordur
ni:ne bileyim defne alıştım galiba onlardan ayrılmak zor gelecek
d:iyide nihan...nazım amacaların evide yakın yani pek ayrılmış sayılmazsın yani
ni:serdara olur dedim ama burdan ayrılamakta istemiyorum
d:tamam ben bu gün gelir konuşurum
ni:sağol defne
d:dur bakalım ...ikna edebilirmiyim bilmiyorum
ni:olsun denemen bile yeterli
d:hadi görüşürüz
defne telefonu kapatır
ö:nolmuş
d:abim...ev bulmuş taşınacaklarmış
ömer şu mesele der gibi kaşlarını kaldırır
ö:napmayı düşünüyorsun
d:benim abimle konuşmam lazım...bu gün nasıl olsa şirkete gitmicez...gidip konuşayım
ömer defneye sarılır.
ö:bende onu dicektim...(muzip bakarak konuşur)nasıl olsa şirkete gitmicez bizde bi leyler yaparız demiştim
d:ne gibi
ö:(gözüyle yatak odasını işaret eder)bunun gibi
d:güzel fikirmiş ama
ö:di mi
d:abimlede konuşmam lazım
ö:acelemi
d:yaaani
ö:tüh
d:ama gelince neden olmasın
ö:söz mü
d:söz(defne izci işareti yapar)izci sözü
gülerler
ö:hadi o zaman seni bırakayım
d:sendemi geliyorsun
ö:siz konuşurken bende sadri ustamın yanına giderim
d:sen öyle diyorsan
ö:hadi ozaman ...bir an önce gidip gelelim
defne güler
d:alemsin ömer

birlikte lokantaya giderler.ömer defneyi bırakır arabadan şnmeden serdarlara selam verip ayrılır.
d:naber abi
ser:iyidir...hoşgeldin
d:hoşbuldum
ser:hayırdır...sen bu saatlerde pek gelmezdin
d:hiiiç öylesine...sizi göresim geldi
ser:iyiymiş
d:abi konuşabilirmiyiz
ser:noldu hayırdır
d:sen gel bi
birlikte boş masaların birine geçerler
d:taşınıyormuşsunuz
ser:nerden...nihan mı söyledi
d:evet
ser:evet...nazım amcanın evini kiraladım...bir iki haftaya taşınırız
d:emin misin
ser:evet defne...oğlumu çok özlüyorum gidemiyorum da eve
d:acele karar vermiyormusun
ser:geç bile kaldım
d:biraz daha mı düşünsen
ser:düşünecek bir şey yok
d:ananemle esrayı düşün
ser:düşünüyorumda
d:bak abi...biraz denesen...eve git...orası senin evin...orda kal...tamam anneme sarıl demiyorum... aynı sofrayada oturmak zorunda değilsin...nihan da isoda seni çok özlüyor...eğer yine duramazsan ayrılırsın

serdar biraz düşünür
d:hem isoda esraya ananeme çok alıştı...esrayı düşün...
ser:bilyorsun defne bunlara zaten esra için katlanıyoruz
d:bak abi bir kaç gün dene ...olazsa ayrılırsın...hem sende yapamazsın ki...kalabalık aileye alışıksın
ser:sence öyle mi yapmalıyım
d:istersen abi...seni hiç bir şeye zorlayamam
ser:tamam canım bi düşünücem
defne serdara arılır..defne serdara sarılırken konuşmayı bir köşeden dinleyen nihana bakkıp göz kırpar..nihanda dudaklarını kıpırdatarak (teşekkür ederim) der

serdarla defne konuşmasını henüz bitirmiştiki ömer gelir. biraz konuştuktan sonra oradan ayrılıp evlerine giderler

devamı sonra

türkaz

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.