^^dunya degil askistan^^ 12. bolum
“ankaranin baglari da buklum-buklum yollari..”
(sebnem odada kendi kendine soyleniyodur)
sebnem: ben simdi bu nuri alco kilikliya nasil gidicem ankaraya ya?!
(o sirada selim odaya gelir)
selim: bebegim babamdan ogrendim ankaraya gidiyomusuz
sebnem: evet ne guzel!
(selim sebneme yaklasir ve kulagina dogru egilir)
selim: dusunsene, sen, ben ve ankara.. kulaga nasil da hosgeliyo dimi? ;)
sebnem: cok hos!
selim: yarin gidiyoruz harika, seninle ankara maceramizi iple cekiyorum ;)
sebnem: ben de kafasina yeni bir biblo gecmesiyle can veren selimin macerasini iple cekiyorum ;)
selim: neyse, ben gideyim kizlar beni bekler ;)
sebnem: o bekleyen kizlarin akli oldugundan suphe ediyorum, gerci kendi gibi beyinsiz bir okuzle takilmalari onlar icin normal bi durum
selim: benim icin onlarin akli onemli degil, guzel olsunlar yeter ;)
sebnem: ben de boyle bi cevap vericegini dusunmustum
selim: gorusuruz bebek ;)
sebnem: gorusuruz okuzcum
( aksam olur sebnem yarin icin esyalarini topluyodur, selin de gelmistir)
sebnem: acaba bu bluzumu da koysam mi?
selin: bu kadari biraz fazla degil mi sebnem?
sebnem: neresi fazla ya?
selin: alt tarafi 3 gun kalicaksiniz
sebnem: ...
selin: ha sen selime guzel gorunmek istiyosan o ayri
sebnem: alakasi yok!
(selin cekmeceden bi parfum cikarir)
selin: bu yeni parfumunu al yanina, nolur nolmaz ;)
sebnem: gerek yok istemiyorum
selin: o zaman en guzel rujlarini koy, nolur nolmaz ;)
sebnem: kizim ne diyosun ya? selimlestin iki dkkada! kafana geciririm bu bavulu!
selin: tamam ya ne kiziyon :)
( aloz ve eycan evdedir, ozgur koltukta oturmus kitap okuyodur, almila ve eycan masada oturmustur, kisk sesle konusuyolardir )
can: ben ozgurun sapik olduguna inanmiyorum
eylul: aynen tipi oyle bi tip degil zaten
almila: bilmiyorum ya acaba gunahini mi aliyoruz?
ozgur: bak bak, kitap yazmislar bide hic inandirici degil!
eylul: ne inandirici degil?
ozgur: bi sapigin pesindeler--
almila: sapik mi? 0_o
ozgur: sapigi ariyolar, guya sapik unutup arkasinda bi iz birakmis, sapik dedigin gercekten sapiksa arkasinda falan iz birakmamali
almila: 0_o
eycan: 0_o
ozgur: sapigi kendi imkanlariyla bulsunlar, izlerle falan degil, klisede klise!
aleycan: 0_o
ozgur: ne gozlerinizi buyutuyosunuz??
almila: y-yok bisey
ozgur: neyse ben uyumaya gidiyorum
(ozgur elinde tespihle herkese tip tip bakip burnunu ceker ve odasina gider)
almila: siz de benim dusundugum seyi mi dusunuyosunuz 0_o
eycan: 000_ooo
(sabah olur, sebnem evde hazirlanmis selimi bekliyodur, kapi calar)
sebnem: nerdesin sen? ucaga gec kalicaz!
( selim sebnemi basdan asagi suzer)
selim: gec kalalim, hic gitmeyelim istersen ;)
sebnem: sacmalaman bitdiyse gidelim istersen!
selim: gidelim bebegim
sebnem: bavulumu al
selim: ??
sebnem: ba-vu-lu-mu al!
selim: ben niye alicakmisim?
sebnem: hep sapiksin, hem nezaketsiz!
selim: oha bunun icine ne koydun? cok agir bu!
sebnem: bi kac parca bisey
selim: gercekten bi kac parca olduguna emin misin?
sebnem: gibimsi
selim: :)
(selimle sebnem havaalanina gelir, ucakta yerlerini alirlar, ucak daha kalkmamistir, selim ucaktaki hostesleri suzuyodur)
selim: hey masallah
sebnem: agzini kapa!
selim: allah neler yaratiyo
sebnem: sen ne kadar arsizsin ya!
selim: bak bu kumral olan harika bisey
sebnem: arka tarafta oturan cocuk cok yakiskli! gidip tanissam mi acaba?
selim: hangisinden bahsediyosun sen? otur oturdugun yerde!
sebnem: sen bu kizlara asilirken iyiydi dimi?
selim: ben asilirim
(sebnem arkasindaki cocuga bakip goz kirpar)
selim: 0_o napiyosun sen? deli etme kizim beni!
sebnem: cocuk cok yakiskli ya
selim: sebnem!
sebnem: ne var??
selim: onune don ve arkana bakma!
sebnem: bu cocukla kesinlikle tanismam gerek
selim: deliricem ya! deliricem!
sebnem: noldu? beni kiskaniyo musun?
selim: evet cok kiskaniyorum!
sebnem: 0_o
selim: d-diyicegimi saniyosan yaniliyosun, kiskanmiyorum tabikide!
( ve ucak kalkar, birazdan sebnem kulaklikla muzik dinliyodur, selim kulakligin birini sebnemin kulagindan cikarip kendi kulagina takar)
“bizden yana mevsim gunes ve ay hep dolunay
bizden yana ruzgar okun icime isliyor
kalp agrima bir tek senin guzel yuzun iyi geliyor
senden yana hayallerim bildigim sevdiklerim
senden yana kuslar resmim guzellesiyor
kalp agrima bir tek senin guzel yuzun iyi geliyor
nasil da aklim gidiyor..
seni yazdim her yere ask diye
kimse bilmez kimse duyamaz
bir kus ucar kalbimden kalbine
kimse gormez kimse durduramaz.. ”
(sebnem basini selimin omzuna yaslamis uyuyodur, selim kulakligi sebnemin kulagindan cikarir, sebnem iki eliyle selimin koluna sarilir ve uykuya dalar, selim de gulumseyerek basini sebneme yaslar ve o da uyur.
ve yolculuk biter, ucaktan inme vakti gelmistir, selim sebnemi uyandirmaya calisir)
selim: sebnem uyan artik
sebnem: ...
selim: sebnem?
sebnem: ...
selim: ben seni nasil uyandiricagimi biliyorum
(selim sebnemin kulagina dogru egilir)
selim: bebegim hadi uyan, bizim burdaki eve gidelim orda devam ederiz ;)
(sebnem hemen uyanir)
sebnem: ne diyosun sen be! sapik sey!
selim: napiyim bebegim baska turlu uyanmiyodun
sebnem: neyse kalk gidelim
(selimle sebnem ucaktan iner, selim elini sebnemin beline koyar)
selim: cok eglenicez bebegim ;)
bolum sonu: yorumlarinizi bekliyorum kizlar :)

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.