muhteşem bir bölümdü. candan'ın murat karşısında öfke ve çaresizlik içinde dolan gözleri, titreyen sesi, demir'in bir baba olarak güçlü gözükmeye çalışması ama gözlerindeki çaresizlik, cemal'in içinde olduğu yalnızlık, kendine tutunacak bir manevi değer arayışı, gözlerindeki kötülük bakışlarının hafiften iyiliğe dönüşmesi, ufuk'un her zamanki neşeli tavırlarının altından çıkan vicdan azabı,anlatamanın çaresizliği, bunu tüm bakış, ses ve yüz ifadeleriyle mükemmel anlatması, öykü'nun tv de izledikten sonra birden bire içine düştüğü hastalık çaresizlik hissini verdiği ifadesi tavırları bakışları...ve diğer tüm oyuncuları...olağanüstü kalitede bir oyunculuk vardı. tüm oyunculara teşekkürler...gözleriyle sesleriyle tavırlarıyla kusursuz bir oyunculuktu.

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.