görünenin arkası..

hani şimdi biz
inanın güzel günler göreceğiz çocuklar
güneşli günler göreceğiz
motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
işıklı maviliklere süreceğiz

nazım hikmet ran ...


doğru hatırlıyorsunuz papatya hanım bahsettiğiniz yazı bana aitti ..
sınırsız yazımdada adı geçen ustayı anlattığım yazıda geçmişti heybede birikenler..ustanın altın öğütlerinden biriydi ...
adı bile bilinmiyordu dükkanın adı usta idi ..kendisinede usta derlerdi .. süt ürünleri satan bir dükkandı ..ben yardım için uğrardım hayat ustalarımdan biriydi ve çıraklığını yaptım ..öğütleri hayat yolunda ışık oldu bana görüyorumki sizede olmuş ..usta öğütleriyle yaşıyor ...ne mutlu ..
yeri gelmişken bir öğütünü daha anlatayım ...
bir teyze vardı mahallede alışverişe geldiğinde hiç bir şeyden memnun olmayan bir havası vardı ,yaşına hürmetten hiç ses çıkarmazdım ama sevdiğimde söylenemezdi ..görünenin arkasına bakmayı öğrendim ustadan .
bir seferinde teyze gittikten sonra hiç beğenmediğini zor bir müşteri ve insan olduğunu söyledim ,gözlüklerinin üzerinden baktı hiç bir şey söylemeden ikimizede çay doldurdu ...kapı önüne oturduk ...
bir müddet suskun kaldı bekliyordum önemli konu olduğunu ,çay koyup susarsa sonrası ciddi bir konuşma olurdu ...
evlat.. sen onu sevmiyorsun ama o seni çok seviyor dedi ...
şaşırdın değilmi ..bunu bana defalarca söyledi ..evet dili sivri ,tersler gibi konuşuyor ,sert bir ifadesi var..bu onun kötü olduğunu göstermez ..
acı fırınında pişenlerden biri o , fırında uzun süre kalan ekmek gibi kabuğu kalın ve sert ama içi yumuşak ...sen o fırını henüz bilmiyorsun ne demek istediğimi ilerde anlıyacaksın ...
insanı tanımak için gördüğünün arkasını görmen gerek ..yani içini ..bu mümkün değil gibi gözüksede, aslında farklı yerden bakarsan mümkün olur
usta bunu anlattığında ne demek istediğini tam anlıyamadım ...
ama bir merak sardı beni... gördüğüm aksi bir teyze ,anladım beni seviyor bu onu iyi görmemi sağlamaz diye düşünüyorum ...
gözüm teyzenin üzerinde günler geçmeye başladı ..
görünmiyeni aramaya karar vermiştim ,bulmak isteği her gün daha fazlalaştı
bir gün evine peynir götürmemi istedi usta ,gönülsüz paketi aldım evine gittim.. her zaman geçmesemde arada kullandığım yoldu ,kapı önünde bir kap dikkatimi çekti onca zaman dikkat etmemiştim içinde yiyecek vardı ,
demek sokak hayvanlarına yiyecek veriyordu ...kapıyı çaldım açtı paketi verdim sağol evladım dedi dönüş yolunda anlamaya başladım ustanın bahsettiği kabuk kalkıyordu ..ilk defa yumuşak tarafa ulaşmıştım ...
kısa süre sonraydı yolda bir arkadaşa rastladım elinde bir tabak vardı yoğurt almaya gittiğini sandım oysa teyzeye gidiyormuş ,annesi hastaydı teyze yemek götürmüş tabağı geri götürüyordu ...
anladım içini , peki kabuk niye sertti bunuda fırına ilk girdiğimde anladım ...
ben bu kadar yandıysam geriye son kalan ne yapsın ...
zor sınavlarla dolu hayat ..yinede yaşamaya değer ...
biriktirin heybenin bir gözüne tüm artı değerleri ..diğer gözede umut koyun ...
kefen biçenleri, üzülüyormuş gibi yapanları boş verin ...
sabah kalktığınızda aynaya gülümsüyerek bakın ...değişimleri boş verin ..
elinizi heybenin bir gözüne atın umudu avucunuza alın sıkıca tutun ...
benim avucumda üç tane var ...türkan abla ,kanadalı ,ve sizin adınız yazılı ..
ben inanıyorum papatya hanım sizde inanın ...güzel günler göreceğiz ..
güneşli günler ...



tamer

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.