29. bölüm


defne ananesindedir...esra en güzel elbisesini giymiş heycanla annesini bekliyordur...evdeki herkese sık sık saati sorar
sonunda zil çalar...esra heycanla
es:annem geldi annem gel
diyerek kapıya koşar...kapıyı açar...kapı açılınca nermin hasretle esraya bakar...onun nasıl tepki vereceğini merak ediyordur...ilk konuşanın esra olmasını bekler ama esranın yüzündeki o kocaman gülümsemeye dayanamaz...nermin ağlıyordur...yüksek bir fısıltıyla
ner:esra...kızım
esra biraz tereddüt ederek

es:anne...annem senmisin
nermin evet dercesine başını sallar...kelimeler boğazında düğümlenmiştir...evdekiler için aldığı hediye torbalarını elinden bırakır...kapıda esrayla nermin sarılırlar...neredeyse esrayı öpücükleriyle boğacak gibidir...hem öpüyor hemde kokluyordur ...bir ara ayrılırlar...nermin esrayı iyice inceledikten sonra tekrar sarılır
ner:annecim benim ne çok özledim bilemezsiniz.
evdeki herkes duygulanmış...türkanla nihanda ağlıyordur...defne ve serdar mutfak tarafında olanları izliyordur...ikiside soğuk ve mesafelidir
tür:içeri gelsene kızım kapıda kaldın
nermin esradan ayrılır içeri girerler...nerminin gözleri serdarla defneyi arar...mutfakta olduklarını görür...onlarında ona gelmelerini bekler ama ne serdar nede defne gelir...
tür:nermin kızım hoşgeldin
nerminin esraya sarıldığı gibi oda nermine sarılır...ikiside ağlıyordur...nede olsa yıllardır oda kızını görmüyordur
ner:annem
tür:sonunda geldin
ner:geldim anne...seni çocuklarımı çok özledim
tür:bende seni özledim
nihan defneyle serdar bakar...onlarıda kırmak istemez...ama nezaket icabı
ni:hoş geldiniz
nerminin elini öper
ner:hoşbuldum...sen nihan olmalısın...iso nerde...onu çok merak ediyorum
ni:uyuyor şimdi
ner:sen ne kadar güzelmişsin öyle
ni:teşekkür ederim
nermin serdarla defneye bakar ama onlar yanına gelmezler...nermin yanlarına gitmek için hamle yapar bu sırada serdarla defne mutfak kapısında verandaya çıkarlar...nermin durur...türkanla nihan olanları üzüntüyle izlerler
es:anne
nermin esraya döner
ner:yavrum benim...ne kadarda büyümüşsün
tür:nermin...hadi geçin içeriye...ayakta kaldınız
nermin esra türkan ve nihan salona geçerler...esra zeki bir kızdır ...arka arkaya sorularını sıralıyordur
es:anne
ner:efendim yavrum(bir yandanda esrayı koluyla sarıyordur)
es:bunca zaman nerelerdeydin
ner:uzaklardaydım
es:peki neden gelmedin
ner:gelemedim işte
es:uzaklardaydım dedin ya
ner:evet
es:ne kadar uzakta
ner:hatayda
esra sosyal bilgiler dersinden biliyordu hatayın yerini
es:hatay o kadar uzak sayılmaz...gelebilirdin...arkadaşımın ablası amerikada yaşıyor o bile yılda üç kere geliyor
nermin ne cevap vereceğini şaşırır...çünkü verecek bir cevabı yoktur
tür:esra...soru yağmuruna tuttun anneni...ayıp
es:afedersin
ner:bırak anne ...esra haklı...bunları sormaya hakkı var
tür:olsun geldin ya
es:(annesine sarılır)evet geldin ya...bu bana yeter

nermin düşüncelere dalmıştır
tür:noldu kızım
ner:keşke serdarla defneyede esraya sarıldığım gibi sarılabilsem
tür:acele etme...onlara zaman ver...az şey yaşamadılar...ben şahidim...ikiside kocaman evli barklı insan oldular...neyin ne olduğunu biliyorlar...yavaş yavaş
nermin suçunu bilir ve kabullenircesine başını sallar...bir yandanda esranın saçını öper ve okşar
esralar içer,de oturuken serdar ve defne verandada konuşuyorlardır

ser:bizimde ona koşup sarılacağımızı sanıyor
d:evet
ser:peki şimdi ne olacak...böyle sık sık gelecekmi
d:gelecek abi...esrayı görmek için sık sık gelecek
ser:ya burda kalmak isterse
d:isteyebilir
ser:ben buna izin vermem
d:abi esra için
ser:esra için tamam da...gelsin esrayla bir yerlere gitsin onunla vakit geçirsin ama burda kalmasın
d:ya esra isterse
ser:oda doğru
ser:ben de taşınırım...başka bir eve geçerim
d:zor bi durum
ser:peki sen ne yapacaksın
d:bende onun olmadığı zaman gelir isoyu ananemi esrayı görürüm...sizide lokantada görürüm...yada anlaşır bir yerlerde buluşuruz
ser:doğru demeokrasilerde çareler tükenmez
d:neyse...içerde işler yolunda galiba...(nermini kasdeder)sanırım biraz kalacak...ben kalkayım
ser:kalsaydın
d:yok abi ...ben eve gideyim
ser:peki sen bilirsin
d:evdekilere selam söyle
ser:tamam söylerim...bana bak
defne gidiyorken duru arkasını döner
d:noldu
ser:sende fazla kafana takma...yeğenimi düşün...ömerede selam söyle
defne gülümser
d:olur ...iyi akşamlar

defne eve gelir...geldiğinde ömer gelmiş defneyi bekliyordur...ömer anahtar sesini duyunca koşar adımlarla kapya koşar ve açar
d:ömer
ö:sevgilim...nasılsın
defnenin yüzünü iki eliyle tutar...ruh halinin nasıl olduğunu anlamaya çalışır...ama daha öncekiler gibi değildir...biraz rahatlar...hafifce dudağından öper
d:iyiyim canım
ö:annenle görüşmen nasıl gitti ...esra nasıl...nasıl karşıladı
d:iyidir herhalde
ö:nasıl
d:bilmem konuşuyorlardı bende geldim
ö:sen konuşmadınmı
d:tamam canım ...biraz soluklanayım anlatırım
ö:afedersin meraktan seni unuttum...hadi gel...açmısın
d:evet...sitresten oradada bir şey yiyemedim
ö:bu kadar sitres yapma ...bak bebeğede yazık
d:sen benimi bebeğimi düşünüyorsun
ö:tabiki seni daha çok ama...sitres bebeğe zarar verebilir
d:hıııııı öylemi
ö:ay sen beni bebekten mi kıskandın
d:bilmem...bebek doğunca benim pabucum dama atılacak galiba
ö:hiç olurmu...sen benim gözbebeğimsin...senin yerin(kafasını gösterir)burada(kalbini gösterir) burada
d:valla nasılda biliyorsun gönlümü almasını
ö:doğruyu söylüyorum
d:bak bak..yerim ben seni
ö:demek beni yemek istiyorsun
d:tabi...ama önce yemek yemek istiyorum
ö:tamam önce seni doyuralım...açken gözün beni bile görmüyor
d:napayım...ben böyleyim...huyum böyle...değiştiremem ki
ö:bak sen şu tatlılığa...gelde sevme bu kadını
ikiside mutfağa yönelirler
ö:hadi seni doyuralım
d:evet hadi beni doyuralım

devamı sonra

türkuaz

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.