kader..


fabrikanın çıkış kapısına geldiğinde gece karanlığı çökmüştü ..hafif ürperdi epey soğukmuş diye içinden geçirdi ..servis aracına geldiği anda arkadan hızla gelen biri kapıyı açıp eliyle buyursunlar işaretini abartılı biçimde yaptı ,baktı güldü bir şey demeden araca bindi..kapıyı açanda peşinden gelip yanına oturdu ..hiç konuşmadan bir süre oturdular ..kapıyı açan döndü..
-insan bir teşekkür eder ..
-sağolun hanımefendi çok zarifsiniz ..
-şimdi oldu ..
yine sessizlik ..hanımefendi yanındakinin kulağına eğildi ..
-ümit annen iyileştimi ..
-nispeten ..
-yarın size geleyimmi yardım ederim ev işlerine ..
-nurdan yarın nedimin kardeşini iş görüşmesine götüreceğim ..
-evide götürmiyeceksin herhalde , hayret yaa ..
-tamam anlaşıldı senden kurtuluş yok ,gel o zaman ..
-kaçta kalkıyorsunuz
-ben seni çaldırırm ..hem annem seni çalıştırmaz haberin olsun ..
-abim cam sildi dedin,sıra sende ben arkadaşımı reklam ettirmem arkadaş ..
yine abartılı saç düzelterek cam silme taklidi yapar ..sonra cam bezini güya sıkıyormuş gibi olmayan kovaya eğilip kalkar gözüylede elini işaret edip..
-öğren bunları mahallenin kızlarına rezil olma ..
-komik kız ben böyle silmem hart hurt siler geçerim ..
-işveli nazlı silmezsen temiz olmaz ,demedi deme ..
durağa gelirler beraber bir süre yürüdükten sonra nurdan ayrılacağı yol ağzına gelir ..ayrılırken telefon işareti yapar bir adım sonra aklına tekrar gelir cam silme hareketini tekrarlar ..ümit ..hadi ordan der gibi hareket yapar..
nurdan yan yolda evine giderken ümit ana caddede fırına doğru yürümeye başlar ..nurdanın yardım etmeye çalışmasını düşünerek deli dolu ama esaslı kız hakkını ödeyemem başım sıkıştığında hep yanımda kardeş gibi ..durdu gibisi fazla her derdimi ona açıyorum kardeşim o benim ..
hakkının fırında zeynep gitmeye hazır halde hakkıya bakıp ...
-dayı ben çıkıyorum ..
-tamam kızım yarın erken gel malum kandil ..
tamam anlamında başını sallar çıkar ..arkasından bakan dayısı kadersiz kızım bir annesi bir ben kaldım işindende oldu ..komşu şehirdeydi ama babası başındaydı ben yine az görseydimde o mutlu olsaydı ...artık bırakmam hazır ustanın biride emekli oldu bu işi öğrenirse muhtaç kalmaz elinde meslek olur diye düşünerek dalgın dalgın dışarıyı seyrederken ümit içeri girer ..
-dayı hayırlı işlerin olsun ..
-amin evlat hoşgeldin .nasılsın ,annen nasıl toparladımı ..
-biraz dayı şükür kendi ihtiyacını görüyor .komşular sağolsun ..
-ümit komşular bu günler için var bugün onlar annene yarın annen onlara ..
-dayı yarın kandil yardıma gelirim biraz geç gelsem olurmu ..
nedimin kardeşi nilayı kadirin dayısına götüreceğim nakış atölyesinde ihtiyaç varmış öğrenirse işine yarar dikiş biliyor zorlanmaz umarım ..
-olur evlat bu işletme kapanması iyi olmadı çocuklar işinden oldu bak bizim ...
lafını bitiremeden içeriye üç müşteri birden girer ..sonra konuşuruz işareti yapar ümit çıkar eve doğru giderken ayakkabıcı veysel abi aklına gelir ,benim kramponu yapmışmıdır bir bakayım diye yolu değiştirir ..
veysel abinin küçük ayakkabı tamir dükkanına gelir içerde bir hanım olduğunu görünce girmez kapı kenarında durup yan raflarda tamir sırasını bekliyen ayakkabılara bakıp ömür üzerlerinde geçiyor yaşanmışlık bunlarda diye eskimiş ayakkabıları seyreder ..hanımın güzel olmuş elinize sağlık sesini duyar kapı ağzından çekilip ters tarafa döner ..tanımadığı nazik ses için büyüdü şehir yeni insanlar geliyor mahalleye diye düşünür ..
annesinin ayakkabılarını alan zeynep ümitin yanından geçip evine doğru yola koyulur...içeri girer selam verir veysel abinin yaşı vardı ama herkes abi dediği için ağız alışkanlığı olmuştu veysel abinin aklı çıkan zeynepte ..
-artık azaldı ümit nezaket önemli bu kız iyi terbiye görmüş
-kim
-sen tanımıyormusun halbuki ..
hakkıya ara sıra yardıma gidiyorsun onun yiğeni diyecekken ..
-oğlum
ümit döner babasını karşısında bulur ..kramponları alır ücreti öder teşekkür ve hayırlı işler diler çıkar baba oğul birlikte eve doğru yürümeye başlarlar ..
zeynep eve gelir annesiyle kısa bir hal hatır sonra birlikte akşam sofrasını kurup yemeğe otururlar ..annenin aklına yarın takılır ..
-yarın kandil simit yapılır işler çok olur yorulursun ...
-yok anne biri yardıma gelecekmiş ..
-iyi yeni başladın alıştıktan sonra sorun olmaz ...nilayda iş bulmuş ..
- aa buna sevindim bölümümüz ayrıydı samimi olmadık sadece merhabamız vardı ,yoksa gider tebrik ederdim ..
yemekten sonra çay içerken dalgın ertesi günü düşünmeye başlar ,iyiki biri gelecek dayımın eski ustalarından biridir işi öğrenmemede yardım eder diye düşünür ...biraz dizi seyreder sarmaz kalkıp bir kitap alır koltukta okurken uyuklamaya başlar ...anne kıyamayan gözlerle kızına bakar yük bindi omuzlarına yavrumun diye düşünür yanına gidip usulca öper yumuşak bir sesle zeynep hadi yatağına yat der ..
ümitler yemekte koyu bir sohbete dalarlar baba ümite dönüp
-nasıl ikna ettin işler durgun diyordu
-anlattım durumu babası ölmüş babaanne hasta annesini ona bakıyor nedim tek başına bakamaz kıza iş öğret yada bir iş bul dayı senin çevren var .dedim
abi lafa karışır..
- nedimde hastaymış lokalde dediler bu hafta işiniz zor oynayamaz ..
-hiç iyi olmadı bu haber abi ..
-oğlum hasta çocuk öyle düşünme ayıp ..
-yenilince ayıp mayıp herkes konuşuyor anne .
-olsun sen yinede öyle düşünme ..balık kafalarını ayırdım kedileri unutma..
-tamam şimdi veririm hava soğuk birde açlık çekmesinler güzel annem ..
yemekten sonra çay demlenir biraz daha sohbet ederler ..abiyle ümit biri gazete diğeri dergi okumaya başlar ...
sabah zeynep heyecanla yoğun güne hazırlanır annesinin hayır duasıyla yola çıkar ..ümit yardıma gelen nurdanla kahvaltı yapar ve evden çıkar ...üç sokak ileride nilayların zilini çalan ümit nilayı beklemeye başlar ..
kapı açılınca nedimi sorar uyuyor cevabını alınca nilayla beraber yola çıkarlar
zeynep zaman geçtikçe gelmeyen yardımcıyı merak etmeye başlar öyleya bugün cumartesi birde kandil gelmezse usta ne yaparım bir başıma diye düşünürken dayısına döner ..
-dayı hani bir yardımcı gelecek demiştin ..
-ha biraz gecikecek ama mutlaka gelir ...
kesin konuştuğuna göre güvendiği eski ustalardan biri ...
ümit ve nilay yolda giderken nilay zeynebinde iş bulduğunu şanslı olduğunu dayısının fırınında çalıştığını söyleyince ümit şimdi kızla yanyana nasıl olur diye endişelenir ..nilay kız çekingen rahat ol muhabbetinize doyum olmaz der gülerek ..nilayda nurdan gibi deli dolu yapıda biri çocukluktan tanıdığı için oldukça samimiler ..nilay ..
-siz niye tanışmıyorsunuz 1 yıldır söyliyeyim ikinizde gezmiyorsunuz evden çıkmadığınız için karşılaşma olmamış ..
-bence öyle değil ben iş sıkı olduğu için mesaiden geç çıktım bunun için karşılaşmadık ...mesai olmadığındada kurstayım zaten .kursta dün bitti...
-her neyse ..biraz sonra karşılaşacaksın konuşkan değil şaşırma babasını kaybettikten sonra böyle olmuş diyorlar aslında suskun değilmiş ...benimlede sadece merhabası var seni hiç tanımaz ...
-aman tanımasın hakkı babaya yardıma gidiyorum ,ötesinden banane ...
konuşarak dayının yanına gelirler..dayı ile niay anlaşır ve orda işe başlar ümit hızlı adımlarla fırına doğru gider ...
zeynep giderek yoğunlaşan müşterilerle ilgilenirken kapı açılır ümit içeri girer
-dayı kusura bakma geciktim ..
-ziyanı yok evlat yeni yoğunlaştı zaten ...
zeynep ne olduğunu tam anlamadan dayı zeynebe döner ...
-kızım yardımcın geldi ..
zeynep cevap vermeden öylece kalır ...

sürecek...


tamer

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.