herkese merhaba...
hepinize selamlarımı gönderiyorum

belki biraz moral olur... artık olduğu kadar diyorum...

yalansiz başlasaydi her şey
bölüm 35

düğünden 2 gün önce. sabah. kına gecesi bu akşam düzenlenecektir. defne telaşlı bir şekilde evden çıkmaya çalışmaktadır.

d: eyvah! çok geç kaldım.
n: ne oluyor? ne bu acelen?
d: çok işim var
n: (defnenin önünü keser) sabah sabah fırtına gibi esmene sebep olan şeyi söylemeden şurdan şuraya bırakmam
d: (kapıya yönelir) oyalama beni nihan
n: (kapının önünde durur) ıııhh… olmaz!
d: ya çekil şurdan acelem var diyorum
n: bak olmaz! ölümü gör anlat ne oldu, enişteyle mi kapıştınız? istediğin eşyaları almıyor mu? türkan teyzenin dantellerini eve serdin o da burun kıvırdı di mi?
d: yok öyle bir şey kızım.
n: ay yok dur, söyleme, yaa bak aklıma gelmişti tabi ya
d: (derin bir nefes alır) saçma bir şey söyleyeceğine eminim ama yine de soruyorum. ne geldi aklına?
n: adam evli çıktı ve siz evlenemiyorsunuz. kesin karısı boşanmıyordur. taş koyuyordur. ayyy kesin çocukta vardır arada. vah vahh yavrucak kimbilir ne kadar üzülüyordur.
d: nihan sen ne cins bir manyaksın acaba? yok öyle bir şey. hem benim ömerim yapmaz öyle şeyler.
n: vayy.. şimdi ömerini koruyorsun bana sövüyorsun. demek böyle olduk? tamam defne
d: canım, bir tanem sana niye söveyim. ama sen de ne hikayeler uyduruyorsun? ölsün mü bu defne ha söyle ölsün mü?
n: yok ölmesin, kıyamam sana
t: hah, defne kızım seni yakaladığım iyi oldu
defne evden bir türlü çıkamaz ve sinirlenmeye başlar
d: (sakin olmaya çalışarak) efendim anneannem söyle, sen de söyle
t: kim ne söyledi.. dur şimdi kafamı karıştırma..şey diyecektim ben.. eee
d: n’olur çabuk söyle anneanne acelem var. gelinlik provasına son kez çağırdılar. değişiklik gerekirse diye yetiştirebilmeleri için gerekliymiş. hem kına gecesi için aldığım kıyafetlerde yapılacak tadilatlar vardı. bittiğini haber verdiler.. kısaca ikisini de halledip gelicem.
n: ha sen ondan acele şeyettin
d: evet nihan fırsat vermedin konuşmama tabi
t: bende onu söyleyecektim
d: neyi?
t: annenin giydiği bin..
d: sözünü tamamlama lütfen anneanne. cevabım hayır!
t: ama kızım ne olur ondan bir hatıra işte.
d: (sinirlenir) ben onun eşyasını değil yanımda olmasını isterdim. bak bakayım yanımda mı? yok değil mi? o halde ondan bir çöp istemiyorum..,
t: defne kızım..
d: (gözleri dolar) anneanne lütfen. bu konu kapanmıştır benim için. hatta yıllar önce kapanmıştır. senin de kalbini kırmadan ben çıkıyorum.. işlerimi hallettikten sonra kuaföre giderim.
türkan üzülmüştür ama çabuk toparlar kendini
t: peki kızım ne diyim. sen bilirsin
n: (ortamı yumuşatmaya çalışır) haydi bakalım akşama kına var. güzelce eğlenicez. defnemiz evleniyor.. (defneye) kuaföre giderken haber ver bende geleyim. beraber hallederiz o işleride
d: tamamdır, kaçtım

defne evden kendini dışarı zor atar. gözleri dolmuş, ağlamamak için kendini tutuyordur. ömeri arar.
ö: alo günaydın güzel defnem
d: (ağlamamaya çalışır ama sesi boğuktur) günaydın aşkım. sesini duymak için aradım
ö: sevgilim sen iyimisin. sesin iyi gelmiyor bana. kötü bir şey mi oldu?
d: (ağlamaya başlar) önemli bir şey yok..
ö: ama sen ağlıyorsun. defne ses ver neredesin
d: iyi değilim ömer sana ihtiyacım var. ya gel beni al, ya da yanına geleyim
ö: (defnenin yanına gitmek için çıkar) ben şimdi şirketteyim ama çıkıyorum hemen. mahallede misin? hemen gelip alıyorum seni
d: tamam ben sahile iniyorum oradaki çay bahçesinde olurum

kısa süre sonra.. defne çay bahçesinde dalgın, önünde bir bardak çayı soğumuş, oturmaktadır.

ö: defne!
d: (birden sarılır ömere, ağlamaya başlar) geldin
ö: (sımsıkı sarılır) tamam canım, ben yanındayım..
defne bir süre sonra sakinleşir. ömer gözyaşlarını siler elleriyle defnenin. üzgün gözlerine bakar
ö: ne olduğunu anlatacakmısın şimdi… iyimisin
d: evet.. iyi geldi sana sarılmak.
ö: (garsona çay getirmesini işaret eder) şimdi sıcak bir şeyler içelim ve sen anlat, dinliyorum seni
d: aslında önemli bir şey yok, doldum diyelim
ö: (defnenin çenesini tutar ve başını kaldırır) defnem! seni çok üzen bir şey var ve sen anlatmıyorsun? olmaz böyle
d: peki! anlatıyorum o zaman. anneannem! bugün kınada giymem için annemin kıyafetini önerecekti ki kadını konuşturmadım bile. ondan, yani annemden kalan hiçbir şeyi görmek istiyorum. hele hele benim, bizim en mutlu günlerimizde kabus gibi üzerime çökmesini istemiyorum. terk edilmişliğimi iliklerime kadar hissederken nasıl giyerim ben onu. acı çektiğim, korktuğum, özlediğim tüm zamanlarda sarılabileceğim bir anne yoktu yanımda. şimdiden sonra da ben istemiyorum. kırgınım, öfkeliyim.. aslında olay bundan ibaret.
ö: (daha sıkı sarılır defneye) tamam defne sen nasıl istersen. anladım. kabuk bağladığını düşündüğün yaran kanadı. böyle büyüyoruz işte, böyle ayaklarımızın üstünde durmayı öğreniyoruz. acılar da büyütüyor bizi. artık yalnız değilsin.
d: (gülümsemeye çalışır) öyle iyi geldin ki bana. bir sarılmanla rahatladım bak.
ö: sen iste tüm gün sarılırım sevgilim. daha iyisin galiba.
d: evet daha iyiyim. şey bana zeytinli açma alır mısın?
ö: (güler) alırım tabi almaz mıyım. mutlu edecekse seni, pastanede ne kadar açma varsa onları da alırım. hatta tüm açmalar sana feda olsun
d: (güler) yok artık. bu çılgınlığı yaparsın yani
ö: sen yeter ki gül! haydi madem bir şeyler yiyelim. senin provan vardı. oraya götüreyim seni.
d: yok sen işlerini hallet. ben taksiyle giderim.
ö: hayatta olmaz ben bırakıcam. bugün şoförün benim
d: hımmm ne yakışıklı bir şöforüm var benim
ö: canlandın bakıyorum serseri sevgilim

akşam… kına gecesi başlamak üzeredir
ser: ben çıkıyorum ev ahalisi
n: dur dur nereye kaçıyorsun?
ser: sevgilim ömerin evindeyiz ya yemek daveti var. siz burada eğlenirken biz de öyle yemek eşliğinde eğleneceğiz
n: hımm. dansöz falan yok diyorsun yani.
ser: olsa fena olmazdı tabi
n: (omzuna vurru serdarın) seni fena yaparım bak
ser: (güler) kızma canım benim. ömerin öyle işlere kalkacağını sanmam. tarzı değil bence. ama arkadaşları bir şey yapar mı bilemem
n: yapmasınlar. bak defneye haber uçururum o zaman siz düşünün gerisini
ser: aldım mesajı. tamamdır. ben uyarırım onları
d: (nihana seslenir) nihan! gelirmisin ya ben bunu tam giyemedim galiba.
n: tamam geliyorum hemen.. (serdara) iyi eğlenceler o zaman size, selamlar

serdar iso’yu da yanına alarak ömerin evine doğru yola çıkar. nihan defnenin odasına girer.

d: baksana nihan olmuş mu?
n: (hayranlıkla bakar) ay, sen güzel oldun ya.. canım benim. sen şimdi gelin oldun da gidiyor musun. (ağlamaya başlar) biz bir daha görüşemeyecekmiyiz.
d: ya nihan beni de ağlatacaksın. hem bak uzağa gitmiyorum. evimiz buraya yakın. yoksa evlenmesem mi ben ha ne dersin.. siz böyle üzüldünüz madem. çok seviyorum ömeri de ama ne yapalım ailemi de üzemem yani.
n: (birden ağlamasını keser) o kadar da uzun boylu değil canım.. üzülürüz, özleriz biz ama sen evlen, kur yuvanı… yani turşunu mu kurucaz senin
d: bak ya. nasıl da meraklı beni göndermeye.
n: sen söyle bakalım kına yakılırken ağlayacak mısın?
d: yok canım ne ağlaması, çok mutluyum ben.. ağlamak falan olmaz yani
n: ya ama adettendir bari ağlıyormuş gibi yap
d: aaa ben öyle yalan işlere gelemem canım. hem o kadar sevinçliyim ki.. ömerle yepyeni bir hayata başlıyoruz, niye üzüleyim…

ömerin evi. misafirler gelmiş neşe içinde yemek yenilmektedir.

h: ömer oğlum iyi düşündün böyle bir arada olmamızı
nec: bence de iyi oldu baba. aslında şaşırmadım dersem yalan olur
ö: neye şaşırdın amca
nec: (gülerek) neye olacak, sen kalabalık sevmezsin ama bak defne için nasıl da değişiyorsun
ö: büyüyorum demek ki amca. hem sizlerle bir arada olmaktan sıkılımazdım ki hakkımı yeme şimdi
s: ömer doğru söylüyor. sadece her zaman ağırladığından daha kalabalığız
ser: yoksa sen mi hazırladın bu ikramları
ö: eh işte bir kısmını. bazılarını yemek firmasından getirttim
iso: desene bizim defociğimiz bu konuda pek şanslı. beraber yaparsınız yemeklerinizi. ser: evet evet. fark ettiğiniz gibi kendisinin yemek yemekle pek işi yoktur.
k: o yüzden ben ona kuru kız diyorum ya zaten
ser: kurudur murudur ama yemekleri çok lezzetlidir.
s: ooo kardeşim ne güzel bak.
ö: (güler) pazı sarması meşhurmuş ama daha yemedim.. artık evlendikten sonra bol bol yerim
h: öyle mi.. ah be evladım sen pek seversin bilirim. öyle herkesin yaptığını da yemezsin
iso: sen bize güven ömer, parmaklarını yiyeceksin
nec: konuyu değiştirmek gibi olmasın da. siz bu evde mi kalacaksınız hep.
ö: yok amca. sonra defneyle daha büyük bir yer bakıcaz. şöyle bahçesi de kendiside büyük bir ev düşünüyoruz. ileride çocuklar falan olunca malum
k: ay kulaklarıma inamıyorum. bu kızıl güzel adamın aklını başından almış resmen
s: (güler) aynen koray katılıyorum sana. bizim ömer mi böyle konuşan
k: hayatım adam evlilik diyor, çocuk diyor, büyük ev diyor… diyor da diyor. ağlıycam şimdi
nec: ne oldu memnun olmadınız mı?
k: aaa memnun olmaz olurmuyum. aksine çok seviniyorum. herşeyden önce sakin bir adam oldu da ben pek rahat çalışabiliyorum kendisiyle
ser: (merakla) neden? zor birimi kendisi
s: vallahi ne yalan söyliyim zordur. öyle kolay kolay bi şey beğenmez. fakat aşık olduğundan beri değişti
ö: kötü mü oldu yani
s: yok kardeşim ben pek sevdim bu halini. sen, siz hep böyle kalın.. (serdar ve isoya döner) bakmayın böyle sataştığımıza ömere.. aşk sarhoşu olup işleri savsaklamak falan asla onlara göre olmadı yani. daha bir güzel çıktı işleri.. yani her halükarda onlar mutlu biz mutlu
ö: mutluyum tabi çünkü öyle doğru bir yerdeyim ki hiç olmadığım kadar.

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.