kübra canim olmuyor diye biliyorum... bunu daha öncede perilerimiz istedi ama olmadi.
senaryolari yazarken biz aslinda bu sayfanin hareketlenmesi icin yaziyoruz. evet yer kapliyoruz bazi perilerimiz rahatsiz oluyorlar. bunu da dile getiriyorlar.. ama okumak isteyen perilerimiz icin ekliyoruz... yazar okur acarmi bilmem öyle bir sayfa ama simdiye kadar acmadigina göre istemiyor. yoksa bize belirtirdi. sayfayi bunaltmak degil sadece canlandirmak amacimiz canim...

perilerim tesekkürler...


ben nur canim istedigin senaryo simdiden iyi okumalar.. benim kalemimden istemissin hadi yazalim bakalim

53. bölüm (ben olsam nasil yazardim)

ö: ben ömer iplikci su anda nerdeyim nasilim, kendimdemiyim bilmiyorum. ama tek birsey biliyorum bu bir sene icinde anladigim, amlamakta cok mu cok gec kaldigim birsey cok iyi biliyorum. ben askim kaybetmekle cok mu cok hata yapmisim. su anda bilmiyorum defne kiminle, nerde, ne yiyor, ne iciyor. evlendimi, hatta cocugu oldumu? bu sorular aslinda icimi parcaliyor.

ömer italyada cati katinda oturmus asagiya bakiyordur. bir taraftan da ic sesiyle konusuyordur. kapi calar ve ömer kalkar yerinden. yine o kendini dagitmis arkadaslari gelmis ömarrr diye sesleniyorlardir. (ne gicik tipleri var, yakismamis ömer iplikciye). ömer merdivenlerden iner ve söyle bir bakar (banyonun muslugu geceden bu zamana kadar acik kalmistir hemen banyoya girer. birde ne görsün her yer su. hemen suyu süpürür muslugu kapatir). sonra kapiya yönelir ve arkadaslariyla sokakta yürümeye baslar

arkadasi: bu da gecen haftaki bayan mi?
ö: yok öyle birsey. benim tek askim var, sadece ve sadece
arkadas2: biliyoruz canim gece gündüz italya sokaklarini inletti ömerin defnesi diye
kadin: cok merak ettim bu kizi, nasil birisi acaba
ö: o benim hayatimin anlamiymis ben cok gec anladim. ben sacma sapan bir sey yüzünden onu kaybettim. ve cok ama cok pismanim
ömer arkadaslariyla bir kafeye oturur ve kahve icmeye baslar

defne de yeni isinin kapisini girer ve odasina dogru gecer. defne de ic sesiyle hep düsünüyordur

d: bir sene oldu kos koca bir sene. ömer nerde, kiminle, ne yapiyor. sana güvenemem, yalan söyledin bana dedi ve dügün günü sonrasi gitti. evliligimizi iptal ettirdik. o gece benim gözlerime bakti evde ve neden söylemedin simdiye kadar. ben sana nasil güvenirim bu saatten sonra dedi. ben öylece yere yigilip kaldim. dünya ayaklarimin altindan alindi bir anda. simdi uzay boslugunda cirpinip duruyorum sanki. evet aslinda ömer hakliydi, ben hep korktum anlatmak istedim ama beni terkeder diye korktum ve buda oldu hic istemesemde

birde kapidan aytekin girer
aytekin: defne hanim
d: efendim aytekin
(aytekin bir zahmet defne hanim desin karsisinda müdür var ama)
aytekin: yine sorunlar var ve sizin yardiminiz gerekiyor
d: zaten ben olmasam bu surkette neler olur bilemiyorum

aksam olur ömer sokakta yine inletiyordur her yeri sarhos bir sekilde
ö: defne nerdesin askim, defne
ömerin arkasinda bir kisi belirir. ömer köseye saklanir tutmak icin o sirada hemen bir hareketle duvara bastirir kisiyi
ö: sinan
sinan: evet benim ömer artik konusmanin zamani gelmedi
ö: sen ne ariyorsun burada
sinan: ömer konusmamiz lazim
ö: hadi gel eve

ömer elinde iki kahveyle gelir
sinan: tesekkür ederim
ö: birsey degil
sinan: ömer sirket hic iyi degilmis
ö: evet haberim var
sinan: nasil
ö: yani benimde haber aldigim kisiler var sinan, sen de gitmissin benden sonra
sinan: yaseminle evlendik ama yürütemedik. aile olmayi beceremedik ben de kendimi sessiz ve sakin bir yerlere attim. yani senin gibi kactim bende uzaklara
ö: sinan ben simdi anliyorum ki hic iyi birsey yapmamisim
sinan: ömer özür dilerim yani sana her ne olursa olsun yalan söylememeliydim. ama iste seni biliyordum, birakip gidecegini biliyordum onun icin sakladim. bizi öylece silip gidecegini adim gibi biliyordum
ö: sinan hersey gecmiste kaldi. evet simdi su anda söylüyorum cok pismanim.
sinan: sen söylüyorsun
ö: evet ben ask ve gurur arasinda kaldim ve gururumu sectim
sinan: halbuki aski secmeliydin
ö: evet ben defnemi kaybettim bu gururum yüzünden.
sinan: hic merak etmiyormusun ne yapiyor simdi?
ö: merak ediyorum sinan, ama cesaret edemiyorum sormaya. ne bileyim belki de evlenmistir o kil kuyrukla. bunu duymaya dayanamam galiba
sinan imali imali güler
sinan: yani sen hic sormadin defneyi kimseden
ö: dedim ya cesaret edemedim
sinan: neyse dönünce görelim bence
ö: zaten bende dönmeyi düsünüyordum yani bu hayatim, bu yasantim bir sene icinde kendimi kaybetmem bana göre degildi. olmuyor
sinan: o zaman yarin gidiyoruz. gerci sirketi tasimamiz gerekiyor. biliyorsun bizim böyle bir binamiz var
ö: kirayi ödeyemiyoruz degilmi?
sinan: e böyle dagitirsak olacagi buydu. ama toparlanacagiz..

sabah olur sinan ve ömer gelirler istanbula. ömer hemen arabaya biner
sükrü: ömer bey hosgeldiniz
ö: hosbuldum sükrü
sükrü: ömer bey evi tutup esyalari istediginiz gibi dösedim
ö: sagol sükrü kisa sürede hallettigin icin
sükrü: eve degilmi
ö: sen bu sokaktan dön sükrü
sükrü: ama bu sokak
ö: evet buna ihtiyacim var
ömer defnenin sokagindan gecerken cami acar ve evine dikkatli dikkatli bakar.

ömer tranbanin sirketine gider. tranbayla konusur. sinan da sedayla konusur. ama cikarmaz biraz ters düserler.

bu arada neriman mirasi defneye birakacagini duyunca hemen plan kurup yigeni pamiri getirtmistir. defnelerin sirketinde ise baslatir. (kisa kisa geciyorum burayi cok anlamsizdi kiralik ask 2 olayi. söyle bagimsiz birisi gelip defneden hoslansaydi. ömere rakip olsaydi daha heyecanli olacakti duyurmak istedim sesimizi buradan)

ömer haldun beyi etkilemek icin masaya bir ayakkabi modeli cizer. haldun bey büyülenir.

sinan ve ömer ömerin evinde oturmuslardir. konusuyorlardir.
sinan: cikmiyor ömer seda hanim
ö: ne yapacagiz
sinan: artik yukari katla idare edecegiz
ö: bakariz sinan da lojistik ne olacak
sinan: yani ne bileyim sapkadan tavsan cikaratmamiz lazim
ö: cikartiriz sinan
sinan: birde sey var hani su
ö: sinan ne söylemek istiyorsun hadi sendeyim
sinan: defne ya hani bilmek istermisin
ö: duymak istemiyorum sinan. aslina bakarsan duyacaklarimdan korkuyorum. yani icimde halletmeye calisiyorum ama, bir yanim hala diyor beni seviyor mu bekledi mi?
sinan: neyse duymak istemiyorsun öyle olsun
ö: simdi üst kata yerlesiyoruz ve basliyoruz kardesim
sinan: baslayalim bakalim

sabah olur defne sirkete gelir. aytekin elinde resimle gelir
aytekin: defne hanim bu pamir beyin odasina gidiyormus götürebilirmisiniz
d: tamam aytekin ver
asansör gelir ve defne biner. resimi tutar tam o sirada ömer de asansörün icine biner ama karsilasamazlar. ömer telefonu acar efendim der. defne söyle bir irkilir ama yine ömer olamaz der icinden.

ömer defnelerin sirketini gezer. defne ise pamirin odasindadir is icin konusuyorlardir. defne odasina gelir ve bakar etrafa. sinan ve ömer de sirketin terasinda konusuyorlardir
sinan: sonunda basladik
ö: evet kardesim basladik
sinan: yani böyle
ö: ne öyle imalar falan. ben gidiyorum asagida kalemimi unutmusum.
sinan: git bakalim
ömer gider defnenin odasina kalemini alir. söyle bir bakar. aslinda kokusu cok tanidik geliyordur. masayi inceler, duvarlara bakar. cicekleri görür
ö: (icinden) neden ben bu odada defnemi hatirladim. ömer oglum hadi
ömer hemen odadan cikar. kalemi bulamaz. kalem defnenin elinde kalmistir cünkü

ömer ve sinan eski calisanlari toplarlar. sirketi yeniden kurarlar. defne kalem elinde odasina gelir. sinan ve ömer kendi odalarina gecerler

havalandirmaya yüklenmeye baslayinca sirketin elektirik devresi kaldirmamaya baslar akimi. seda sinanla bu yüzden tartismaya baslar.
seda tartismanin ardindan hemen katina iner. ömer tam cizim yaparken elektirikler gider birden.
ö: sinan su asagiya gidip bir baksan
sinan: ben gitmem o cadinin is yerine
ö: sinan
sinan: gitmem

ömer yavas yavas iniyordur asagiya. defne odasinda karanlikta sigortanin oraya dogru gidiyordur. ömer yavas yavas herkesten sorar nerede oldugunu sigortalarin. ömer defnenin odasina dogru yavas yavas girer, defne karanlikta sandalyenin üzerine cikmis sigortaya ulasmaya calisiyordur. ömer sesin geldigi yöne dogru yürür. defne birden konusur
d: aytekin surada kutu olacak ver bana
ömer sesi duyar
ö: (icinden) hadi canim defne mi?
ömer saskinligini atmadan defne dengesini kaybeder ve tam düsecekken ömer defneyi kucaklar. elektirikler gelir defne söyle bir bakar ömerin kucagindadir.
ömer hayran hayran bakiyordur. defne ömerin gözlerine bakinca kendinden gecer ve bayilir. ömer caresizce kucaginda tutuyordur defneyi...

nur canim istemistin iyi okumalar...

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.