2.sezon 13.kısım
final


defneden...


dağ evine götürdü ömer beni,onu ilk terkettiğim yere.uzlaşmacı anlayışlı bir adam olmaya çalışıyorum ama sen benim sınırlarımı zorluyorsun,seni delice kıskandığımı bile bile o adamı nasıl eve çağırırsın,arada lafa girmeye çalışıyorum ben değil ananem diye yok dinlemiyor bu sefer nasıl izin verirsin engel olsaydın diye devam ediyor.bende bağırmaya başlıyorum sen bana hiç güvenmedin,güvenmeyeceksin de senin sorunun bu aramıza sürekli girecek olan da, güven olmadan olmaz dediğimde yanıma yaklaştı elleriyle yüzümü tutup sana güveniyorum senin benden başkasına sevgi dolu aşık bakmayacağını biliyorum ama bir başkasının sana benim gibi baktığını arzuladığını bilmek beni çıldırtıyor dedi,bunları bende yaşadım ömer ve sana güvenmeyi seçtim feryalde izde fikrette sana olan duygularını bildiğim halde seni onların yanında görmeye dayandım.seninde buna alışman bana güvenmen gerek.gözlerinin dolması benim ciğerimi parçalar bunu yapma ömer.-sen beni terkedeceksin ellerimden kayıvereceksin diye aklım çıkıyor defnem.zaman durdu demek sende beni kaybetmekten korkuyorsun ,ben seni sevmekten asla vazgeçmem seni düşünüp hayal ederken bile kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor bacaklarım karıncalaşıyor,nefes alamıyorum ölecek gibi oluyorum dediğimde dudaklarımız birleşti.bedenimde ki yerini aldığında derin derin nefesler alarak aşk sözcüklerini ,fısıldadın kulağıma... aradan geçen 2 ay geçti zorda olsa bişeyleri başardık.sen oyunu affetmeyi beni anlamayı başardın.bende beni terketmeyeceğine bırakmayacağına. hala bazı şeyleri oturtamadık işten geç çıkmam pamirle tolantılı yemeklere gitmem seni çıldırtıyor.hadi kendin yiyip bitiriyorsun da şükrü abinin suçu ne?bana şöförlük yaptığı yetmiyormuş gibi,bir de ajan oldu. artık istesen de bırakamazsın,bende ikimizden bir parça büyüyor.bu gün doktora gidip öğrendim.akşama sana söylemek için sabırsızlanıyorum.şükrü abiyi hastaneye gittiğimizi söylememesi için zor ikna ettim.ordanda bir mağazaya uğradık sana güzel bir sürpriz yapmak istiyorum...




ömerden...

ömerden...bir gün yine bu şirkette ki yerini alacağın günü düşlerken yanılmışım defnem inat ettin kendi ayaklarının üzerinde duracakmışsın ne yapsam ne desem faydası olmadı.seda ve sinanın planı bile işe yaramadı.asistan olarak bir manken ayarladılar bana deryayı da sedaya yönlendirdik ama banamısın demedin.kıskansan da seni buraya getirecek etkisi olmadı.belki bu seferki teklifim işe yarar,senin feminist duygularına hitap eden bir iş,kendi şirketini kurmanı istiyorum,yanında çalışacak öğrencilerden,kadınlardan bahsedeceğim onlara nasıl olanaklar sağlayacağından.kabul edersen ben öyle umuyorum, bir taşla iki kuş vuracağım.hem pamirin yanından ayrılacaksın hemde insanlara faydalı bir iş yapmış olacaksın.türkan hnm aradı hafta sonu kahvaltıya ona gidecekmişiz, dedemle ikisi kırk yıl düşünsen aklıma gelmezdi. nihanları da davet etmişler.bana hala kırgınlar ,defolarının nikahında olmadıkları için affedemiyorlar.bu sefer kimseyi beklemeden haber vermeden sadri usta ve isonun şahitliğinde evlendik hiç bir kutlama yapmadan.kendi kendimize çok güzel kutladık:)neyse daha fazla o konulara girmeden toparlanayım,takılıp kalacağım yoksa.eve erken geçmişsin,merak ettim,yemek hazırlıyorum erken gel dediğinde bütün endişem geçti...çiçekçiye uğrayıp çiçek alıyorum.evimizin bahçesinde çiçeklerinle konuşup vakit geçirdiğin zamanları izlemek,uyumadan önce yıldızları izlemek çok hoşuma gidiyor tatlı defnem.seninle yaşadığımı nefes aldığımı hissediyorum... yemeklerimizi yiyip tv karşısına geçiyoruz.yukarıya çıkıp geri geldiğinde elindeki paketi bana uzatıyorsun.yavaş yavaş açıyorum,amacım anı uzatmak,içindeki kırmızı küçücük ayakkabılara ve yazıya baka kalıyorum...



-canım babam ben gelinceye kadar ayakkabılarım sana emanet...


gül :)

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.