53.bölüm 9.kısım


pamirden...
ömer defneyi alıp gideli saatler oldu sinan da aramadı,habersiz bırakılmaya tahammülüm yok.ani bir kararla denizi aradım,teklifini kabul ettim.sonuç ne olursa olsun bunu deneyecektim.sinandan beklenen telefon geldi defne ömerin yanındaymış,nedenini nasılını onda değil ömere sormalıymışım. ona da sıra gelecek.iş yerine çok erken gittim,kendime engel olamadım.defnenin kapısını hafifçe tıkladım.duyduğum ses dünyanın en güzel sesiydi,içeri girmemle içimde yeşeren umut solmaya başladı.üzerindekiler dünden kalma kıyafetleriydi.geceyi ömerle geçirmiş belli, durumu hemen toparlayıp nasıl olduğunu sordum.yorgundu eve gitmesini dinlenmesini istedim;kabul etmedi.ömerin teklifini kabul etmemde ısrarcıydı,madem onu istiyormuş beraber çalışmalarında bi sakınca yokmuş,buna hazırmış.tamam dedim.gideceğinden kapılacağını düşünsem de tamam dedim.olacaksa isteyerek olmalıydı,engellemelerle değil.ben onun acılarını paylaşarak hafifletmeyi ,hayatına güzellik mutluluk katmayı istiyorum.




ömerden...
uzun uzun kokladım saçlarını.zaafım olan kızıl saçlarını.uzun zamandır bu kadar huzurlu hissetmemiştim.koynuma aldım minik narin bedenini.ne kadar zayıflamış,çok hırpalanmış,onsuzluk beni mahvetti onuda bensizlik tüketmiş.konuşup halletmemiz gereken sorunlar,sarmamız iyileştirmemiz gereken yarlarımız var.solmuş kurumuş çiçeklerimizi yerine tekrar dikip büyütmemiz gerek,ben onsuz olamıyorum,oda bensiz bundan eminim.pamirin yanında çalışamaz,çalışmamalı,yaptıklarımdan sonra pasionise dönmeyi de kabul etmez.defne söz konusu olduğunda kendime engel olamıyorum.sinirimi de sevgimi de uçlarda yaşıyorum.çalışması da gerekiyor evden de taşınmış.ahhh defnem gurulu defnem evi boşaltacağınız aklıma gelmemişti.duyduğumda yıkıldım.koray yüzüme yüzüme evi de boşalttılar kirayı nasıl ödeyecekler, neden kuru kızı kovdun vicdansız buz şelalesi diye bağırdı.bulurum bi çaresini o ev senin için değerli.geçmişin var o evde.kıpırtısıyla düşüncelerimden sıyrıldım biraz daha sokuldu koynuma burnunu boynuma dayadı,bilinçli veya değil aldığı derin nefesler beni hayata bağlıyor...


defneden...
uyumuştum hemde aylar sonra yine onun kollarında,,ne kadarda ihtiyacım vardı bu uykuya.uykularımı kabusa çeviren karabasanlarla dolu sancılı gecelerim oldu.çığlıklarımla çınladı odam.uymaktan ne zaman korkmaya başladım hatırlamıyorum, oysa ki ne çok severdim uyumayı.işe gitmek için erkendi ama uyanmıştım.ömerde gözlerini açtı ,oturdu hemen,iyimiydim,iyi değilim ömer uzun zamandır iyi değilim.nereye demesiyele işe demem yüzündeki huzuru aldı götürdü.daha aramızdakileri halletmedik ömer,beni bırakmayacağına olan inancım bitti,terkedilmekten, sevilmemekten yoruldum,ellerimin bomboş kalmasından.eminim senin bana olmayan güvenin daha da katlandı dedim.tamam konuşalım uzun uzun dinleyelim birbirimizi,sence halledebilir miyiz?eskisi gibi olabilir miyiz?ses yok.ayaklanınca ağzındaki bakla çıktı,defne pamir sana karşı bişeyler hissediyor onunla çalışmanı istemiyorum dedin.sende seda ile aynı evde yaşıyorsun ömer dedim.aranızda arkadaşlıktan başka bişey yokmuş sen üst katta o alt katta misafir odasında kalıyormuş.üzgünüm ömer pamir veya bir başkası konusunda bana güvenmeyi öğrenmen lazım.tıpkı benim gibi.bende sen feryal,iz ve fikretle çalıştığın dönemlerde aynı yollardan geçtim.insanın içini acıtıyor sevdiğin aşık olduğun kişiye senin gibi bakan gözlerin olması.


gül/hayathayal

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.