dokunanlar

hayatta karşımıza kısa süreliğine çıkanlar olur çoğunu ismen bilmeyiz bile sadece hatırlarız anlatırken sadece tarif ederiz adamın biri yada kadının biri diye detaya girincede kısa veya uzunca gençten değilse yaşlıca deriz
anneler gününe yakın babama sormuştum annemin ihtiyacı olan nedir diye oda terlik alabilirsin dedi çaktırmadan modeline baktım sonra çarşıya gittim terlikçide bakıyorum tecrübe yok dalmışım modellere karar veremiyorum bir ses annenizemi bakıyorsunuz sese döndüm güzel ve çok bakımlı bir kadın
çalışan değil ben cevap vermeden bir tane aldı bu nasıl dedi benim baktıklarımdan farklı tereddüt ettiğimi görünce afedersiniz bütçenizi bilmiyorum dedi sorun değil deyince modelimi beğenmediniz dedi bende ordaki annemin terliğine benzeyeni gösterdim buna benziyor dedim sanki abla kardeş annemize hediye bakıyoruz ve karar veremiyoruz o israrla bu model yeni çıktı bunu mutlaka beğenir dedi gönülsüz aldım ağız ucuyla teşekkür ettim ayrıldım yolda pişman oldum gerimi götürsem acaba kafamda dolaşıyor öylece eve geldim beğenmezse korkusuyla yarını beklemeden hediyeyi verdim annem terliği görünce nerden aldın dedi çarşıdan yoksa beğenmedin mi dedim çok beğendim nasıl seçtin ondan sordum demez mi
anlattım ee biliyormuş kadın demek ki dedi annem mutlu bense hem mutluyum hemde kadına adamakıllı teşekkür edemedim o kadar dil döktü
zaman ayırdı hiçte mecburiyeti yokken diye pişmanım kısa sürede pişmanlık yön değiştirmişti ara ki bulasın dokundu gitti
yolda yürürken önümde giden orta yaşlı biri aniden düştü ben yanına koştum adam kasılmış yumruklar sıkılı ağzından köpükler geliyor sara nedir bilgim yok duymuşluğum var sadece yol tenha öylece bakıyorum şaşkınlıkla şunu kır diye bir ses baktım yaşlı bir amca elinde fileden çıkardığı soğan bana uzatmış aldım bir yumrukta kırdım burnuna tuttu yatanın gözü açıldı şaşkınlıkla bakıyor az sonra kendine geldi ayaklandı sağolun dedi gitti ben amcanın filesini aldım evine kadar benzer durumda neler yapılacağını anlattı evine geldik ben ayrıldım amcada yerde yatan için amcanın biriydi artık ve dokunup gitmişti
abim izmirde okurken izmir fuarına beni davet etti yengemle sevdalılar evden durum biliniyor resmiyet yok ilk ben göreceğim otobüse bindim beni karşılayacaklar izmire ilk defa gidiyorum karşıladılar yenge yanında tanıştık beraberce gezdik fuar alanını akşama bilet aldık en önemli sanatçıların olduğu gazinoya gidilecek tekrar okulun olduğu yere döndük izmire bitişik ilçe öğrenci bol esnaf ona göre yeme içme ucuz sayılır hazırlandık belediye otobüsüne bindik yolculuk başladı abimle yenge kendi havasında otobüs kalabalık trafikte akmıyor çevreyi meraktayım abiye sordum birine cevap verdi ikinciyi sormadan yanımdan bir ses döndüm genç bir kız tarihi binanın ne olduğunu anlattı babası annesi koltukta oturuyor babası nereden geldiğimi sordu söyledim kızını göstererek bilgisi var sorabilirsin dedi ben soruyorum o anlatıyor bazen sormadan bak burasıda şu tarihi önemi burdan diye detaylı bilgi veriyor gönüllü rehberi bulmuştum o sıra kaza olmuş trafik tamamen durdu herkeste homurtu ben memnunum rehberim anlatıyor ne zaman dönüyorsun dedi yarın deyince yaa üzüldüm her yeri gezemezsin zaman yetmez keşke kalabilseydin dedi bende kısmetse başka zamana dedim abim adımı söylediği için kız adımla hitap etmeye başladı ben utanıp soramıyorumda baba ve anne ara sıra bakıp gülümsüyorlar onların engin hoşgörüsüne hayran oldum dura kalka bir saat sürdü kıza ve ailesine teşekkür ettim onlarda misafirsin lafı mı olur dediler güzel izmirin güzel rehberi hayatının bir saatini bana ayırdı bıkmadan anlattı dokundu ve gitti
düşünüyorumda acaba ben kaç kişinin hayatına dokunup gittim

dokunanlara..

tamer

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.