~ ayna~

6 . bölüm


ihanet. .
insanin hiç beklediği anda aldığı ve canını en çok acıtan darbe. .
 bu kadar acitmasinin sebebi ise en yakininizdan gelmesidir .
en sevdiğiniz..
size en yakın olanlar size ihanet eder. .
düşmanıniz  ihanet etmez size.. çünkü ihanet edecek kadar yakın olmasına izin vermezsiniz. .
size ihanet eden ; bazen gönlünüzu açtığınız insan olur bazen en yakın arkadaşınız, dostunuz
bazen de kardeşiniz. .

gülperi'ye ihanet eden de en yakınıydi. . 
karındaşım dediği ayperi..
bu gerçek ona o kadar ağır gelmişti ki yusuf'u kaybetmenin acısını bile unutmuştu. .
aslında gidip yusuf'la konuşup
gerçekleri öğrendiğini söyleyip bu evliliğin olmasını engelleyebilirdi. .
ama babasına nasıl izah edicekti ?.
babasının bildiği inandığı herseyi nasıl yerle bir edebilirdi ki !?
insanlar ne derdi peki ?
babası başı dik dolaşabilir miydi ayperi'nin yaptıkları duyulunca??
kendi mutluluğu uğruna  babasına
bunu yapamazdi. .
bunları yapmaya hakkı yoktu gülperi'nin..
bunları düşündü yaşlı çınar ağacının altında otururken. .
gece boyunca hem ağladı hem isyan etti yaşananlara. .
elinden bir şey gelmemenin verdiği çaresizlikle. .

o sırada ayperi gerdege gireceği yatağın kenarında oturmus damadin gelmesini bekliyordu. .
heyecandan ve korkudan dili damagi kurumustu. .
daha onsekiz yaşındaydı ve henüz kendini buna hazır hissetmiyordu.
ama bunları hakettim diye düşündü. .
kendi kuyusunu kendi kazmisti aslında. .
kardeşine kötülük yapmak isterken en büyük kötülüğü kendine yapmıştı. .
kendini sevmeyen biriyle evlenmek 
hem de ömrü boyunca kıskandigi kardeşine aşık olan biriyle. .
yusuf her zaman onu gülperi'yle kıyaslicakti haklı olarak. .
buna nasıl katlanicakti bilmiyordu. 
ayperi, bunları düşünürken kapı açıldı. .
yusuf, girdi içeri hafif çakır keyif. .
sallana sallana ayperi'nin yanına yaklasti. .
onu görünce ayperi, kırmızı duvaginin altında
tir tir titremeye başladı. .
yusuf , yavaşça eğilip önünde diz çöktü ve
duvagi kaldırdı.
ayperi utancindan yere bakıyordu. .
yusuf, onun çenesinden tutup yüzüne baktı..
ne kadar da gülperi'ye benziyordu. 
hep hayalini kurduğu bir andı bu. .
gülperi'yi teliyle duvagiyla kaç kere rüyasında görmüştü hatırlamıyordu. .
onun ayperi olduğunu bilmese dünyanın en mutlu insanı yusuf olabilirdi ama biliyordu işte. 
karşısında duran sevdiği değil onun kötü bir kopyasıydi. .
ayperi'nin gözlerinin içine baktı
ama göremedi. .
gülperi'nin gözlerinde gördüğü ışığı göremedi. .
sonra ayperi'nin elini tuttu cebinden çıkardığı beşi bir yerdeyi 
avcunun içine koydu. .
"yaktın beni ayperi "
diye fisildadi ayağa kalkarken. .
yatağın diğer tarafina yürüyüp sırt üstü bıraktı kendini ve tekrar
" yaktın beni ayperi!!."
dedi bu sefer daha yüksek bir sesle..
" başkası alicak gülperi'mi senin yüzünden.. benim olmicak gülperi"
 dedi gözlerini kapatarak. .
" diri diri mezara koydun beni ayperi. ."
dedi sayiklar gibi..
" diri diri gömdün sen beni "
dedi ayperi'nin yanaklarından yaşlar süzülürken..
 sonra kendini uykunun kollarına bıraktı yusuf, rüyasında gülperi'yi görme umuduyla. .

sabah gün doğarken ayağa kalktı gülperi beyni ve bedeni uyuşmuş bir halde. .
ayaklarını sürüye sürüye ağır ağır yürüdü yollarda . .
hiç acele etmiyordu eve gitmek için..hersey bitmişti çünkü .
yusuf'la ayperi karı koca olmuştu artık.  .
"güneş" artık yüzünü yavaş yavaş gösterip
ortalığı aydinlatirken girdi avlu kapısından içeri  sessizce.. .
yusuf'la ayperi'nin kaldığı odanın perdeleri çekili penceresine baktı.
bir anligina onları koyun koyuna
yatarken hayal etti gülperi..
boğazına bir şey düğümlendi sanki..gözleri doldu. .
eliyle ağzını kapatıp odasına doğru koştu. 
yatağın üstüne uzandı ağlayarak .
vücudunu bir üşüme sardı birden..yorganin altına girdi. 
tüm vücudu titremeye başladı sonra. .
bir yandan yanıyor bir yandan
donuyordu sanki hüngür hüngür ağlarken. .


devam edicek. ..

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.