~ ayna~

4 . bölüm


ayperi, avlunun kapısından girdiğinde öğlen olmuştu. 
gülperi, bahçedeki toprak kabın içine su dolduruyordu kuşlar icsin diye .
ayperi'nin geldiğini görünce..
elindeki tespiyi yere bırakıp yanına gitti. .
onu, üstü başı toz toprak, eli yüzü kızarmıştı,perişan halde görünce telaslandi. .
" ayperi noldu sana böyle ?"
" yok bişi ..ben gidip biraz uzanicam çok yoruldum"
dedi olanları anlatmadi özellikle gülperi şüphelensin diye. .
" konuştun mu yusuf'la ? bana bişi. ."
cümlesini bitirmesini beklemeden ayperi koşup odasına gitti. .
" allah alla .. noldu buna böyle ?  ."
diye kendi kendine söylendi. .
" aman.. bizi deli kız işte. ." 
diyerek çok üstünde durmadı. .

ayperi odasına girip kapıyı kapattı ve soluk alış verislerinin düzene girmesini bekledi. .
sonra kendini arka üstü yatağının üstüne attı..
hersey istediği gibi olmuştu. .
akşama kalmadan dedikodu babasının kulağına gidecekti. . 
babası, hizmetindeki birkaç adamla birlikte gidip yusuf'a bir araba dolusu dayak atacak ve gülperi'nin sevgiline olan güveni sarsilacakti. 
isteseler de hiçbir zaman kavuşamicaklardi. .
gülperi'de yusuf'tan başkasıyla evlenmezdi. .
"kız kurusu gülperi.."
diye fisildadip kendi kendine kıkırdadi. .
olacaklari düşünmek bile ayperi'nin mutlu etmeye yetmişti. .
ama olaylar hayalindeki gibi olmicakti. .
çocuk aklı işte. .
bunları hayal ederek uyuya kaldı. .

ayperi babasinin yeri göğü inleten sesiyle uyandığında ikindi vakti olmuştu..
odasının penceresinden bakınca babası avluda sinirden dört döndüğünü gördü. .
"ayperi !!! "
diye bağırdı babası tekrar sesinin şiddetini artırarak.
ayperi'nin heyecandan kalbi çıkacak gibi atıyordu. .
aynada kendine baktı. .
saçlanin oruklerini açıp biraz dağıttı. .
yanaklarına birer küçük tokat atıp kizartti. .
gözleri zaten uyumaktan şişmisti. .
geri çekilip tekrar kendine baktı. .
" evet hazırım. . hadi ayperi şimdi sıra sende. ." 
dedi ve odadan çıktı. .
gülperi'de babasının yanındaydı..
bir yandan olanları anlamaya çalışıyor ,
 bir yandan da
" baba sakin ol. . noldu bi anlat hele ?  kızma cahilligine ver. ."
 diye babasını sakinleştirmeye çalışıyordu. .
ayperi başı önde mağdur kız hallerinde  yanlarina geldi. .
" buyur baba.."
dedi ürkek bir ses tonuyla yere bakarak..
" duyduklarım doğru mu ? "
dedi babası sakin bir ses tonuyla. .
ama ayperi cevap vermedi. .
" sana duyduklarım doğru mu dedim .. cevap ver! !.."  dedi bu sefer kükreyerek. 
korkudan ayperi'nin nabzı daha hızlı atmaya başlamıştı ama babasının biraz daha sinirlenmesi 
işine geliyordu. .
biraz bekledi ve
" evet baba. ."
dedi korkar gibi yapti ve birden babasının ayaklarına kapandı.
" valla baba benim bir suçum yok. .
ben anamin mezarını ziyarete gidiyordum mezarlığın köşesinde yolumu kesti. .
seviyom seni ama o gavur baban vermez seni bana gel kacalim senle dedi. .
ben olmaz bırak peşimi dedim ama dinlemedi. 
kolumdan tutup sürükledi beni. .
korktum bağırdim kimsecikler de yoktu.. ağzımi kapadı. ."
hep ağlıyor hem anlatıyordu. .
" allah acıdi da binnaz kadın ordan geçerken sesimi duyup koşup gelip beni kurtardı.
baba valla benim bir suçum yok .."
diyerek yerlere kapaklandi. .
gülperi , dinliyordu ama konuşulanlardan hiçbir şey anlamıyordu. .
cevher, ayperi'nin anlattıklarını dinledikce
öfkesi kat kat artıyordu. 
eğilip ayperi'nin kollarından tutup sarstı. .
" niye gelip bana anlatmadın! ?"
dedi babası  yüzünü burustururak
" korktum. .bana kizarsin diye korktum.."
dedi  en masum ifadeyle. .
cevher, onu bırakıp dogruldu ve sinirle odasına gitti duvarda asılı duran çifteyi aldı dolu olup olmadığina bakti. fisekleri de aldıktan sonra avluya çıktı. .
gülperi, ayperi'nin yanına eğilip. .
" ayperi noluyor burda?
kim seni kaçırmak istedi ?"
diye sordu ..
" yusuf. . yusuf abi. ."
dedi onun gözlerinin içine bakarak..büyük bir keyifle
gülperi, duyduklarina inanmamis gibi başını salladı.
ağzını açtı ama konusamadi
sanki biri bildiği inandığı tüm kelimeleri elinden almış gibiydi. .
babasınin yanlarından hızla geçtiğini görünce girdiği şoktan sıyrılabildi. .
" baba dur  nereye ?"
elindeki tüfeği görünce rengi attı ..
" elindeki.."
dedi ama babası kapıdan çıkmıştı bile. .
gülperi hemen arkasından çıktı. .
kapinin önüne çıkınca onun , sokağın köşesinden döndüğünü gördü. .
çok hızlı olmasi gerekiyordu
yusuf'un evi hemen bir sokak üstteydi. .
ok gibi fırladı babasının arkasından. 
yaşadığı şok nefesini kesmisti sanki..
soluk soluğa koşuyor bir yandan da olanları düşünüyordu. .
bir yanlışlık vardı ..
kesin bir yanlışlık vardı. 
yusuf böyle birşey yapmış olamazdı. .
şimdi hersey ortaya çıkacaktı.
nefesi kesilmisti biraz durup soluklandi. .
kafasını kaldırıp baktı yusuf'larin evi görunmüştü..
babasınin avlu kapısına tekme atıp içeri girdigini gördü..
" yusuf. ." dedi sessizce. .
sonra koşmaya başladı. .
" baba dur! !.."
" yusuf !! nerdesin ? çık dışarı !! "
dedi cevher gök gürlemesi gibi. 
 ev ahalisi telaşla dışarı çıktı
 onlar ne olduğumu anlamadan cevher silahı doğrultup yusuf'un üstüne yürüdü. 
"ulan it!! sen benim namusumu şerefimi nasıl iki paralık edersin "
dedi ağzından köpükler sacarak. 
" cevher ağam yok öyle bişey. . benim bir suçum yok. ."
dedi yusuf kekeliyerek. .
yusuf'un babası hikmet araya girdi. .
" aman cevher ağam noldu ? bi dur konuşalım hele ..napti bizim oğlan? "
diye onu sakinleştirmeye çalıştı. .
" sen çekil aradan hikmet namus meselesi bu. ."
" senin namusun benim namusumdur .. anlat hele. ."
" senin bu oğlun benim kızımı kaçırmaya kalkmış ..görenler olmuş tüm kasaba bunu konuşuyor haberin yok mu ?"
" doğru mu yusuf. ."
diye oğluna döndü hikmet. .
yusuf tam cevap verecekti ki
babasının arkasında ağlayan  gülperi'yle göz göze geldi. .
onunla buluşmak için orda olduğunu söylese babası ne der diye düşündü ve. .
" baba valla yalan ben bişe yapmadım. ."
dedi kendini savunmaya çalışarak. .
" iki tane şahit var nesi yalan lan. ."
 öldürecem seni köpek ..nefesini tüketme"
" baba yapma. ." diye atıldı gülperi
" gülperi sen geri dur bu uğursuz yaptığının cezasını çekicek. ."
" yapma ağam etme. . tek oğlum o benim ocağımi söndürme..
vardır bir hal çaresi. . kurbanın olam yapma.. kıyma evladıma .."
diye yalvarmaya başladı hikmet. .
cevher,  karşısındaki adamın caresizligini görünce bir adım geri atti. .
evlat acısının ne olduğunu bilmiyordu cevher. .
bilmekte istemezdi. .
ara sıra aklına gelirdi
"ya kızlarıma birşey olursa ben ne yaparim" diye. 
düşüncesi bile cevher'in nefesini kesmeye yetiyordu. .
bunları düşünerek hikmet'e baktı sonra arkada ağlayan yusuf'un anasına ve bacilarina. .
" temizliceksiniz bu işi. ."
dedi öfkesini bastırmaya çalışarak. 
gülperi, bunu duyunca bir yusuf 'a birde babasına baktı. .
 neyi kasdettigini anlamisti ama yine de. .
" on güne kadar kız isteme, nişan,düğün hepsi bitmiş olucak. ."
dediğinde  kulaklarına inanamadı. 
donup kalmıştı. .ondan sonra olanları ve konuşulanlari anlayamıyordu sanki. .
sesler çok uzaklardan geliyordu sanki. .
uğurtu gibi. .karmakarışık. .
"yok yok bu bir kabus ve ben birazdan uyanicam" dedi 
beyninin içinden konuşarak. .
" sakın bir yere kaçma yusuf. .
seni bulurum önce aileni öldürurum gözlerinin önünde sonra seni. ."
 dediğini duydu birinin ...
kimdi konuşan? 
kimin sözleriydi bunlar ?
 o aklı selim,yanında çalışanlara bile saygida kusur etmeyen, fakir fukara doyuran babasının sözleri miydi bunlar ?
" senden kız almak bizim için şereftir ağam. .  allah senden razı olsun ..ver elini ayağını öpeyim"
dedi yusuf'un babası. .
cevher, ona karşılık vermeden dönüp kapıya doğru yürürken
" yürü gülperi gidiyoruz " dedi
ama gülperi duymadı. .
babası,avlu kapısından çıkıp giderken arkasından gitmedi. .
daha doğrusu gidemedi..
sanki tüm vücudu taş kesilmisti. .
sevdiğine bakıyordu sanki onun aklından geçenleri anlamaya çalışır gibi. .
yusuf, ondan af diler gibi çaresizce bakıyordu. .
yusuf'un annesi hanife gelip gülperi'nin kolundan tutup. .
" gülperi kızım iyi misin ? "
dedi ..
gülperi ağır çekim kadına baktı. .
" hanife anne.. az önce olanlari sende gördün mü?  bunlar gerçek miydi ?" 
diye sordu kafasındaki ses. .
" hayır hayır bunlar gerçek değil merak etme gülperi.
yusuf, seni yaşlı çınar ağacının altında bekliyor. .koş bekleme "
diye cevap verdi ayni ses ..
gülperi, kadına gülümsedi birden aldığı cevap onu mutlu etmiş gibi. . dönüp koşarak çıktı kapıdan. .
koştu .. daha önce koşmadigi kadar hızlı koştu. .
o kadar hızlı koşuyordu ki !
nefesi ona yetişemiyordu sanki. .
ama bunun bir önemi yoktu..
çünkü yusuf'u kaybetmişti. .
nefes almasa da olurdu artık


 devam edicek. .






  

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.