vazgeçenlerden miyim sen söyle…..

yaşam benim için yalnızca mutluluğu aramakla, bulduğum kısmıyla insanlığa hizmetle geçecek diye söz verdim. üniversite çağlarında, kendi kendime verdiğim bu sözün özüne gelmek isterim. büyük şehrin küçücük insanı olarak açtım gözlerimi. eğitimli bir ailenin ilk çocuğu… önce ailemin öğretileri ile başladı hayatım… hiç okuma yazma dahi bilmeyen anneanne ile büyüdüm. bugün oxford dâhil birçok üniversiteyi akademik olarak başarı ile bitirmiş, yüzlerce insanın bilgisinden çok farklı donalım ve bilgiye sahip bir türk kadını ile… kendisini sonsuz saygı ve sevgi ile anıyorum. anlayacağınız üzere anlattığım hikâyelerin başkahramanı… sonradan eklenen her bilgi aslında yalnızca ek ama kopya değil, emek göz nuru..
o günlerde aileme ve anneanneme verdiğim sözler ve duruşum bugün benin ben olmama neden oldu. aslında hiç tahmin bile etmediğiniz zorluklarla eğitim hayatımı tamamladım. ben siyah önlüklü beyaz yakalı öğrencilerdendim. kitap okumak dendiğinde sadece ders kitaplarını okumamız gerektiğini söyleyen hatta dikta eden eğitimci kılığında diktatörler devrinden. asla vazgeçmedim..
okumak ne demek? hiç düşündünüz mü? insan neden okur? okuduğu ve bildiğini kendinde saklayan insan ne biliyordur sizce? bana göre okumuş insan okuduklarını paylaşan insandır. hayat maalesef tüm evrene eşit davranamıyor. işte bende tam bu noktada görev verdim kendime… o ya da bu nedenle sahip olunamamış ama artık neden\ niçin \nasılları bilim insanları tarafından ortaya konmuş bilgilerin varlığını insanlığa duyurmak adına başka başka bakış açılarının gereği adına… üstelik hiçbir mecburiyet… yorgunluk, yoğunluk, kapitalist sistemin parçası olmadan yapmaya çalıştım. asla vazgeçmedim.
okumuş cahillerden olmadım. kalbimin ve içimdeki çocuğun sesini hiç susturmaya da çalışmadım. hata yaptığım da döndüm özür dilemesini hep bildim. karşımda duran canlıya kim ve ne olduğu için cebi için menfaatlerim için saygı duymadım sadece aldığı ve verdiği nefes için saygı duydum. asla vazgeçmedim.
ben okuyarak ve yılların kattıkları ile her canlı gibi aydınlanmaya çalıştım\ çalışıyorum. aydın insan ne demektir bilir misiniz? bu kelime anlamını bilerek algılayan insana ne denli görevler verir bilir misiniz? bilge konusuna hiç girmeyeceğim zaten benim için çok uzak bir ifade.. şimdi bu satırları yazmamda ki neden bile işte bu kelimeler ve kalbimin sesi… asla vaz geçmedim.
hayatımda en değer verdiğim başka bir konu ise, başkalarının kimine göre unutulmuş anlık duygular vardır. önemli değildir bu insanların bazıları için, olay bazında, öfke, sinir, stres kontrolsüzlüğü ya da menfaat çakışmaları ile gerçekleşir ya da değişebilir. hayatta ki duruş bozukluğu olarak ifade edebilirim. hep empati yapar bunların nedenlerini düşünürüm yargılamadan önce tabi. asla vazgeçmedim.

hayatımda kimseye saygısızlık etmedim, edilmesine de müsaade etmedim. kimseye has bel kader geldiğim noktadan bakmadım. sahip olduklarımı büyütmedim. emeğe asla saygısız etmedim. kimsenin de benim emeğime saygısızlık etmesine izin vermedim. sahip olamadığım bilgileri asla oradan buradan çalmadım. okunup insanlığın hizmetine sunulmuş bilgileri okuma fırsatı olamayan ya da farklı pencereye geçme cesareti şansı olmayanlara karalamalar yaparak sunmaya çalıştım. asla vazgeçmedim.

alkışı hiçbir zaman benimsemedim. bana teşekkür için uzatılan elleri asla boş çevirmedim. tokatlara alışmadım. çünkü her tokattan sonra daha büyüğünün geleceğini biliyordum. tokat atmaya çalışan elin kendini tokatlaması için mücadele ettim. asla vazgeçmedim.
şimdi ben neden vazgeçtim. sizce ben vaz mı geçtim?

sonsuz sevgiler saygilar,
aşk’la kalin…

not: adımı bıkmadan usanmadan anan en önemlisi kalbinden geçiren tüm arkadaşlarıma teşekkür ederim….


mavim canım sana sabırlar diliyorum. kelimelerin anlamsız kaldığı, seslerin çıkamadığı, kimsenin seni daha fazla üzemeyeceği zor günlerinde üzüntünün üzüntüm olduğunu söylemek isterim. anneciğimizin ruhu şad mekânı cennet olsun. sevgilerimle
yağmur1 canım “ defne gül” bebek dünyamıza hoş gelmiş. huzurlu, mutlu ve sağlıklı ömürler dilerim.
güneş
adimi yazmayi unutmuşum hayat işte alişkanliklarimiz bile siradan...

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.