..iki gundu ki defne ise gelmirdi.omerin evinden ayrilandan sonra kendi icin bazi kararlar kabul etmisdi..omer iki gun ise gelmeyen defneni aramamis bile..eqosu yuzunden defnenin hatasini af edemiyor..lakin yaseminle konusdukdan sonra olaylara sanki baska gozle bakmaga baslamis..icinde kivrilib kalan defn e hasreti disari cikmis..defnesini cok ozlediyini anlamisdir..omer isden sonra defnelere gitmis,lakin onun habersiz manisaya gitdiyini oyrenmisdir..nihan defnenin eger is bularsa manisada kalmagi dusunduyunu soylerken artik omerin dunyasi yikilir..defnenin cok kirildigini anlayir...omer defneni kayb etmeyi goze alamaz..omer geceyle yola cikir..defneni almak icin manisaya gedir...yol boyu arabanin radiosunda haliuk leventin "hasretler ayrilikla baslar" sarkisi calinir...sarki omerin ruh haline uygundu..omer defnenin evine asistan gibi geldiyi ilk gunu hatirlayir..her ikisi bir birini hatirliyor..omer manuda deliler gibi opduyu kizi,defne de onu zorla open adami ve ona vurdugu osmanli tokatini...omer ilk zamanlar bunun ask oldugunu anlamamis..lakin gunler kecdikce bu kiza baglandigi,hatta onu kiskandigini fark etmeye basladi...yol boyu bu askin nasil buyuduyunu,defnenin imalli sozleri ve hareketleri ile oz askini belli etmeyini,gece vakti feryali kiskanib onun evini basdigini hatirlayan omerin yuzunde hafif tebessum oynayir...omer defnenin askindan hic zaman subhe etmedi..ama cok defa da bir anlik ovke ile onu kirdigini da hatirlayir...kizin nasil bir yukun altinda ezildiyini bilmeden onu defalarca kirmis,hatta "guvenemiyorum "deyib onu terk etmisdi..simdi bunlar goz onunden sinema lenti gibi kecdikce omer nasil hatalar yapdigini anlayir...yavas yavas seher acilir...omer manisaya catmis..nihanin verdiyi adrese gedir... kapini calir..kapini acan bayan:"buyurun,kime bakmisdiniz"..
o:gunaydin...ben omer...defnenin is arkadasi...kendisi ile konusmak isterdim..
bayan:tanisalim..ben de gulay...defnenin baba tarafdan akrabasiyim..defne evde yok..
o:nasil yok..bana burda oldugunu soylediler..
gulay:burda olmagina burdadir..lakin kiz gelenden hic kimle gorusmek,konusmak istemiyor...defne ask acisi cekiyor..ben boyle seyleri anlarim..kiz yemekden de kesilmis...butun gun gozlerini bir noktaya dikib durur...bence sizin hasretinizi cekir...
omer kadinin her seyi anladigini gorub gulumsiyor...
o:gulay hanim defne simdi nerde?
g:surdan bir 100m mesafede bir ormanlik var ..orda dolasir...
omer kadinin gosterdiyi semte gedir..uzakdan defneni gorur..defne yasil otlar arasinda oturmus..hayala dalmisdir...omer yaklasmiyor..defneye zeng ediyor..
o:defne...geliyim..bir konusakmi..
d:yok gelme..ben evde deyilim..
o:nerdesin,soyle ,gelim aliyim seni konusmamiz lazim..
d:kafami dinlemek istedim..bir az uzaklasdim oralardan..ve bizim su an konusmamizin da bir anlami yok..sen zaman istedin ,ben o zamani sana verdim..cemi iki gun kecmis..bu bizim konusa bilmemiz icin kifayet ede blecek zaman deyil..bir az ayri kalak..sen de hislerini bir daha yokla,sonra karar ver..
omer konusdukca yavas yavas defneye yaklasiyor..
o:defne ben hislerime eminim..o iki gun benim icin iki yil kadar uzun oldu..ben senden uzak kalmak istemiyorum...
omer defnenin yaninda telefonla konusur..defne birden basini kaldirdikda omeri karsisinda gorub cok sasirir..
d:sen benle dalgami keciyorsun...bura nasil geldin...
o:seni nerde olsan bulacam...senden vaz kecmek niyyetim yok.. defne,beni af et...
defne ayaga durur...durgun bakislarla omeri suzur..
o:defne ,bir sey soyle..
d:ne soyleyim..sana guvenmiyorum...her esdiyinde beni burakib gitdin.. artik ben de sana guvenmiyorum..ask kolay kolay vaz kecilecek bir his deyil omer...ben simdi anliyorum ki sen benim askima layik deyildin...ask bir birine inanmak,bir birine guvenmek,,bir birinin elini burakmamakdir...ben bunun hic birini sende goremedim...hep ben uzuldum ..hep men sorgu suala tutuldum...sen bana sorgusuz sualsiz guvenmedin...simdi ben de artik aska inamimi,guvenimi itirdim...
omer defnenin sozlerinden cok kirilmis..ama kiz sozlerinde hakli,...omer onu nasil ikna edeceyini,onu istambula nasil kaytaracagini bilmiyor..birden nihanin dediyi gibi defne manisada kalmak ister...defne orman boyu irelileyir..omer arkasiyca gelir..birden omerin aklina bir fikir gelir...zeng edib yaseminle konusur...her ikisi de konusmadan yanasi addimlayir..birden defnenin telefonu calir.. defne telefonu aciyor:
-alo.. gunaydin yasemin hanim..
y:defne,sen nerdesin..uc gundur ise de gelmiyorsun..biliyorsun isler bu ara cok yogun..yardimina ihtiyacim var..
d:yasemin hanim benim bir az ordan uzaklasmama ihtiyacim vardi..
y:kizim..ben onu bunu bilmem..sen burda bize cok lazimsin..defne,cok yogun tempoda calisiyoruk,yetisemiyorum..acil yardimina ihtiyacimiz var..sabah mutlaka sirketde ol..
o:defne,kimmis zeng vuran..
d:yasemin hanimdi..acil donmemi istiyor...bana ihtiyaci varmis..
o:donecekmisin..sana haqqatan ihtiyacimiz var ...hepimizin...
d:bilmiyorum...
o:defne gel donelim artik..sen sirketi zor durumda burakmak istemezsin ,biliyorum..
d:peki..donelim..omer ayak sakliyor..defnenin ellerinden tutur ..onu kendine dogru cekmek istiyor..
d:omer...ben donelim,, dedim...baska bir sey demedim...kendine gel istersin...
omer onu burakir..
o:o zaman gedek..sen hazirlan ..hemen yola cikak...sirketde isler haqqatan cok..benim yeni bir cizim de yapmam gerek..yaseminin yeni konseptine uygun...gelin ayakkabisi tasarlamaliyam...
..omerle defne yola cikirlar...yol boyu defne hic konusmuyor..omer itirdiyi guveni nasil geri qaytaracagini bilmiyor..cok buyuk hata yapdiginin farkinda...
..artik istambulla catmislar...omer arabani defnenin evinin onunde saklayir...defne arabadan dusmek istiyor..
o:defne, boylemi ayrilacayiz..iki yad insan gibi..aramizda hic bir sey olmamis,hic bir sey yasanmamis gibi...
defne omere bakir..dag evinden gelenden sonra defne de omerin dalinca hep kosdu..onunla konusmak gitmeyini sebebini anlatmak istedi...o zaman defne de ayni sozleri omere soylemisdi...defne "sag ol"deyib eve kecdi...
omer simdi anliyor..akilsiz bir hareket,yersiz deyilen bir soz askin alisan ocagini sondure bilermis...
..seherdir..defne sirkete gelmis..onunla karsilasan derya:'gunaydin defne..,a pardon...gunaydin ,defne hanim"
d:gunaydin derya..
defne odasina kecir..simdi anliyor ki o da passioni cok ozlemis..sonra yasemin hanimin yanina gedir..dergi cekimi icin ayakkabilari seciyorlar..elbette burda hem omer iplikcinin,hem de defne topalin tasarimlari olacak..koray beyle ayakkabilara uyan elbiseler secilir..butun passionis calisir..koray manikenlerle provalar yapiyo.
defnesinin yaninda olmasindan ilham alan omer buyuk cosku ile ciziminin son strixlerini vurmaga calisir.. ama o son strix,son dokunus ne ola bilir,bir az zorlaniyor.
o:derya ,defneye de odama gelsin..
defne omerin odasina gelir..
d:buyurun,omer...bey..
o:defne yapma...
d:omer bey dinliyorum sizi..
o:defne bu cizimde son dokusu ede bilmiyorum.. yardim edermisin..
sanki nese catmiyor..o neseni tapa bilmiyorum...gunlerdir bunun uzerinde calisiyorum..ama istediyimi alamiyorum..
her ikisi omerin odasinda karsi karsiya koltuklarda otururlar..defne karsisindaki cizimi inceleyir..
d:cok guzeldir..ama bir az sertdir..bir kadar yumsak olmalidir cizgiler..sonucda bu gelin ayakkabisi...her kizin arzuladigi ve hayatinda bir defa geyineceyi tasarim..bura duyun gununun mutlulugunu da katmak lazimdir..anlata biliyorum..defne karsisindaki cizime bakib ,onu inceliyir...omer de defnesine bakir..onun yuzunun her cizgisini,her ayrintisini yaddasina hekk etdirmek istiyor...omer defnenin ellerini elleri arasina alir..defne elini geri cekmek istiyor..omer sk sk tutdugu elleri burakmak istemiyor..bu zerif ellerin temasindan sanki butun vucuduna hos bir istilik yayilir..omer bu elleri nevazisle oxsayir...sonra eyilib bu elleri opuyor... omer bu zerif ellerin istiliyinden sanki aktardigi o son dokunsu bulur... ..ve cizimini tamamlayir...

ardi var..

bakidan sadaqat

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.