YazarOkur TV Sudoku Türk Filmleri Kitap Özetleri - Giriş Yap Üye Ol

Kiralık Aşk - merhaba ka perileri, ben diziyi sevgi ve dostluk teması

Kiralık Aşk

merhaba ka perileri,
ben diziyi sevgi ve dostluk teması değişmediği sürece izlemeyi bırakmayacağım, bu duyguları yaşamayı çok özlemişim demek ki! o nedenle yapılan hataları görmemezlikten gelmeyi tercih ederek izliyorum.

"bütün güzel zamanlar annem kokardı ..."

anneler gününüz kutlu olsun...
bu da yaşamdan kısa bir öykü...

anneannem;
doğduğu coğrafyadan savrularak anadolunun göbeğine sürüklenmiş, (en yakınlarının da nerelerde olduğunun bilinmezliği içinde ince bir sızı olsa da) geldiği bölgedeki yaşam koşullarını kabul etmiş bir kadın. kendinden 12 yaş büyük birisiyle evlenmiş (aşık olup olmadığını hiç bilmiyorum), 12 doğum yapmış ve ancak üç tanesi yaşamış, (yaşayan çocuklarının arasında yaklaşık 10 yaş var) annem iki erkek arasındaki tek kızı. çok yoksul değil, kendilerine yetecek kadar bağı bahçesi ve koyunu, tavuğu vardı. eli ayağı tutana kadar da sabahın alaca karanlığında (en az 5 km) tarlasına, bağına bahçesine çalışmaya gider, akşama evine dönerdi. senenin bir kaç gününüde farklı yerlerde çalışan çocuklarının yanıda geçirirdi. radyoyu köy meydanında tanıdı, daha sonrada evine soktu çocukları, televizyonu ise hiç kavrayamadı 80 yaşın üzerindeydi onunla tanıştığında, anneme ekranı göstererek "bu adamların senin evinde ne işi var, hergün geliyorlar" derdi. tüm yaşamı böyle geçti ve 87 yaşında da yaşama veda etti.

annem, anam...;
yukarıda söylediğim gibi 3 çocuğun ortancasıydı, 16 yaşında evlenmiş, ilk okul diplomasını evlendikten sonra almış, 9 doğumdan 5 çocuğu yaşayabilmiş bir anadolu kadını. babası ve kardeşleri tarafından hep el üstünde tutulmuş, kadın olduğu için asla ötelenmemiş bir kadın. mücadeleci, tüm zorluklara karşı çözüm arayıp, çözüm üreten bir kadın. doğanın ve yaşam koşullarının erkek bebekleri affetmediğinin isbatını sanki annem yaşamış diyebilirim, çünkü ölen 4 çocuğu da erkekmiş. kimi zatürreden, kimi difteriden ölmüş. biz 4 kız ve bir oğlu yaşamayı seçmişiz annemin yanında. babam cumhuriyetin köy enstitüleri dömenimde yatılı okuyanlardan, devlet memurluğu döneminde anadolunun farklı ilçelerinde 35 yıl çalışmış. annem "kızlarım okusun oğlum okumasa da önemli değil" derdi hep. ilk kızını okutabilmek için ilkokuldan sonra bulunduğu yerde ortaokul olmadığı için uzak bir akrabasının yanına okumaya göndermesi, ortaokulu 3 yıl o uzak yerde okuduktan sonra gelen kızının bulunduğu ilçede lise olmadığı için o ilçenin il'ine taşınarak öğretmen okuluna kaydettirmesi ve mezun olana kadar da (dikiş dikerek ekonomik katkıda bulundu kocasına) o ilde yaşaması. daha sonra da çocukları ile kocasının yanına dönmesi. ben hariç diğer iki kızı da yatılı okullarda okudu. ben ablamların da katkılarıyla üniversitede okudum. şu anda kendisi 89 yaşında yaşamı boyunca hep kızlarının ve kadınların yanında yer almış geleneksel baskıları asla uygulamamıştır, toplumsal aktivitelere hep katılmıştır, çocuklarına ve gençlere hep sevgi ve saygıyla yaklaşmıştır, onları sarıp sarmalamıştır.

al yazmalım