hayatıma anlam katan periler bu gün size hayatıma nekadar anlam kattığınızı anlatıcam

bir kompozisosyon yazarken giriş , gelişme ve sonuç kısmı olur. giriş kısmını babanneme ayırdım.

benim 85 yaşında bir babannem var. allah sağlıklı bir ömür versin. elinde cep telefonu sabahtan akşamana kadar halamla konuşur. bazan ne konuştuklarını merak ederim. sorduğumda olur halam okuldaki öğretmen arkadaşlarını anlatmaktan başlayıp yaptığı yemeğe kadar anlatıyormuş. bazen onların ana kız muhabbetine imrenmediğim de olmaz yani.büyükamcamın yanında kalır. babannem bir gün beni aradı. yengem nerde dedim . doktora gitti deprosyona girmiş. herşeyin allahtan geldiğine tevekkül etmiyorda sonra pskolojimiz bozuldu deprosyona girdik diyor. söyleniyor. araya girdim babanne dedim onu da anla azıcık.

şimdi sen hep bana eskileri ballandıra ballandıra anlatıyorsun.eskiden müstakil evimiz vardı. sabah namazına kalkar hiç yatmaz işe koyulurduk evin işini yapmaya , hatta akşamın yemeğinide yapar öğlene bitirirdik. sonra semaver yakar komşulara haber verirdik. 10- 15 kişi bir araya gelirdik. hiç kimseyi ayırmazdık. bir avluda çocuklar bir tarafta biz bir tarafta oturur sohbet ederdik. kimimizin sesi güzel şarkı söylerdi, kimimiz fıkra anlatırdı, kimimiz taklit yapardı. bazen dertlerimizi anlatırdık . kimimizin kocası döverdi, kimimizin kocası ayyaş , kumarbaz, kimisi kaynanasından, kimisi çocuğundan, kimisi görümcesinden dertli... onları dinler destek olurduk, nasihat verirdik. ama kimse kimseyi ayıplamaz, hor görmezdi,kimse kimsede kusur aramazdı. günlerimiz hep böyle geçerdi.

ben bunları senden dinledim dinlerken hep kıskandım , imrendim.

şimdi beni düşün işim varken insanoğlunu aramadım. işten güçten dolayı.. sonra kızımla uğraştım onun peşinde koşmaktan yine aramadım. ama bu sene kızım anaokuluna başladı ben büyük bir boşluğa düştüm. garip bir memleket, akraba yok , dertleşecek kimse yok. öyle ya insanoğlunun hergünü dörtlük gitmiyor. bir ara dışarı da çıkamıyorduk korkumuzdan günlerce evde kaldık duvarlarla haşır neşir olmak zordu . hapishanede gibi ..

şimdi senle benim aramda yarım asır yaş farkı var.

sen derdini anlatacak bir komşu bulmuşsun,hoş vakitte geçirmişsin onlarla kendini terapi etmişsin. ben deprosyona girmiyim de ne yapıyım.

babannem vah evladım doğru diyorsun dedi.yengemde aynı benim gibi onunda komşusu derdini anlatacak kimsesi yok . birde sen herşeye söyleniyorsun.kadın neyapsın. sen kayınvalideni durdane teyzeye anlatınca iyi. o neyapsın bırak o da gitsin pskoloğa konuşsun anlatsın derdini. rahatlasın , ilaçlarla biraz gevşesin.

eskiden pskoloğa giden yoktu onun yerine komşuluk ilişkileri vardı. aileden de yakın . bilirdin ki anlattığında derdin sadece onda kalacak. şimdi herkez kendi kabuğunda yaşıyor. komşuların yerini pskologlar aldı.

ben pskoloğa gitmedim. çünkü benim hayatıma periler girdi. şuan kendi masallarınızın perilerisiniz ama gerçekte benim hayat hikayemin perileri oldunuz.periler gibi bana sihirli değneğinizle dokundunuz.

kiminiz güldürdü, kiminiz bir sinemaya gidergibi seneryolarla film izletti, kiminiz fıkra anlattı, kiminiz kendi hayat hikayesini, kiminiz bilgi verdi, kiminiz nasihat . benim hayal dünyam öyle genişki bazen kahvemi alıp geçiyorum salona elimde telefon sizi okurken sanki bana misafir gelmişsiniz gibi düşünüyorum. bazen evime aysunum, bazen gamze, bazen hasretim, bazen chilim, bazen nevin, bazen zübüş kimler gelmedi ki evime ...

bazen sizinle matine yaptım, bazen altın günü yaptım misafircilik oynadım hayalimde .ben size delinin tekiyim dedim . benin renk renk hunilerim var dedim en başta

kocam bazen bana sen ne yapıyorsun saatlerce telefon elinde sen iyi değilsin bir diziye bu kadar saplantı yapmaz insan. valla delirdiğini düşünecem diyor . gülüyorum.

kendi kendimi terapi yaptığıma sevinmiyorda, deprosyana girmeden u dönüşü yaptığıma sevinmiyorda, ilaçlarla yaşamadama kafamı kuma gömmekten kaçtığma sevinmiyorda eleştiriyor.

eleştirmek kolay birde empati yapsa . anlayacak beni ... ben kendimi buldum burda seslerle konuşmadım ama yazılarımla kalemimden dökülen her harfle konuştum sizlerle. burası benim lunaparkım...

umarım anlatabilmişimdir periler benim hayatımdaki yerinizi . benim için çok kıymetlisiniz. iyiki burdasınız .

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.