fatmacan tüm yazdığın düşüncelerine katılıyorum.bence senaryonun yazımı kadar bize o senaryonun duygu aktarımıda önemli.ordaki duyguyu aktaramadıktan sonra en güzel senaryo bile çok basit ve hissiz kalır.genelde elçin ve barış a yükleniyorlar yok aralarında bir şey var yok dargınlar diye.yönetmen dediğin oyuncuları motive etmeli varsa aralarındaki sorunları çözmeli yada yapıcıdan veya nerden gerekse yardım almalı.yönetmen ki bence yönetemeyen bu durumlarda disiplinli olmalıydı.ama yöşde bu yoktu.yok yetiştiremiyorlar yok acele çekiyorlar ben bunu kabul etmiyorum.eğer bu işe başladıysan layıkıyla yapman gerekliydi.senaryodaki duyguyu anlamayan yönetmenden de işte böyle duygusuz bölümler çıkar.ayrıca sanırım sette yeteri kadar disiplin yoktu ve samimiyet kurayım derken de disiplin göz ardı edildi.buda tabiiki oyuncuları etkiledi.işte burada yönetmen etkili olmalı özel hayatların kesinlikle sete taşınmasına izin vermemeliydi.son bölüm aslında bize aktarımı güzel olsaydı çok daha güzel bir bölüm olabilirdi.dostluk kavramı vardı her ne olursa olsun sağlam dostlukların ne kadar kötü fırtınalar atlatsalarda yıkılamayacağını anlatıyordu.anladık mı eh ucundan kıyısından çıkarttık.ama işin işte burada yönetmende bittiğini de anladık.bence oyuncuların özellerinde belki sorunları olabilir.ama oyunculukları on numara ilk bölümlerdeki oyunculuklarından bile güzel.ama iyi yönetilemedikleri için bizim gözümüzde kötü algılandı.inşallah yeni yönetmen bu çizgileri iyi ayarlar ve istediğimiz duygulu sahneleri sadece ömer ve defne için değil diğer oyuncular içinde geçerli bize verebilir.

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.