bugünün doluluğuyla bir fikret hikayesi paylaşıyorum :))
aşkın türü yoktur, evrenseldir :)

gerzek fikret

hulusi bey iplikçi ailesinin en büyüğüydü. kendisine ait baba yadigarı köşkünde bir kendi yaşardı bir de ayak işlerini gören uşak..
anılarla dolu bu köşkün her yeri aile resimleriyle bezenmişti. kaybedilenler, evlatlar, torunlar...

hulusi bey resimlerle avunurdu hep, yalnızlığını biricik torunu ömerin resmiyle konuşarak giderirdi kimi zaman. çok severdi ömer i bir başka severdi...

büyük evlerin,köşklerin kendilerine ait bir kanalizasyon sistemi ve gerz yatakları olurdu eskiden... evlerin eski olması bu gerzlerde zamanla birtakım tek hücreli canlıların üremesini de beraberinde getirmişti. gerzlerde yaşayan bu oluşumlar gerzek diye anılırlardı.

bu canlılar daha güvenilir olduğundan köşkün müştemilatında hayat bulmuşlardı. müştemilatta yaşayan uşak, bu gerzeklerden birine acımış, onu herkesten gizli beslemişti. yalnızlığını adeta bu gerzekle giderir olmuştu. hatta isim bile koymuştu ona ; fikret !!
insan yiyecekleriyle beslenen bu gerzek zamanla yarı tek hücreli yarı insan bir mutant haline gelmişti.

uşak yıllar geçtikçe fikret 'in dişi bir gerzek olduğunu anladı.bu yaratık onun evladı gibi olmuştu adeta... üzerinde çok emeği vardı.

fikret, uşak geceleri uyuduğunda sürünerek gizli gizli köşke çıkardı. gezdiği yerlerde geriye ıslak, kaygan, jölemsi bir artık bırakırdı. tam gelişmemiş yassı bir suratı ve bu suratın neredeyse yarısını kaplayan şehla gözleri vardı. gözlerinin korneası olmadığından donuk bakışlıydı ve göz kaslarını tutamadığından sürekli oynuyorlardı.


elleri ve ayakları perdeliydi.uşak her ne kadar küçükken yürütece bindirdiyse de asla yürüyememiş, şeffaf renkli bir sürüngen olarak yaşamını sürdürmüştü.

heyecanlandığında renk değiştiriyor, mutluyken yediklerini kusuyordu. gerzeklerin genetik özelliklerinin sadece %60 ını taşıyordu fikret.. %40 ı ise insandı ve bu tepkilere insan genleri neden oluyordu. davranışları içgüdüseldi ve düşünme yetisi yoktu.


bir gece yine köşkte gizlice sürünürken bir resim gördü ömer'in resmiydi bu. gözleri döndüğü için resme tam olarak odaklanamıyordu fikret ama içgüdüsel olarak heyecanlanmıştı. şeffaf bedeni önce yeşil, sonra mavi, sonra kırmızıya dönmeye başladı birden. neler oluyordu ona ? şimdi de kusmaya başlamıştı, salgılarına engel olamıyordu, iniltiye benzer tiz bir ses çıkarıyordu, mutluydu ...


fikret'in o gece yokluğunu fark eden uşak, onu daha fazla gizleyemeyeceğinin farkına vardı. içten içe kahrolsa da hulusi bey in fikret i görme riskini göze alamazdı. bu yüzden kararını verdi. fikret geldiğinde onu buradan götürüp ormana bırakacaktı...


fikret rengarenk geldi o gece müştemilata. şeffaf derisinin nem oranı artmıştı adeta.. sonra uşağı gördü. yaşlı adam gözleri dolu dolu ona doğru yürüyordu. fikret korkmuştu tepkisi ise olduğu yerde ciyyk leyerek zıplamak oldu. bunu gören ve anlayan uşak daha da hüzünlendi. bu gerzek fikret in ilk korkusu ve buna verdiği ilk tepkisiydi.
herşeye rağmen uşak onu bir çarşafa sardı ve dolunayın aydınlattığı o gece belgrad ormanına bıraktı fikret i...


ertesi sabah...

gerzek fikret yabancısı olduğu bu ormanlık alana terkedilmişti ve sürünüyordu.
o sırada passionisin yakışıklı patronu ve ekibi bahar kataloğunu çekmek için aynı ormanı seçmişti. bir anda her yer insan sesleriyle doldu. fikret sürünerek sesleri takip etti ve o da ne? gözlerini çatlatırcasına durdurmaya çalışan fikret çalıların önünde duran ömer'i farketti. yine renk değiştiriyor ve kusuyordu. içgüdüleriyle daha hızlı sürünmeye başlayan fikret aniden ömer in bacağına yapıştı. inliyordu, ciyykliyordu, gözleri daha da çok dönmeye başlamıştı. kendini kontrol edemiyordu.

neler olduğunu anlayamayan ömer, bacağındaki bu kaygan şeyden kurtulmak için ayağını silkelemeye başladı ama olmuyordu bu şey sülük gibi yapışmıştı. çaresiz bağırıp yardım istedi. hemen nişanlısı defne koşarak geldi. gözlerine inanamadı bir gerzek ömer'e saldırıyordu. gerzeeekkk! diye bağırdı burada bir gerzek var koşuuunnn!!


bir anda herkes fikret in başına toplanınca korkan fikret yine vıyk vıyk ses çıkarıp zıplamaya başladı ama ömer'i de bırakmak istemiyordu. heyecan, mutluluk, korku hepsi birbirine karışmıştı.yılbaşı ampülleri gibi yanıp sönüyordu. her yer kusmuk olmuştu. sürekli zıpladığı için de yakalanamıyordu.

çekimler yarım kalmış herkes ömer in başına toplanmıştı. ömer debelenmekten tükenmiş ne yapacağını bilemez haldeydi. defne hayatında daha önce hiç böyle iğrenç bir yaratık görmemişti. gerzekleri bilirdi ama bu başka bir şeydi...


bu duruma çok sinirlenen koray : yeterrr ! çekilin önümden çekilin !! diye bağırarak o ağır cüssesiyle bastığı yerleri titreterek geliyordu. ömer'in son bir gayretle yere fırlattığı fikret'i zıplarken koray mıhıhıhıhı diye gülerek tek ayak darbesiyle ezdi. fikret oracıkta can verdi. zaten tek hücreliydi, ölümü basit ve kolay oldu.

o sırada uşak kalbinde derin bir sızı hissetti. fikret ! diyerek olduğu yere yığılıp kaldı.
fikret ölümü ömer e olan tarifsiz içgüdüleri yüzünden çok acı bir şekilde tatmıştı.
defne ve ömer bu gerzeği ormana papatyalara gübre niyetine gömdüler.

ve hayat kaldığı yerden devam etti...

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.