Kiralık Aşk
Fanes_fanes
Bayan
Ankara
1/1/1982 (43)
misafirim başin sag olsun. kimbilir içinde ne firtinalar kopuyorduda kimsenin haberi yoktu.
her insanin firtinalari var kimisi baş eder kimisi firtinayla savrulur gider.
aysunumun enerjisini görürüm ama içindeki firtinayi bilirim o görmemezlikten gelmiş hayati dolu dolu yaşamayi tercih etmiş.
benimde yaşanmişliklarim var 14 yaşinda annesiz kalip ne fakulteyi bitirip mezuniyetime gelen, ne evlenirken yanimda olan, nede doğumumda başimi bekleyenim olmadi.
ama ben ömerin annesinin nasihatlari gibi annemden son nasihatlarimi aldim.
son zamanlarinda yalan dunya turkusunu dinlerdi.
bana bu dünya yalandan ibaret öyle yaşaki herkez seni sevgiyle ansin sevgiden başkasini öteki tarafa göturemessin. dogru ol, iyi ol ama en önemlisi ne yasarsan yasa ayakta kal, güçlu ol , karşinda kötüler olacaktir ama sen onlara inat hep ayakta kal.ben senin ne kadar güçlü olduğunu bileyim ki gözüm arkada kalmasin
daha neler neler dedi hafizamda her bir kelimesi her harfi.
nasihatlarina uydum çok şükür hayattan lezzet alarak yaşamaya çalişiyorum .
başima gelen her olayda iyi tarafindan bakmaya çalişiyorum.
iyi hissetmem lazim herkez kadar bende kiymetliyim çünki
.
iyi bir okulu bitirip iyi bir işim vardi. kariyerimde iyiydim , parada kazaniyordum, ask olduğum arkasindan fizana gidecek kadar mutluydum
. hayat beni zorlayacak ya acaba nerden kirilacam diye zoladikça zorladi.
senelerce çocuk sahibi olmak için uğraştim.
kulaklarim imkansizi duysada inancimi kaybetmedim.
bire gafil sen kimsin allahin işine karişirsin dedim
mucize bu ya geldi buldu beni
rabbim bana bir kulunu emanet etti.
hemde cennet kokulu bir peri
kizim "eslem" ondan büyük bir zenginlik mi var bu dünyada.
zaten zar zor sahip olmuşum ne isi gördü gözum ne parayi.
bastim istifayi bir kalemde. ben büyütecektim perimi heraninaa şahit olmaliydim. ilk anne derken , dişi cikarken, emeklerken
herkez üstüme yürüdü böyle bir iş birakilirmi diye. deli olduğumu düşünenler oldu.halbu ki ne istediğimi bilecek kadar akilliyim herkezden. kizimla dolu dolu 5 yil geçirdim..
ya geçiremeseydim.
allahtan kocam kizimin doğumundan sonra doğu hizmetini yapmak için diyarbakira gönderildi
. öyle güzel öyle tarih kokan bir şehirki büyusüne kapildim ama gel görki kimse kiymetini bilmiyor.
bir savaş alani gibi heran ölümle yaşar gibi. evimin önunden 200 metre ilerde trafik polisinin şehit edildiğine şahit olmuşken ne halde olduğumu düşünün
.her sabah eşimin arkasindan okuduğum allahim sana emanettir diyip bekleyişim sonsuz.
ben bu şehirde geçiciyim az kaldi haziranda gidiciyim. ya izmir ya istanbul yolcusuyum. ya geride bu şehirde biraktiklarimin hali nice olur bilemem.
ben kizimi büyüttüm bu şehirde tezimi yazdim bitirdim. is güvenlik uzmani oldum.uzaktan egitimle ikinci fakulteyi okumaya yelken açtim. gittiğim şehirde kizim okula gider ben işe .
gerçi özel sektör acmasizdir bukadar ara vermişken ne benim vasfimi arar ne birikimimi ama olsun.
benim tekrar sifirdan alacak gücumde var sabrimda ben kolay kolay pes etmem. hayat benden korksun ben niye korkayim.
ben hayat doluyum enerjim tavan artik ne yiyip içiyorsam bilemedim.
yanliz bana öyle bağimlilik yaptiniz ki elinden kitap düşmeyen ben şimdi telefonla gezer oldum iyi mi