ellerine sağlık aysu,

isyankar
bir galo sepetleme senaryosu daha (sıkılırsanır söyleyin bak. ben kaptırdım valla. durduramıyorum kendimi)

defile sonunda galo hala ömer'in ellerini hiç bırakmayacakmış gibi tutmakta ömer'in o güzel parmaklarının kemiklerini neredeyse çıt çıt kıracak kadar sıkmaktadır. yılan diliyle ömer'in kulağına "biz noolcaz ömer, ben sana aşığım ömer, ben sana simurg verdim ömer, ben olmasaydım annenle küs ayrılacaktın ömer" diyeee diye ömer'in kulağını tutamadığı salyaları ile duldurmuştur. sonunda ömer usta bir hamle ile ellerini galo'dan kurtarmıştır.

flaşların patlaması henüz durmamışken salonda bir ses yükselir.
bu sefer kimin tasarımlarını çaldın? hırsız...
etraftan "bu vanni" sesleri yükselir.
galo: yater ama artık, daha ne zamana kadar beni suçlayacaksın.
vanni: tasarım yarışmasında birinci olduğum tasarımı çaldın, ekibime ajan yerleştirdin defile tasarımlarımı çaldın, yanımdakileri para ile satın alıp en güzel çalışmalarımı çaldın. sen, sen benim ilk tasarımımı, ilk işlediğim simurg armamı çaldın...
galo: o armayı ben işledim, saçmalıyorsun.
vanni: arma duruyor mu?
galo: arma duruyor. ama bende değil. benim için çok özel birine yıllar önce hediye ettim.
vanni: peki o zaman armayı kime hediye ettiysen bulup getir,, armadaki bir özelliği sana soracağım. ve bilemeyeceğinden de eminim.
galo: armamı yıllar önce ömer iplikçi'ye hediye ettim. arma artık benim değil.
vanni: ömer bey armayı saklıyorsanız ve hemen buraya getirtebilirseniz, işte o zaman bu hırsızın foyasını ortaya çıkarabilirim.
ömer şaşkındır, şükrü'ye telefon açar, duvarda asılı çerçeveli simurg armasını hemen defile salonuna getirmesini söyler.
tüm salondakiler gergin bir bekleyiş içine girmişlerdir.
şükrü koşar adım ömer'in yanına gelir elinde çerçeveli simurgla.
ömer çerçeveyi yere atar, etrafa camlar saçılır. yerden simurgu alır.
vanni: söyle bakalım hırsız galo. bu simurgun işlendiği baz kumaşın rengi ne?
galo pörtlek gözlerini daha da açmış donup kalmıştır.
galo: geçmiş gün, hem ben bu armadan bir sürü yapmıştım. hatırlamıyorum bile der.
vanni: ben hatırlıyorum ama. şurdaki güzel bayanın saçlarının renginde idi, turuncu-kızıl
tüm gözler defne'ye döner. flaşlar defne'nin üzerinde patlar.
ömer vanni'den izin isteyerek armayı cebinden çıkardığı çakısı ile parçalar. (ömer sokaklarda yattığı günlerden beri bu çakıyı cebinde taşımaktadır.)
armanın işlemeleri parçalandıkça altından o muhteşem turuncu-kızıl renk kumaş belirir.
ömer ahh defnem, turuncum-kızılım. sen benim hayatımsın diye mırıldanır.
ama galo duyar.
galo etrafındakilere kuduz bir köpek gibi saldırarak çıkışa doğru koşarak bir daha gelmemek üzere hayatımızdan çıkar.

isyankar

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.