hassas göz kapaklarından bir sıcaklık hissederek yavaş yavaş gözlerini
açar.karanlık yırtılırcasına gözüne hücum eden ışıkla gözlerinin ovalar.
ömer'in yatağında yatan defne perdenin açık olduğunu görür ve pencereye
doğru yönelir derin bir nefes alarak öğlenin ortalığı kavuran güneşinin
sıcaklığını ve kendi ektiği çiçeklerin kokusunu içine çeker ve lavaboya
elini yüzünü yıkamaya geçer ve bir yandan kelimenin sonun uzatarak
yüksek sesle seslenir.

defne: ömer ..ömer...ömer aşağıda mısın?

cevap gelmeyince elinde havlu merdivenlerden iner ve mutfağa yönelir
masada tüm kahvaltılıklar belli bir disiplin içinde komut beklercesine
hazırdır ve aniden ocaktan çayın kaynama fokurtusu gelir ve defne çaya
dem koyar ve kapının sesiyle de kapıya yönelir...

defne:ömer sen misin?
ömer :günaydın (yanağına bir buse kondurur)
defne :günaydın ,neredeydin görmeyince merak ettim canım
ömer :(derin bir nefes alıp)koray,bize kahvaltıya geliyormuş

o zamana kadar kahvaltının üç kişilik hazırlandığını fark etmeyen defne
gülerek

defne:bence kaçmak için çok geç değil
ömer:şimdi başıma kırk yıl kakar bunu yok ama kahvaltıdan sonra dışarıya
çıkabiliriz,zaten saat 2
defne:ne iki mi?yasemin hanıma ben bir şey de söylemedim...

deyip hızlıca yatak odasına yönelir ve merdivenleri çıkmaya başlar ,
çıplak ayaklarının merdiven ile her buluşmasında çıkan sesiyle yankılanan
evde ömer'in sesi duyulur

ömer:dur ,sakin ol... defne ,defne (gülerek) gitti!

telefonuyla söylene söylene gelen defne

defne:ah kafam ,ah ben niye alarm kurmadım .uyanırım sandım işte 30 cevapsız arama
ben şimdi ne diyeceğim.bu günde o kadar iş vardı ben

belli bir süre defnenin bu halinde takılı kalan ve gözlerini
dudaklarından ayıramayan ömer ,tren öküz metaforun da baş kahraman
olmadan defnenin dudaklarına yapışır gözleri gittikçe irileşen
sanki tüm dünyayı saracak bir mutlulukla kendini bırakır.
toparlayacağına vidası gevşemiş mekanizma gibi dağılır.dudakları
ayrılırken gerçek dünya ile bağ yavaş yavaş kurulur.

ömer:dur bir sakin ol ben haber verdim.
defne:ne?
ömer:haber verdim ben yasemine diyorum,gelmeyecek dedim hem bir kaçamak yaparız
defne: hıı ne sende mi gitmiyorsun

kapı çalar ve kendine gelen defne

defne:ben kapıya bakayım...

kapıyı açar

koray:kuru kız niye kapıyı açmıyorsunuz,burada ağaç oldum

havanın en güzel halinde gelmiş olan koray onu duygudan çıkarmış olmasına olacak ki biraz yüksek sesle

defne:açtım koray bey
koray:bağırma bana!burada bekletecek biri varsa oda benim.kız yoksa ben sizi rahatsız mı ettim.yüzün niye kızarmış senin? bombelere gelll
defne:koray bey,söylemeyin diyorum böyle şeyler
koray:utanma kız

derken ömer defnenin imdadına yetişir
ömer:hadi koray çay soğuyacak girsene içeri

...

şimdilik bir deneme de ben yapayım dedim bakalım olacak mı diye,herkesin eline sağlık

ziyaretçi

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.