arkadaşlar burayı okumaya o kadar alıştım ki anlatamam askı içinde yanıp sabırsızlananlar gibiyim cuma aksamı diziyi izleyip de devamını beklemek o kadar zor geliyor ki burada yazdıklarınızı okuyunca sanki aslında kitap okuyorum da dizinin devamını buradan okuyormuşum gibi kitabımı okumaya devam ediyormuşum gibi hissediyorum bir de askıma yeniden yeniden kavuşmak gibi geliyor dizinin son sahnesini her izleyişimde de her bolümden sonra sanki kitabın devamı gelecek gibi izliyorum ama nafile:( işte o anları burası cuma özlemini dindiren yer oluyor iyi ki varsınız
ben işten ayrıldığım da bu diziye başladım yani aslında bir nevi boşluktayım sanırım içimdeki boşluğu da bu dizi ve içindeki ask doldurdu
daha önce bir iki bolum izlemiştim ama şimdi tüm bölümleri en az 4 kez izledim:)
ben sizin kadar yazmıyorum ama yazdıklarınızı atlamadan okuyorum her nerede olursam olayım dun gece 4 te uykum kaçtı gene okudum sonra da son bolumun ekstra sahnelerini tekrar izledim ben bazen kendime fazla abarttım diyorum sanki dizi hayatımın odağı oldu hep defne ve omeri düşünüyorum rüyalarıma bile giriyor resmen internetten çıkmıyorum hep evdeyim ev işlerini bile erteliyorum normale nasıl döneceğim bilmiyorum yeni bir iş olmadan da olması zor gibi hadi hayırlısı

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.