gecenin ilerleyen saatlerinde defne yorulduğunu hissederek kalemi bırakır ..
ben artık gideyim..çok geç oldu zaten..
defne gitmesen..zaten sabah olmasına çok az kaldı..
ömer..
benim yatağımda yatarsın..
gitsem iyi olacak..
peki defne ..ben bırakırım seni..
gerek yok ömer..ben kendim giderim..
defne..tartışmak istemiyorum..
neden acaba?güvenmediğin için olabilir mi?
defne yapma..
ne yapmıyayım ömer neee..söylesene..birşey söyle...mesela o bankta bıraktığın defne sana ne diyor..hiç düşün dün mü..bir kere dinledin mi..şimdi bana gitme kal demek nasıl bişey ömer ..
defne ben..çok hatalarım oldu..sen olmayınca nefes alamıyorum..anla beni..
sen yalnız beni sev dedin bende öyle yaptım..ve sen beni terk ettin..
yanlış yaptım itiraf ediyorum..
bu mu yani ömer..bu kadar mı?
ömer çaresizlikle defnenin yüzüne bakar ne diyeceğini bilemez..
defnenin yüzü endişe verici..allak bullaktır..derin nefesler aldıkça nefesler göğsüne geri saplanır adeta..defne salonda bulur kendini kitaplığın önünde..birdenbire tüm kitaplık raflarını yerlere indirir..kitapların arasında aşk ve gurur gözüne takılınca durur defne..bi an kımıldayamaz..
bu bu ofisteydi ..
ömer defneyi koltuğa oturtur..
tamam geçti defne..hadi yukarı çık..üzerine bişeyler giyin..ben buraları toplarım..
defne tam itiraza hazırlanırken..ömer defnenin yüzünü ellerinin arasına hapseder..
defne ..hiçbir yere gitme..herşeyi unutalım..
ömer..
defne..anla artık beni..aşığım ben sana..

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.