günaydın, günaydın ,herkese günaydın olsun hepiniz ne kadar iyisiniz bir diziye,gerçekte varolmayan kahramanlarımıza yüklediğimiz anlamlar sevgiler bizler çok koca gönüllü insanlarız.ne ömerimiz üzülsün ne de defnemiz ...defnenin kimsesizliğini (ayakkabı çalındığında verandadaki kardeşleriyle olan sahne) terk edilmişlikleri yüreğimize nasılda dokunmuştu tuzla buz olmuştuk kendimi için için ağlarken yakaladım.herşeye sahip olan ömer sevmeyi,sevilmeyi annesinin ölümüyle unutmuş,babasının vefasızlığıyla daha da sertleşmiş duygularını çok derinlere saklamış ta ki defneyle tanışana kadar...gerisi malum iksinin yalnızlığı kimsesizliği yüreğimizi parçalayan ekranın karşısından müdahele edememek oysa herşey o kadar basit ki ah bir konuşsalar gerçek hislerini anlatabilseler.iz'e gelince oda seviyor her seferinde biz izle ömeriz diyor fırsat kolluyor en zayıf anında elinden tutup götürecek bu sefer aşk ile sevilmediğini anlayıp bir daha dönmemek üzere gidecek diyorum.passioniste dekor değişikleri yapılacaktı defnenin odasındaki eşyaları tüylü kalemleri vs.defnin firma yüzü olan sarı elbiseli posterleri toplatılmış odası boşaltılmış ömerde odayı boş görünce o camı kırmış olabilir mi? kokusuna alıştığınız bir insanı unutamazsınız,aranıza mesafeler ve ayrılıklar girebilir.yüzünü unutmuş olabilirsiniz,sesini de...ama kokusunu unutamazsınız.
hayat herkese aynı şekilde davranmaz ve bazen büyümek için yıllara ihtiyacınız yoktur. yaşadıklarınız da sizi büyütebilir.(ahmet batman'dan) defnemizde farkında olmadan büyüdü keşke bu kadar acı ve zor olmadan yavaş yavaş büyüyebilseydi hayat ona hiç adil davranmadı ben sanırım bu yüzden defneyi bi tık daha seviyorum.arinna sevmeyi bilmek çok güzel hepinizi seviyorum arkadaşlar
sevgiyle yaşayalım yaşatalım

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.