günaydınlar,sabah güneşi içimizi ısıtsın yüzümüzü aydınlatsın arkadaşlar.biz üç nesil annem(76yaşında),ben,kızım birlikte izliyoruz.hastalıklar,üzüntüler içerinde dizi bizim için cuma günleri hayata virgül koymamıza sebep olmuştu.defo annem için bizim kızdı serde çerkezlik var.hiç bir bölüm kaçırmıyor anlamadığı sahneleri telefonda bana soruyordu derken dizi bizim için dünya ağrısı olmaya başladı(dünya ağrısı ayfer tunç kitabından) önce kızım terketti izlemeyi yok atık deniz tambaya çizimlerini satmak dedi walking dead izliyor babasıyla sora annem arka sokaklara tansfer oldu...ben bekliyorum herşeyin olması gerektiği gibi düz mantıkla ilerlemesini ters köşeleri düşünmekten yoruldum fotoğrafları incelemekten yeter masala geri dönmek istiyorum.mutlu olmak gülümsemek izliyorum izlerken...kafamda sürekli defne ömer şimdi ne olacak en iyisi kitap okumak dedim dün .kızım için aldığım ama okumadığım ne yalan söyleyim sayfa sayfa sayısı az bir çırpıda okurum dediğim kitap bana ikimiz anlat yazarı ahmet batman okudumda sonuç,hayat,iki yarımın bir bütün olmasından ibaret.şimdi ya yarım kalacaksın ya da ona ikimizi anlatacaksın...meriç hanı bizi kör kuyularda merdivensiz bıraktın.ömerin yatakta eilindeki de defnenin boynundaki kolye ani fren yapınca arabada düşürdü diyorum.düğünde hazırlanırken boynunda kolyesi yoktu.arinna

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.