Kiralık Aşk
ben meseleye başka bir noktadan bakmak istiyorum.
ömer kimsesiz, anne babası en sevdikleri onu terk etti, çekip gittiler, ömer çok değişti sonra, kimselere güvenemedi, dedesinin servetini elinin tersi ile itti.
soğuk ters bir ömer vardı, dışarda, ama içerde kanayan yaraları vardı, kimselerin bilmediği, bi tarafı hep eksk
hep yarımdı ömer'in.
sonra defne geldi, onun karamsar dünyasını,
yaptığı şebekliklerle şaşkınlıklarla aydınlatıp, yüzünü güldürdü,
ona hasta iken baktı, özlediği o şefkati gösterdi,
samimiyetle dokundu sarıldı ona, belli ki o kanayan yaralar
iyileşmeye durmuştu...
sonra bastı gitti defne bir anda,
en sevdiği oyuncağı zorla elinden alınıp kırılmış bir küçük çocuk gibi kaldı ömer!
defne kimse üzülmesin diye konuşamadı.
peki ömer'i düşünmeden hareket etmiş olmadı mı?
cemre ben