^^tatli tehlike^^ 22 . bolum
bolum sarkisi: emre kaya- ayna
#askdedikleri
mehmet: neden bahsediyosun sen?
sebnem: bilmiyomus gibi yapma! sen yaptirdin biliyorum!
mehmet: tamam, ben yaptirdim, ama hele birine bisey soyle, iste o zaman eskiden bana calistigini, ne isler cevirdigini herkes ogrenir!
sebnem: ne isler cevirmisim ben? evet haftalardir bi dosyanin pesinde kostum ama yapamadim, bi is cevirmis sayilmam yani!
mehmet: sen kendini cok masum saniyosun heralde, ustelik harunun oglunu kiskandirmak icin benim adamimi kullanmissin, yazik!
sebnem: ne kiskandirmasi? hangi adam--
(o sirada kerem iceri girer)
sebnem: s-sen?
mehmet: iste benim adamlarimdan bi tanesi
kerem: ...
sebnem: nasil ya?!
mehmet: seni uyanik bi kiz saniyodum, iyki kovmusum seni
sebnem: sen koydun dimi o bombayi?!
kerem: ben--
sebnem: sen kimsin ya! ne hakla bana yaklasirsin?!
kerem: sen de dans teklifimi reddetseydin!
mehmet: sebnem o zibidini kiskandirmak icin her seyi yapar
sebnem: benim kimseyi kiskandirdigim yok!
mehmet: o cocukla arandaki iliskiyi biliyorum, kimi kandiriyosun sen? aklinca onlarla arani iyi yapip seni isten kovdugum icin intikam alicaksin oyle mi?!
sebnem: ne sacmaliyosun sen?! cocukca fikirlerini kendine sakla! benim onunla iliskim falan yok!
(sebnem odadan cikar, aloz oturmustur)
ozgur: nerden ciktin sen? 0_o
sebnem: odadan ciktim!
ozgur: tamam sekerim sakin ol
sebnem: sekerim mi?!
almila: sen bosver onu, ona bi haller olmus buaralar! ee ne konustunuz mehmet beyle?
sebnem: sacmaladi iste! salak salak konustu!
ozgur: patronumuz hakkinda dogru konus!
sebnem: ozgur sana cakicam bi tane!
ozgur: ben alistim zaten gelen giden bana cakiyo, sen de cak
almila: sen normal konustun 0_o
ozgur: 0_o aa ayol ben mi? ilahi almila, ben ve normal konusmak? ay cok sakacisin seni zilli! :)
almila: :/
ozgur: sebnem nerde? 0_o
almila: aa gitmis! 0_o
(kaican disarda dolasiyodur)
kainat: sence bebegimizin cinsiyeti ne?
can: bence ya kiz ya erkek
kainat: ciddi misin? ben de baska bi cins olucak sandim! :)
can: :)
kainat: gel gidip bebek giysilerine falan bakalim
can: ama daha cok erken
kainat: olsun
(kaican yolda yururken, can uzaktan sebnemin geldigini gorur)
can: sebnem? 0_o
kainat: hani nerde--
(can kainatin agzini eliyle kapatip bi agacin arkasina getirir, kainat canin elini iter)
kainat: simdi tam zamani iste, cik karsisina soyle!
can: birazcik daha zaman ver lutfen
kainat: neyi bekliyosun anlamiyorum ki? cok uzatdin, sabrim kalmadi artik can!
can: sus, geliyo
(sebnem gelip ordan gecer)
kainat: ben kime ne anlatiyorum ki!
can: hadi gidelim
kainat: off!
(sebnemin telefonu calar, ekrana baktiginda selimin aradigini gorur, telefonu kapatir)
sebnem: niye ariyosun? ne var yani?! zaten ne geliyosa basima, senin yuzunden geliyo!
(sebnem biraz durup dusunur sonra selimi arar)
selim: neden suratima ka--
sebnem: cana ulasmak istiyorum! hemen derhal simdi!
selim: napicaksin sen cani?
sebnem: ne demek napicaksin? sevgilim o benim! ulasmak istiyorum diyorum!
selim: ben de ulasamiyorum oldu mu?!
sebnem: nasil ulasamiyosun? senin en yakin arkadasin o ya!
selim: artik gercekten oyle mi, ben de bilmiyorum
sebnem: ne?
selim: ulasamiyorum daha fazla uzatma istersen, ayrica senin de sevgilin! git kendin ugras bul, sevgilini! (selim telefonu kapatir)
sebnem: aa! suratima kapatdi! hadsiz!
(selim sinirle ayagini salliyodur)
selim: sevgilisiymis! bizi dusunen yok tabi! varsa yoksa can! o seni benim kadar merak ediyo mu acaba?! benim kadar ozluyo mu?!
(selim birden telefona bakar)
selim: 0_o telefonu kapatdim mi lan ben? duyar falan rezil oluruz 0_o
(selim telefonu kontrol eder)
selim: oh kapatmisim :)
(aradan bi kac saat gecer, sebnem almilaya bi suru papatya almasini soylemis, almila papatyalarla sebnemin evine gelmistir, sebnem papatya falina bakiyodur)
almila: suan tam bir ergen imaji ciziyoruz
sebnem: sus be! can beni seviyo, sevmiyo, seviyo, sevmiyo..
almila: 14 kere denedin, hepsinde sevmiyo cikti sebnem
sebnem: hayir seviyo! bu fal dogru degil bi kere!
almila: gel selimi de yapalim, o zaman anlariz :)
sebnem: selimi niye yapiyoruz be! selimi niye yapiyoruz hayret bisey!
almila: sebnem kekimi ye, beni yeme, ikimiz de selimden deli gibi hoslandigini biliyoruz, hatta a$ik oldugunu :)
sebnem: bak almila, bu papatyalarin hepsini sana yediririm!
almila: ya bide selimde dene nolucak ki?
sebnem: sevmiyo cikicak zaten
almila: denemeden bilemeyiz :)
(almila sebneme papatya verir)
almila: hadi :)
sebnem: iyi tamam, ama sirf senden kurtulmak icin yapiyorum, yoksa umrumda degil yani
almila: tabi tabi, anliyorum :)
(sebnem fala bakar)
almila: seviyo cikti! ayy! :)
sebnem: bu fal kesinlikle dogru degil!
almila: ya niye inat ediyosun anlamiyorum ki?
sebnem: sen niye israr ediyosun ben onu anlamiyorum, ayrica bu isin sonu hic iyi bitmiyicek benden soylemesi
(aksam olur, sebnem selimin israrlari uzerine sahile gelmeyi kabul etmistir (fonda: emre kaya- ayna) )
sebnem: evet seni dinliyorum, niye cagirdin beni?
selim: oturalim mi?
sebnem: oturmak istemiyorum, ne soyluyuceksen soyle lutfen
selim: tamam, bak ben cok dusundum
sebnem: guzel, dusunmek iyidir, hatta beyin huceylerinin tazelenmesi icin--
selim: bi dakka beni dinle, ben konusup bitireyim, sonra sen yine konusursun
sebnem: ...
selim: sen cani sevmiyosun sebnem, eminim sevmiyosun, sadece kendini buna inandirmaya calisiyosun, neden boyle yapiyosun sebnem? her defasinda kaciyosun, ne zaman sana yaklassam hep biseyler oluyo, hemen cekiliyosun, kacip gidiyosun, yapma bunu artik, aramizda olanlarin farkinda degil misin?
sebnem: bizim aramizda hic bisey olamaz selim, belliki her seyi yanlis anlamissin, bi daha bu konu hakkinda konusmayalim!
(sebnem gidicekken selim sebnemi kolundan tutup kendine ceker)
selim: aramizda hic bisey yok oyle mi?! bizim aramizda ne oldugunu sen cok iyi biliyosun!
sebnem: ben cani seviyorum diyorum, birak beni gidicem!
(selim sebneme yaklasir)
selim: hic bisey umrumda degil, yalanlarin da umrumda degil, seni birakmiyicam anladin mi?! birakmiyicam!
sebnem: birak pesimi selim, benim suan burda seninle bu konuyu konusmam bile cok yanlis, daha fazla uzatma, vazgec artik
(selim alnini sebnemin alnina yaslar)
selim: senden vazgecemem, neden anlamiyosun?
(ikisinin de gozleri kapalidir, sebnem yutkunup selime biraz yaklasir, selim de sebneme)
selim: bi kere olsun, kalbinin sesini dinle, sen de inadindan vazgec, yoksa her sey icin gec ola bilir
(selim sebneme biraz da yaklasir, tam sebnemi opucekken, sebnem birden geri cekilir)
sebnem: h-hayir, bunu cana yapamayiz, can bunu haketmiyo anladin mi? bizim boyle bisey yapmamiz cok sacma, buyuk bi hata! o bunu hakedicek hic bisey yapmadi, seninle aramda hic bisey olamaz, olmamali! mumkunse bi daha gorusmeyelim selim, senin de hayatindan cikicam, hic bisey soyleme lutfen
(sebnem selime yaklasir)
sebnem: bi opucukle girdim hayatina, bi opucukle cikiyorum
(sebnem selimin dudagina kisa bir opucuk birakip, hizla ordan uzaklasir, selimin artik gozleri dolmustur)
“vazgec! vazgectiren de sen de cok sevdin. onun kadar
vazgec! vazgec gec oldu simdi farkettim,
yuregimde agir hasar.
demek boyleymis sonrasi,
icinde bi dertmis susmasi,
sonra, sonra cikarmis askin acisi.
aynaya her baktiginda,
kendinle savastiginda,
o an koyarmis her seyin gec olmasi.
sevemiyorum artik kimseyi,
bir defa olurmus ask dedikleri zaten,
ask dedikleri zaten.
cekemiyorum artik kimseyi,
kafam kaldirmiyor,
hissiz sevismeyi bazen,
hissiz sevismeyi bazen. ”
bolum sonu: nezozade yorumlarinizi bekliyore :)

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.