^^intikamim ask^^ 31 . bolum
“her sey yolunda gidicek diye bisey yoktur, planlari alt ust eden biri mutlaka vardir”
selim: pelin?
arda: senin ne isin var burda?
pelin (serenay aktas) : beni gordugune sevinmedin mi askim?
selim: ouuu
sebnem: askim mi?
arda: daha fazla sacmalamadan git istersen pelin!
pelin: hic bi yere gitmiyorum!
(pelin sebnemi iter)
sebnem: naptigini saniyosun sen?!
pelin: beni bu kizi kullanarak mi unutmaya calisiyosun?!
arda: pelin git burdan! biz ayrildik! kafana sok bunu!
pelin: hayir ayrilmadik!
ozgur: yuce rabbim ortalikta ne yellozlar var boyle, sen bizi koru yarabbim
pelin: yelloz yanindaki kivirciktir!
almila: 0_o ne diyosun sen be! yildizlari basina cullarim senin!
ozgur: tamam almilosum sakin ol!
almila: sen bi kes!
sebnem: arda bana bi aciklama yap! siz sevgili misiniz?!
arda: ha--
pelin: evet!
selim: evet sevgililer benim bildigim kadariyla :)
arda: ayrildik biz ayrildik!
pelin: ben ayrilmadim! ve seni bu kiza yar etmem!
(pelin ardayi oper)
sebnem: 0_o
selim: wuhuu :))
(sebnem ordan gider, almila da pesinden, arda pelini iter)
pelin: benden asla ayrilamazsin!
arda: git burdan!
(sebnemle almila taksi bekliyodur)
sebnem: ben hayatimda kimseye guvenemiyicek miyim acaba?
almila: nerden cikti bu kiz ya?
(arda selim ve ozgur gelir, arda sebnemi kolundan tutup kendine cevirir, sebnem kolunu ceker)
sebnem: rahat birak beni!
arda: bak ben sadece seni seviyorum
sebnem: pelinle iyi eglenceler sana!
(sebnemin gozleri dolmaya baslar ama kesinlikle aglamasinin sebebi arda degildir, pelin denilen kiz zamansiz bi sekilde gelip sebnemin planlarini alt ust etdigi icin agliyodur sebnem, artik selimi kiskandiricak bi sevgilisi olmadigi icin, alicagi intikam yarim yamalak kaldigi icin agliyodur sebnem, sinirinden)
almila: sebnem aglama
sebnem: nefret ediyorum her seyden!
arda: sebnem beni dinle nolur
sebnem: dinleyecek bisey yok!
selim: ben sizi birakayim eve
almila: iyi olur
arda: seb--
sebnem: cekil onumden!
(sebnem ardayi itip selimin arabasina biner, aloz ve selim de biner)
ozgur: aglama evladim
sebnem: sus ozgur!
ozgur: tek boynozlanan sen degilsin yani, bu durumu normal karsila
almila: sus dedik!
(sebnem basini cama yaslamis disariyi izliyodur, selim pecete cikarip arkaya dogru uzatir)
selim: sil gozlerini
sebnem: istemiyorum
selim: sebnem!
sebnem: git basimdan!
(selim arabayi durdurur)
selim: ozgur in arabadan!
ozgur: 0_o ben naptim simdi ya? beni niye atiyon arabadan? neden? nicin? acilarin cocugu oldugum icin mi? vur, sen de vur antonyo! zaten aleksandir kim--
selim: ozgur! alt tarafi arabayi sen kullanicaksin, ben de arkaya gecicem bu kadar!
ozgur: ha tamam o zaman
(selimle ozgur arabadan iner, selim arkaya gecer, ozgur direksiyona, almila da one gecer)
ozgur: direksiyon benim elimde, araba da elimizde, biz gideriz ormana hey ormana!
almila: ormana mi? 0_o
(sebnem hic tepki vermeden disariyi izliyodur, selim sebnemin yuzunu kendine cevirir)
selim: al su peceteyi gozlerini sil dedim sana
sebnem: ...
(selim yavasca sebnemin goz yaslarini silmeye baslar, sebnem selim boyle yaptikca daha da agliyodur, goz yaslari yanagindan suzulup dudaginin kenarina duser, selim peceteyi sebnemin dudagina getirir)
sebnem: birak istemiyorum
(sebnem yuzunu diger tarafa ceviricekken, selim sebnemin yuzunu tekrar kendine cevirip, sebnemin basini kendi omzuna koyar, sebnem geri cekilmek istese de selim sebnemin kolunu cok ski tutmustur)
selim: istersen uyu
sebnem: birak beni
selim: olmaz
(aradan bi kac dk gecer, sebnem selimin omzunda uyuya kalmistir)
ozgur: selim?
selim: ne var ozgur?
ozgur: biz nerdeyiz?
almila: al iste!
selim: ne demek nerdeyiz?
ozgur: bu ormana nasil geldik hic bi fikrim yok
selim: ne?! orman mi?!
ozgur: ...
almila: ben deminden diyorum eve sur diye, akli nereye eserse oraya gidiyo!
selim: ozgur mal misin sen ya!
(sebnem uyanir)
sebnem: noluyo?
selim: ozgur beyin sayesinde kaybolduk!
sebnem: nee??
ozgur: ne var ya allah allah
(ve benzin biter)
ozgur: 0_o benzin bitdi
selim: iyi halt etdi!
(telefonlar da cekmiyodur)
almila: ay bana fenalik geldi!
ozgur: almilosum sakin ol :(
almila: sus ozgur! beni ametis tasi bile gelse sakinlestiremez!
sebnem: ya ben eve gitmek istiyorum, yatagima kavusmak istiyorum ya
selim: istersen yatagin ola bilirim ;)
sebnem: sapik! bu durumda bile sapiklasiyosun!
selim: :)
(berkcan uyumustur, can tv izliyodur meryem gelip kumandayi canin elinden alir)
can: napiyosun ya?
meryem: dizim basliycak benim onu izliycem
can: hemen o kumandayi bana ver!
(meryem cani itdirip koltuga yerlesir)
meryem: cok beklersin
can: 5 saniye icinde o kumanda benim elimde olmazsa, senin icin degisk seyler ola bilir
meryem: yok ya! ne gibi degisk seyler?
can: ver sunu!
meryem: vermiycem!
can: ver dedim!
meryem: ya bi git!
can: bunu sen istedin ;)
(can meryemin kolunu cimcikleyip kumandayi alir)
meryem: ahh! manyak!
can: sen kasindin ;)
meryem: sen simdi gorursun!
(meryem canin ustune cullanir)
can: meryem! napiyosun kizim?! cekil!
meryem: ver dedim!
can: elimden bi kaza cikicak simdi!
(meryem canin elini isirip kumandayi alir)
can: manyakkk!!
meryem: ;)
(meryem canin ustundedir, ikisine de jeton duser, meryem ciddilesip canin uzerinden kalkar)
meryem: mal gibi baktigina itsene beni ustunden!
can: nasil ite bilirdim acaba? sen kalksaydin!
meryem: ay yeter tamam!
(aloz ve sebsel hala arabadadir, disarida yagmur yagiyodur, sebnem esniyodur)
selim: uyusana sebnem
sebnem: senin gibi bi sapik yanimdayken uyuyamam
selim: merak etme o cok merak etdigim bacaklarina bakmam ;)
sebnem: 0_o ne diyosun sen be! terbiyesiz!
ozgur: ayip be ayip! aile var burda!
almila: ne ailesinden bahsediyosun sen? aile falan degiliz biz! degiliz aile falan!
ozgur: ben lafin gelisi--
almila: deme lafin gelisi!
(sebnem elbisesini dizlerine kadar cekistirir)
selim: biraksaydin da oyle kalsaydi ya, ne guzel manzara seyrediyodum ;)
sebnem: ben simdi sana manzara sergiliyicem bekle sen!
selim: zevkle bekliyorum ;)
sebnem: gicik! pis sapik!
selim: ;)
ozgur: bi susun be! bi uyutmadiniz!
selim: sen hic konusma istersen ozgur!
~1 saat sonra~
(sebnem selimin omzunda uyuya kalmistir, selimin de eli sebnemin belindedir, selim uyanir, sebnem selime sarilir, selim biraz durduktan sonra, yavasca sebneme dogru egilir, dudaklarini sebnemin saclarinda gezdirir, her ne kadar saclarina opucuk kondurmak istese de yanlis yaptigini dusunup biraz geri cekilir, basini sebnemin basina yaslayip uyur.
sabah olur ilk sebnem uyanir)
sebnem: 0_o
bolum sonu: yorumlarinizi bekliyore :)

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.