"aşklarım büyük benden" 10. bölüm
--site--
(akşam şebnem eve gelir. yan taraftaki evde almila ve pınarın seslerini duyar ve içeri girer)
almila:şunu şurayamı koysak
şebnem:kızlar?
almila:aaa şebnem
pınar:bizde buraya taşınıyoruz
şebnem:hadi be! ayy gerçektenmi?
pınar:evet. biraz ani oldu ama öyle :)
şebnem:bak hiç söylüyolarmı? tek başınızamı taşıdıniz bütün bunları?
almila:yoo
(dışardan elinde kolilerle özgür, selim ve ege gelir)
pınar:yardımcılarımız var :)
almila:özgür o elindeki kolide bardaklar felan var. dikkat et
özgür:tamam! onlar benimle güvende
(özgür koliyi mutfağa doğru götürür. o sırada koli elinden düşer ve sesi gelir)
şebnem:eyvah!
almila:özgür :-@
(özgür gelir)
özgür:hııııı... şey siz gelmeyin bi süre mutfağa. ben halledicem onları
şebnem:daha nesini halletcen? onların işi bitmiş zaten
özgür:her son yeni bir başlangıçtır şebnem
selim:bence o bardakların yeni bi başlangıcı olamaz
almila: off ya
özgür:ben sana yenisini alırım almiloşum
almila:micki mouselu olsun
özgür: olsun :)
almila: :)
şebnem:e bende yardım ediyim o zaman
pınar:senin ufaklikta ediyo zaten :)
şebnem:kim?
(odaların birinden efe ve memo gelir)
efe: pınar abla kolidekileri yerleştirdim. memo abide yardım etti
pınar:aferin sana :)
şebnem:sen buraya gelirken bana sordunmu bakıyim? (tek kaşını kaldırır)
efe:özür dilerim :/
şebnem:ay ben seni yerim :) gel bakalım buraya
(şebnem efeyi gıdıklamaya başlar)
selim: :)
efe: :)
şebnem:benim biricik oğlum :)
efe:anne ben büyüdüm artık. insanların yanında yapma bari
şebnem:hımmm, bak bak
almila:büyümüşte küçülmüş
pınar:hadi işe geri dönelim. şu pencerelerin silinmesi gerek
şebnem:ben yaparım!
selim:sen kendini penceredende atarsın kesin
şebnem:ya sanane
almila:e o zaman sende şebnemle pencereleri sil selim. atlarsa tutarsın hem :)
selim:sen benimle dalga geçme istersen almila. biliyosun elimde çok büyük kozlar var ;)
almila:tamam sustum
--kaican--
(kaican güneşin dershanesinin müdürüyle konuşuyolardır)
müdür:kayıtlara göre sabah ilk derse girmiş ama sonra gitmiş birkaç arkadaşıyla
kainat:allah allah, nereye gitti bu kız?
can:nereye gittiğine dair bi bilginiz varmı?
müdür:hayır, tüm öğrencilere nereye gittiğini soramayız herhalde
can:siz öğrencilere göz kulak olmazsanız bu ülkede ne kadar olay meydana geliyo haberiniz varmı sizin? nasıl bu kadar rahat davranabiliyosunuz?
kainat:can tamam. hadi gidelim
can:iyi :-@
(kaican dışarı çıkar ve arabaya biner)
kainat:başına bişey gelmişmidir?
can:kötü şeyler getirme aklına. güneşin telefon numarasını versene. izafetten sinyal takibi isticem
kainat:söylüyorum. 05...
--şebsel--
(şebsel pencereleri siliyodur. odada yanlızdırlar. şebnem elindeki fısfısı selime sıkar)
selim: :-@
şebnem: :)
selim:şebnem napıyosun?
şebnem:hiç, canım istedi belki
selim:canın istedi öylemi?
şebnem:öyle :)
selim: o zaman al sana (selimde sıkar)
şebnem:aaa haberim yoktu ama
selim:haberin olsaydı eğlencesi kalmazdı zaten
şebnem: o zaman al sana
(şebnemde sıkar)
selim:benim elim armutmu topluyo? bende sıkarım (selimde sıkar)
şebnem:ya fönümü bozcaksın
selim:aman ne büyük bi sorun
şebnem:ya ver onu
selim: oldu, başka emrin?
şebnem: ver
(şebnem almaya çalışırken selimin elini tutar, selimse şebnemin yüzüne dokunur. bi süre bakışırlar. o sırada koşarak efe gelir)
efe:anneee!
(şebsel hemen ayrılır)
şebnem:noldu?
efe:bak özgür abim bana kağıttan uçak yaptı
selim:benim yaptığım gemi noldu?
efe: odamda duruyo. içine kaptan amerikayı koydum :)
selim: ooo gemi kaptan amerikaya yaşamış desene :)
efe: :)
şebnem:hadi ama durmak yok
efe:anne bende skiyimmi?
şebnem: olmaz, düşersin sen
efe: (dudağını büker) :(
selim:ben tutarım onu, bişey olmaz
efe: :)
şebnem:hımmm, iyi :)
efe: oley! :)
selim:gel bakalım
(selim efeyi kucaklar ve cam silmeye başlarlar. şebnem,selim,efe mutlu bi aile tablosu gibi pencereleri silerler. fonda berksan unutmadım şarkısı vardır)
#hatırlarmısın, yağmur yağardı. sen toprak kokusuna bayılırdın
bildiğim tüm ateşli sözlerin nasılda yakar beni
her defasında kandırırdın
ben hiç unutmadım, unutamam
içimdeki seni durduramam
ben hiç unutmadım unutamam yok yok
içimdeki acıyı anlatamam
güneş doğmaktan vazgecerse
dünya yok dönmem derse
belki o zaman, yok yok unutamam#
şebsel ve efe: :)
--kaican--
can: (telefonda) buldunmu izafet?
izafet:buldum. adresi gönderiyorum sana
can:tamam, sağol (telefonu kapatır)
can:adres bu
kainat:bu bizim mahalledeki park
can:hadi gidelim
kainat:gidelim
(kaican gider. güneş parkta oturuyodur)
güneş:abla 0_o
kainat:güneş nerdesin sen? herkes çok endişelendi. sen beni delirtmeyemi çalışıyosun?
güneş:şey.. ben...
kainat:noluyo sana?
can:tamam kainat, sakin
güneş:geçen gün yapılan sınavdan kötü not almışım. bu sınav için babam bana çok güveniyodu. eve gidersem bana kızar diye korktum
kainat:ne?
can:tüm neden bu mu yani?
kainat:ablacım, ne olursa olsun babam sana bu yüzden kızmaz. şimdi evde seni çok merak ediyolar
güneş:özür dilerim
kainat:hadi eve gidelim. can çok sağol :)
can:önemli değil :)
kainat: :)
bölüm sonu. yorumlarınızı bekliyorum :))

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.