aşk okulu
#bölüm 20
"yalancının mumu"
---
can: ne fisirdıyorsunuz siz öyle? !
beyza: hiç abicim hiç
eylül: eee can ya gel bizde gidelim abimlere yardıma
esma: aynen oraya gidin siz
can: hastayım diyorum kızım sizin kafa basmuyor mu?
esma: doğru konuş be !!
can: 0_o
esma: yani düzgün konusalim demi?
beyza: o zman gel şu köşedeki matjete gidelim sna ıhlamur alalım akşama kaynatırım
can: e sen git al
doğaç: isterseniz bende gidebilirim
memo: sana noluyor be ben gideim
beyza: hayır abi senle gideim hem bende hiç para yok hem başka şeylerde var hadi abi
can: of iyi tmm gel gidelim
eylül: de hayde gidin!!
(can ve ben gideriz ,,, ardımızdan kainat ve nihal lavobadan gelir)
kainat: iyi günler :))
esma: iyi günler yüne bekleriz :)
(kainat ve nihal gider)
eylül: oh be ucız yırttık
---
(selin ve birkan)
birkan: seni bi yere götürmke istiyorum
selin: nereye?
birkan: bi yere ;)
selin: çok açıklayıcı oldu sağolasın
birkan: tabi ne demek?
(birkan selini böyle çok hoş bi bahçeye götürür böyle etrafta ağaçlar çimenler kuşlar vardır yani doğal parklar varya hani öyle bi yer)
selin: vayy çok güzelmiş burası
birkan: öykedir insana huzur verir
selin:...
birkan: buraya çocukluğumdan beri hep kaçıp kaçıp gelirim üzüldüğümde mutlu olduğumda, en çokta düşğnmeye ihtiyacım olduğunda...gece hala buraya gelip uzanıp yıldızlara bakarım düşünürüm ne bileyim işte huzur bulurum
(selin birkanı izliyordur)
selin: ne düşünürsün mesela? !
birkan: bilmem düşünürüm işte
selin: bundan yani buraya geldiğinden çocukların haberi var mı? !
birkan: hayır , hiçbiri bilmiyor annem bile tek sen biliyorsun :)
selin: :)
birkan: tabi şu an uzanıp yuldızlara bakamyız ama bi gece benle buraa gelmeni çok isterim :)
selin: bende isterim :)
---
(akşam kafe)
selim: gelirler birazdan herhalde
(o sırada cem'in telefonu çalar)
cem: ben geliyorum şimdi
(cem dışarı çıkar)
---7 dk sonra---
gümüş: aşkım nerde kaldın? !
cem: ya istanbulda yaşayan teyzem ölmüş
gümüş: ya çok üzüldüm başın sağolsun :(
cem: dostlar sağolsun aşkım :)
gümüş: sen neden gülüyosun ?!
cem: teyzemin hiç çocuğu yoktu duldu ama iki evi vardı istanbulda beni de çok severdi evlerin den birini bana bırakmış :)
gümüş: ya bu süper olmuş o zman
( o sırada selin ve birkan gelir )
herkes: happy birthday to you happy birthday to you hapy birthday happy birthday happy birthday to you :)
selin: inanmıyorum ya hepiniz süpersiniz :)
şebnem: bence ilk başta bana teşekkür ederek başlayabilirsin
selim: zaten bizim hiç payımız yok
şebnem: yani birazcık
selim: :))
özgür: neyse şimdi pasta gelsin :)
eylül: getiriyorum ben
(eylül pastayı getiri)
selin: o zman dilek tutuyorum
eylül: de--
beyza: bu sefer ben söyliycem de hayde selin :)
selin: tuttum :) (pastayı üfler)
can: o zaman sıradki sürprizde sıra
selin: ne?!
tonguç: birileri şarkı söyliycek :)
selin: kim kenan doğulu mu?!
doğaç: pek değil ama yaklaştın
selin: o zman ozan doğulu
memo: o hiç değil :)
selin: e o zman kemal doğulu
beyza: no nezo and bertan doğulu :)
selin: aa nezom mu şarkı söyliycek ya ? de hayde o zman bekliyorum
(nezo ve bertan sahneye çıkar)
{ve şarkıyı söylemeye başlarla
şarkı =bertan asllani /yine bize yangın var
gidişinden çok belli.
 kime hay kimine vay...
 sen onu gel de bana sor
 yine bize yangın var. 
duruşundan besbelli. 
kimine hay kimine vay .
 sen onu gel bir de bana sor.
 yine bize yangın var. 
yine yine bize yangın var.
*sedef onları kıskançlıkla izliyordur *  ne yanlış ne doğru.
 ne eksk ne tam. 
bir varmış bir yokmuş
. masal mı dünya ? 
yanlızlık hakim derken. 
hala aşk kokusu var. 
tam kafa dinleyelim derken.
 yine bize yangın var. 
gidişinden çok belli. 
kime hay kimine vay. 
sen onu gel de bana sor. 
yine bize yangın var. 
duruşundan besbelli. 
kime hay kimine vay. 
sen onu gel de bana sor. 
yine bize yangın var.
(son sözleri birbirlerinin gözlerine içine bakarak söylerler)
(sahneden inerler)
#herkes alkışlamıştır#
beyza: knk çok iyidiniz !
selin: hattahavada aşk kokusı vardı sanki ;)
nezo: knk sna teşekkür sana da yaw he he ;)
-(beryan ve tayfa)
doğaç: oğlum süperdin :)
tonguç: nezoyal çok yakıştınız
bertan: (iç ses) ya neden ben sedefle sevgili oldum ki ben sedefi sevmiyorum
birkan: o hiç bizi duymuyor
( o sırada bertan nezonun atka taraf gittiğini görür ve peşinden gider)
(nezo ve bertan)
bertan: selam
nezo: selam
bertan: çok iyiydin
nezo: sende öyle
bertan: ..
nezo: bi şey sorucam
bertan: sor
nezo: sedef seni aldattığı halde neden ona geri döndün?!
bertan: ha yani sedefle sevgili olduğumuz günü hatırlıyorsun o zman o gün kütüphanede konuştuklarımızdan sonra gümüşle gidip hakkımda ne konuştuğunuz düşün derim
nezo: sen bizi mi dinledin?!
bertan: ne dinlemesi denk geldi hem konuyu çarpıtma neden öyle dedin
nezo: ee çünkü öyle
bertan: yani sedefle ben hiç umrunda değiliz
nezo: değilsiniz!!!
bertan: benden nefret ediyorsun yani
nezo: aynen !!
bertan: beni sevmiyorsun da ?!
nezo: sevmiyorum !!!
bertan: ama ben seni seviyorum (bertan nezoyu öper ve nezo da karşıık verir)
ayrıldıklarında birden içeriden sedef gelir ve
sedef: aşkım nerdesin sen ya (der ve bertaı öper)
bölüm sonu

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.