"aşklarım büyük benden" 2. bölüm
(akşam olmuştur. şebnem evine gidiyodur. apartmana girdiğinde arkasında birinin olduğunu farkeder. ve cebinden silahı çıkarıp x'e doğrultur)
şebnem:ellerini kaldır ve teslim ol!
selim:benim
şebnem:selim. sen benimi takip ediyosun?
selim:yoo, evime gidiyorum
şebnem:ne diyon sen ya?
selim:sende bu apartmanda kalıyosun demek. komşu olduk
şebnem:kamera şakası felanmı bu?
selim:can, özgür ve ben bu dairelerden birinde kalıyoruz
şebnem:e onlar nerde o zaman?
selim:özgür almilayı eve bırakmaya gitti. can ise devriyede
şebnem:...
selim:hala inanmıyosan tapu felanda gösterebilirim
şebnem:gerek yok (silahı cebine koyup evinin bulunduğu kata gelir. selimde aynı kata gelir)
şebnem:bu kattamı eviniz?
selim:karşı karşıyayız sanırım
şebnem: :-@
selim: :)
(şebnem evine girer. selimde kendi evine girer)
efe:anneee!
(efe şebnemin kucağına atlar)
şebnem: (öper) iyi baktımı dayın sana?
efe:evet. beraber playstation oynadık
memo:abla yemek!
şebnem: e sen yapmadınmı?
memo:yoo
şebnem: o zaman pizza yemek isteyen?
efe: oleyyy! :)
şebnem: :)
memo:valla karnımı doyursunda ne olursa olsun
--almila, pınar--
(almilayla pınar aynı evde kalıyolardır. sofrayı topluyolardır)
pınar:sen iyi yapıyosun bu yemek işini ha, ben hiç beceremem
almila:uygun bi vakitte ben sana öğretirim. zor bişey değil zaten
pınar:özgür eniştemiz şanslı desene :)
almila: :)
pınar:siz okuldamı tanıştınız?
almila:evet. o zamanda beri hiç ayrılmadık. bizim aşkımız "rekor" kırıyo
pınar:allah ayırmasın
almila:öyle
(o sırada dışardan sesler gelir ve almilayla pınar dışarı çıkar)
kadın:imdattt! yardım edin
almila:noldu ayşen teyze?
kadın:hırsız
pınar:nerde?
kadın:yukarı çıktı
almila:koş pınar
(almila ve pınar merdivenlerden koşmaya başlar)
--şebsel--
şebnem:güzelmi pizza?
efe:çok güzel
şebnem:ben bunları toplıyım o zaman
memo:ben odama gidiyorum
şebnem:çok şaşırdım
(şebnem mutfağa gider. kapı çalar, efe kapıyı açar)
efe:sen kimsin?
selim:merhaba :) ben şebneme bakmıştım
efe:anneee! bi adam seni çağırıyo
selim:anne? 0_o
(şebnem gelir)
şebnem:selim
selim:senin oğlunmu?
şebnem:evet
selim:şey ya, bizde şeker kalmamış. bende bi fincanlık istemeye gelmiştim
şebnem:içeri geç sen, benim biraz işim var. sonra hemen katarım
selim: olur
şebnem: :)
(selim içeri geçer. şebnem mutfağa gider)
--kaican--
(kainat odasında yatağına uzanmış elindeki canın verdiği kurşuna bakıyodur)
kainat: :)
{flashback}
kainat:napıyon sen napıyon?
can:gözlerini aç dedin açtım işte
kainat:gördünmü bak, çelik yelek kurtardı seni
can: :)
{flashback son}
kainat: :)
(kainat eline telefonu alıp canı arar. ama can açmıyodur)
--can--
(can bi suçluya kelepçe takıyodur. telefon arabada olduğundan duymaz)
can:niye kaçıyon oğlum polisten? biz öcü değiliz ki. boş yere koşturtuyosun peşinden. alın bunu merkeze götürün
polis: peki komiserim
(kainat telefonu kapatır)
kainat:niye açmadı ki ya? :/
--şebsel--
(almila ve pınar merdivenlerden hala çıkıyodur. almila durur)
almila: (soluk soluğa) kim yaptı bu kadar merdiveni ya? insaf, bizimkide can
pınar:bacaklarımı hissetmiyorum
almila:devam
pınar:de hayde
--şebsel--
selim:adın ne senin?
efe: efe
selim:hımmm, kaç yaşındasın?
efe: 5 buçuk
selim:buçukmu? :)
(şebnem elindeki şekerle mutfaktan gelir)
şebnem:yaşını büyütmeye çalışıyo işte :)
selim:eee koca adam olmuş artık
efe: :)
şebnem:şekeri getirdim
selim:sağol
şebnem:çay demlemiştim. koyuyımmı sana?
selim:zahmet olmasın şimdi sana
şebnem:yok, ne zahmeti
(şebsel çay içerken bi süre sonra efe koltukta uyuyakalır)
şebnem:ben efeyi yatağına götüreyim
selim:dur ben götüreyim
şebnem:ama
selim: (efeyi kucaklar) baya ağırmış :) odası nerde?
şebnem:ben gösteriyim
(selim efeyi odasına götürüp yatağına yatırır ve ona bakıp kalır. şebnem karşıdan onları izliyodur)
selim:iyi geceler
efe:...
şebnem: :)
selim:babasıyla görüşüyomu?
şebnem:antalyada görüşüyodu ama artık sadece telefonda
selim:benim böyle tatlı bi oğlum olsa onu hiç bırakmazdım
şebnem:...
selim:ben gideyim artık
şebnem:ben seni geçireyim
(selim kapıdan çıkarken birden şebnemle göz göze gelir. bi süre bakışırlar)
selim:...
şebnem:...
selim:görüşürüz
şebnem:görüşürüz
--kainat--
(odaya kainatın annesi girer)
aliye: o elindekide ne?
kainat:kurşun
aliye:nerden çıktı o?
kainat:boşver. ya güneş nerde?
aliye:lavaboya girdi ama daha çıkmadı
kainat:ne kadar oldu ki?
aliye:yarım saat kadar oldu sanırım. bişeymi oldu yoksa?
kainat:yok ya. ben bakarım şimdi
(kainat lavaboya gider. kapıdadir)
kainat: (kapıyı çalar) güneş... güneş iyimisin?...
(kainat kapıyı açar)
kainat:güneş 0_o
--almila ve pınar--
(almilayla pınar çatıya çıkmışlardır. soyguncuda ordadır)
almila:ölüyorum
pınar:birde bana sor
hırsız: ???
pınar:ha burdamıydın? bizde seni arıyoduk
hırsız: ???
almila: oğlum sen gerizekalımısın? aşağıya insene. hem kaçmak daha kolay olur. bu hırsızlar mantıklı düşünemiyolar
hırsız:yaklaşmayın, atarım kendimi
pınar:boş yere yeri kirletcek
almila:at silahını teslim ol. polis
almila,pınar: 0_o
pınar:silah?
almila:silahı unuttuk biz
bölüm sonu. yorumlarınız :))

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.