Güneşi Beklerken
Merve
Zeynep:Aşkım...(Sarılırlar.)
(Kerem sıkıntılı.)Ne oldu?Bir sorun var ne oldu?
Kerem:Zeynep ıaam çok düşündüm gerçekten çok düşündüm ama olay artık kontrolümüzden çıktı..(Zeynep ağlar gibi Kerem'e bakar.)Birlikte olamayacağımızı söylüyorlar.Bak biz artık böyle devam edemeyiz Zeynep.(Gelin arabası gelir.)Bu işi erkeğin yapması gerekir.
Zeynep:Ne?!
(Kerem diz çöker.)
Kerem : Zeynep.. Evlen benimle.
(Zeynep bayılır)
Kerem : Zeynep. Ze-Zeynep. Aşkım şşş Zeynep.
(Zeynep ayılır )
Kerem : Noldu ?
Zeynep : Noldu?
Kerem : Durduk yerde bayıldın?
Zeynep: Durduk yerde mi?
Kerem: Evet.
Zeynep: Sen söylemedin mi onların hiçbirini? (kıyamaaam)
Kerem: Neyi söylemedim mi?
Zeynep'in yüzü asılır ayağa kalkar ve tatatataam arabayı görür gülümser
Zeynep: Gerçekmiş.