Fatih Harbiye
selam ben azeri jurnalist qazeteci hem de televizyoncuyum. cok insanlar goruyorum hayatta. isimiz bu bir gun devlet adamini, bir gun se koylu birinden reportaj yapiyoruz. ben her dizini izlemem. bugunekadar begendigim ask-i-memnu, aska surguun, beren ssat hayraniyim. ama ilk dizi fatih-harbiye oldu ki, beni ekrana kilitleye bildi. dizide Neriman dusunceli, felsefesi olan, ogrenmeye can atan bir kiz, Sinasi gercekten cok seven, ama dusuncesi nerimana gore biraz geri, mesela dizide boyle bir yer var, sinasi diyorki deyisen neriman degil, neriman hep goke baktigini, bense yere baktigimi soylerdim. o zaman macit diye birinin olmadigini goz onunde bulundurursak, nerimanin hep farkli, kendi gibi dusunen birini aradigini gorucez. dizide pelin ve macit, nerimanla sinasi cocukluk arkadasi, pelin maciti, sinasi de nerimani seviyo ama diger ikisi sevmiyo. ve Macite gelelim, duyqu diyoki macit sus bebklerden sikilmis halde. yani macit de dusunceli, farkli birini ariyo ve buluyo. ben dizideki karakterlerin hepsinin dusuncesine bakiyorum oncelikle. dusune bilen insanlar macit, neriman, faiz bey, duygu,nezahat, nezahetin ablasi ve macitin annesi. kim kendi nasil dusunuyosa o karakteri de begeniyor. dizi cok iyi yapilmis. ben eseri okumadim, amma su an dusuncelerne gore macit ve nerimani uygun buluyorum. hem neriman zaten cok devletli bir kiz. annesinden kalan mirasi da var. bu konu d beni ilgilendiriyo. dizi cok ama cok basarili.her bolumunu vaktinde izliyorum. ve tekraren netde de bakiyorum. her bolumde nerimanin sonda soylediyi sozleri cok begeniyorum. basarilar herkese.