Hayatın koşturmasından yoğunlaşma hali insanı materyalist bir obje olmaya götürüyor. Bu işi büyük şehirlerde yaşayan insanların mücadelesi ise tam bir
meşakat ve eziyet dolu bir dönüşüm. Önce insan sonra makine olmaya evrilme. Evine ekmek götürmek isteyen bir babanın yahut ananın dramı. En sonunda bu durum insani duyguları silip yerine metropol insanını doğuruyor. sanki bu insanlar yıllar önce küçücük sevimli kasabalarında doğmamış o güzel insanlar değilmiş gibiler. Metropolün insanı bu denli dönüştürmesi evirmesi negatif bir insan haline sokması. Burada insanın suçlu gösterilmesi bence hatalı olur. burada düzen ve yönetim suçludur. bu insanları bu kadar çalıştırmaya zorlayan hükümetler suçludur.... Artık yaşamak için değil adeta ölmemek için bir savaş söz konusu ise.Burada insanlık her metro durağında biraz daha azalmakta her avmden alışveriş sonrası buharlaşmakta. Eve dönen insanların sayısı aynı görünse dahi o köylerindeki saf temiz Anadolu insanı artık metro duraklarının birinde inmiş yahut istiklal caddesinde kaybolmuş.Sirkeci vapura binmiş kızılay 3-5 tur attıktan sonra tunalıda yokuşu çıkamamış. Kordonda sahilde ruhunu teslim etmiştir...

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.