senaryomun 11. bölümü. iyi seyirler
(sabahtır, özgür ve müfit abi kafededir, can gelir)
can:eyvah yandım ben, eyvah öldüm ben
özgür:noldu abi, hem hava iyiki bugün neden eldiven giydin sen?
can:özgür, yüzüğü kaybettim ben
özgür:nişan yüzüğünümü? allah rahmet eylesin sana
can:ya özgür napcam şimdi ben?
özgür:şimdi geçmişe yolculuk yapıyosun
can:tamam
özgür:en son yüzüğü nerde taktın?
can:lan gerizekalı daha dün nişanlandım, o zaman taktım yani
özgür:e senin suçun, kaybetmeseydin. ben mi dedim kaybet diye
can: off! eyvah kainat geliyo
özgür:giy eldivenleri giy
kainat:günaydın
almila:günaydın, biz geldik
özgür:gördük gördük
can:eee kainat nasılsın?
almila:suçluluk kokusu seziyorum
özgür:ne de güçlü burnun varmış ha!
kainat:can neden eldiven taktın ki? hava gayet güzel
can:ama ben üşüyorum
kainat:hastamısın sen?
can:yoo nerden çıkardın?
kainat:üşüyorum dedin ya
özgür:üşüyen herkes hastamı oluyo
kainat:tamam o zaman
özgür: (kısık sesle) can, bence o yüzük kainatların evinde büyük ihtimal
can: (kısık sesle)haklısın ben gidiyorum o zaman
özgür: (kısık sesle) koş ben seni oyalarım
(şebsel alışverişe çıkmıştır)
selim:yeter! öldüm, neredeyse 3 saattir burdayız
şebnem: o kadar oldumu ya! zaman su gibi geçiyo
selim:ama benim için değil malesef
şebnem:dur sen daha bu başlangıç. aşkım şurayada girelim elbiseler güzel görünüyo
selim:bu mağazada ölürüm beni kimse tutamaz, sen bile tutamazsın kariyerler tutamaz...
şebnem:vayy! iyi cover. ama malesef unlu kurabiyem kanımızın son damlasına kadar burdayız
(şebnem kıyafetleri denemeye başlar bu esnada hadise'nin prenses şarkısı çalar)
(can ise kızların evine gelmiştir, evde sadece aliye teyze ve güneş vardır. can kapıyı çalar, aliye teyze açar)
can:günaydın!
aliye:günaydın. senin ne işin var burda? kainatı soruyosan o kafeye gitti
can:yok ben kainat için gelmedim, ben sizin halinizi hatrınızı sormaya geldim
aliye:yaa
can: yaa. bu ses ne?
aliye:güneş elektirik süpürgesiyle içeri süpürüyo
can:ne? (der ve içeri koşar)güneş dur!
güneş:noldu enişte?
aliye:noldu evladım, neyin var senin?
can:aslında dün ben anahtarımı düşürmüştümde, onu bulmaya geldim, eğer rahatsızlık vermeyeceksem arayabilirmiyim?
aliye:ara tabi evladım, biz içerdeyiz
can:sağolun sağolun
(şebsel)
şebnem:sence bu nasıl?
selim:bence çok güzel, baklavanın üstüne dondurma gibi olmuş, hadi gidelim artık
şebnem:sende annesiyle misafirliğe gitmiş çocuk gibi hadi gidelim hadi gidelim!
(şebnem gözüne bir ayakkabı kestirir)
şebnem: oh my got! aşık oldum
selim:aşkım bende sana aşığım ama...
şebnem:sana demedim, ayakkabıya aşık oldum
(şebnem ayakkabıya koşar, o esnada başka bir kadın ayakkabıyı alır gider)
şebnem:gitti
selim:boşver ya, geri dönerse senindir dönmemişse zaten hiç bir zaman senin olmamıştır
şebnem: o benim birtanemdi, hayatımın anlamıydı
selim:şebnem kıskanıyorum ama, hemde bir ayakkabıdan
şebnem: o sadece benim
selim:şebnem düşündüğüm şeyi yapmıcaksın dimi?
(şebnem kadınla kavga eder ve alışveriş merkezinden kovulur)
şebnem:siz beni kovamazsınız! ben şebnem gürsoyum! o binayı başınıza yıkarım!
selim:yeter şebnem, sadece bir ayakkabıydı
şebnem:sadece bir ayakkabımı, sadece bir ayakkabımı!
selim:tamam şebnem bağırma, sakin ol, şimdi derin bir nefes al
şebnem: selim yürü başka bir mağazaya gidiyoruz, o ayakkabıdan daha güzel bir ayakkabı bulamazsam bu gece içim rahat uyuyamam ben
selim:aldık başımıza derdi, iyimi?
(can salonu didik didik etmiştir ama hala yüzüğü bulamamıştır. aliye teyze gelir)
aliye:can! oğlum nerdesin?
(can koltuğun altından fırlar)
can:burdayım aliye anneciğim
aliye:tövbe bismillah, sen nasıl sığdın oraya?
can:e tabi biraz zor oldu
aliye:buldunmu anahtarlarını?
can:malesef yok
aliye:belki yanlışlıkla güneş elektirik süpürgesiyle çekmiştir
can: olabilir, güneş süpürge nerde?
güneş:yalnız ben onu çöpe boşalttım
can:ağlarım
güneş:kusura bakma enişte
can:neyse, gidip arıcam artık
(can dışarı çıkıp çöplükten yüzüğü aramaya başlar, o sırada kainat gelir)
kainat:can, sen napıyosun?
can:ya ben dün bişey kaybetmiştimde onu arıyodum
(kainat cebinden yüzüğü çıkartır)
kainat:bu olabilirmi acaba?
can:sen nerden buldun onu ya?
kainat:dün giderken düşürmüşsün. eldivenleri çıkar artık gerek kalmadı
can:özür dilerim ben ya
kainat:boşver, sen kendini kaybetme yeter (der ve birbirlerine gülümserler)
bölüm sonu. neresi güzel, neresi kötü olmuş? yorumlarınızı bekliyorum :))

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2025 YazarOkur Dizi.