Kiralık Aşk - bekleyenler için gelsin yalansiz başlasaydi her

Kiralık Aşk

---

çiğdem

bekleyenler için gelsin

yalansiz başlasaydi her şey
bölüm 16

defnenin evi
e: hoş geldin abla. beni unutmamışsın
d:(sıkıca sarılıp öper kardeşini) canım benim.. şu üstümdekileri değişeyim yemekten sonra hemen geçeriz çekirdek faslına. evdekiler nerede esra, pek sessiz buralar
e: abimle nihan abla nihan ablanın kuzenine gittiler akşam gezmesine. anneannemde mutfakta.
d: tamam bende birazdan gelirim mutfağa..
defne üstünü değiştirip mutfağa gider.
t: hoş geldin kızım. erken gelmekle ne iyi yaptın. çok özlüyorum ben seni yavrum
d: anneannem (koklayarak öper).. yakında yeni işler başlayacak yoğun olacağım.. bu akşamlık kaçayım dedim.
t: abinle konuştun mu? anlatımı sana
d: neyi anlattı mı?
t: gitmiş, ifade vermiş. “çok rahatladım” diyerek geldi eve
d: en iyisini yaptı tabi ama ben yine de korkuyorum o adamlardan. ya gelip bir şey yaparlarsa bize.
t: ağzından yel alsın... deli deli konuşma. iyilere bir şey olmaz kızım endişelenme sen.
d: sen öyle diyorsan. hani neler yaptın bu akşam yemekte türkan sultan
t: sen seversin köfte var.
defne büyük bir iştahla yemeğini yer
d: ellerine sağlık.. haydi esra şu bulaşıkları da biz halledelim sonra çekirdek yemeye.. ne dersin
e: harikasın abla derim
d: anneanne sana bir şey söylemeliyim..
t: çıkar bakalım ağzındaki baklayı. zaten son zamanlarda bir haller var sende. hülyalı hülyalı bakmalar. uzaklara dalmalar.. ayna karşısında vakit geçirmeler
d: gözünden de bir şey kaçmasın senin
e: anlatsana abla merak ettim
t: ee bizde genç olduk, bizde aşık olduk kızım
e: abla! sen aşık mı oldun
d: (kızarır) vallahi cin gibi kadınsın haa. anlatıyorum madem. ben aşık oldum
t: onu biliyoruz.. kimmiş, neyin nesiymiş sen kısma geç
e: soy ağacını da anlatmayı unutma abla. anneannem sorar şimdi. nereliymiş, kimlerdenmiş
t: aaa sorarım tabi,, öyle evlilik falan düşünmeyip oyalıyor mu?
d: eh yani pes.. daha yeni başladı aşkımız
e: devam et abla
d: ismi ömer. işyerinden. beraber çalışıyoruz. yani beraber çalışıyoruz derken aslında patronum olur kendisi. o da benim gibi mimar. dürüst, çalışkan ayrıca bence çok yakışıklı biri..
t: emin misin kızım.. sonunda üzmesin benim kınalı kuzumu. yani öyle zengin mengin.
d: yok ananeannem sen hiç endişelenme.. prensesmişim gibi davranıyor bana. hem aslında ailesi çok zenginmiş ama o kendi çabasıyla kurmuş işini. anne ve babasını küçük yaşta kaybetmiş, amcası, yengesi ve dedesiyle büyümüş…
t: aslında onunda senin gibi yaralı bir tarafı var yani.
d: (gözleri dolar) haklısın
t: inşallah tamamlarsınız birbirinizi ne diyeyim.. ama öyle gezmeler tozmalar yok.. ben anlamam oraya gidicez, buraya gidicez.. olmaz izin vermem
e: bende ne zaman gardiyan türkana dönüşecek diyordum
t: sus kız. seni bilmiş. kalkın toplayın sofrayı..

defne sarılır onlara ve kapı zili çalar. defne kapıyı açmaya gider
d: ömer!
ö: iyi akşamlar defne!
d: sen, nasıl yani. inanamıyorum (üstünü başını düzeltmeye çalışır, ev haliyle, öyle pantolon t-shirtle açmıştır kapıyı)
ö: müsaade var mı? girebilir miyim?
d: aaa şey kusura bakma çok şaşırdım seni beklemiyordum.. girsene içeri
ö: (içeri girer) akşam görüşemeyince özledim seni dayanamayıp geldim.
d: iyi yapmışsın.. bende özlemiştim seni zaten. ama ben böyle ev haliyle…
ö: yoo harika görünüyorsun..
türkan içerden seslenerek gelir
t: kimmiş o gelen defne
ö: iyi akşamlar efendim, ben ömer iplikçi. defnenin iş yerinden arkadaşıyım. öpeyim (elini öper)
t: hay maşallah oğlum seni neyle beslediler. pek yakışıklı pek de hürmetkar biriymişsin çocuğum. sağ olasın.
e: kim geldi abla
d: ömer geldi esracım gelsene sende tanış
e: hoş geldiniz. peki ama neden hepiniz burada bekliyorsunuz salona geçsenize
defne birden toparlanır. salona geçerler
t: demek o sensin
ömer anlattın demek dercesine bakar defnesine. mutlu olmuştur bundan
ö: evet efendim. defnenizi seven genç benim ve defne sizi hep anlattığı için hem kendimi tanıtmak hem de sizlerle tanışmak için geldim.
t: iyi yaptın evladım
ö: habersiz ve elim boş geldim ama kusura bakmayın lütfen
t: sen bir kahve yap bize defne şöyle karşılıklı konuşalım ömer bey oğlumla.
defne heyecandan nefesini tutmuş, yanakları kızarmış ve bu anın gerçekleştiğine inanamayan gözlerle anneannesi ve ömerin sohbetini dinlemektedir. kahveleri yapmaya gider. içerde koyu bir sohbet vardır. iş yerinde buz şelalesi gibi duran ömer gitmiş yerine hoş sohbet neşeli güler yüzlü biri gelmiştir sanki.. hangisi gerçek ömer? defne için gerçek olan ömer yanında huzuru da, kollarında eriyecek kadar tutkuyu da hissettiği ömer di.
d: kahveler geldi
e: ömer abi sen şimdi ablamın beyaz atlı prensi misin?
d:( dürter kardeşini) o ne biçim konuşmak öyle
ö: eğer ablan izin verirse neden olmasın
defne birden gözlerini açarak ömere döner. ama ömer hiç istifini bozmadan kahvesini içip sohbet etmektedir.
ö: efendim izninizle ben kalkayım artık. her şey için teşekkür ederim. defneyi üzmeyeceğime emin olabilirsiniz..
t: onu zaman gösterecek evladım.. ama memnun oldum. cesursun, açıksın bu konuda. başka zaman yemeğe de beklerim. defne çok güzel pazı sarması yapar.. sana da yapar artık..
ömer defneye dönüp sessizce..
ö: bilmez miyim? bende bekliyorum ellerinden sarma yemeyi
d: (öksürür) tabi yaparım ne demek.. ben seni geçireyim kapıya kadar..
ömer, türkan ve esrayla vedalaşır
d: ölsün mü defne ha.. ölsün mü sen bunu mu istiyorsun
ö: hayır sevgilim. ikimize dair güzel planlarım var.
d: plan mı?
ö: sabret defne, sabret. yarın görüşürüz
ömer etrafına bakar. kimsenin onları görmediğine emin olunca kısa ama tutkulu bir öpücük kondurur defnenin dudaklarına