Kiralık Aşk - günseli.. unutalım mı şimdi kente indiğimiz o ilk

Kiralık Aşk

günseli..

unutalım mı şimdi kente indiğimiz o ilk günü
sabahlara kadar okuduğumuz o kitapları
sabahlara kadar düşüncelerimizde yaşattığımız hayallerimizi
kar aydınlığında yürüdüğümüz o yolları
sen dostumdun benim gülünce güneşler açan
bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam
her akşam mektup yazarım dağlar kadar
kayıp bir adresten geliyor sesin şimdi, üşüyorsun
unutma dostumsun sen, neredeysen orda ölmek isterim!

bedri rahmi eyüboğlu..

kitap okuma oranları açıklandı geçtimiz günlerde...oran dediysem zavallı bir bir rakam..okur yazar topluma dönüşmek yetmiyor ..okumak gerek ..bunca yılda bu konuda neden alt sıradayız ..anlamam bir türlü ..anlayamam ..
sevdik izledik en çok aklımda ne kaldı diziden ..bir çiçek birde kitap ...
kitap dosttur derler kitap dostta kazandırır derim ..
yıllar önceydi enerji kesintisi zamanı 4 saat uzun süre eve gidiyorum sonra tekrar geliyorum gün ikiye bölündü çift gidiş çift geliş ..
öğlen yemeğinden saat 16 dönüyorum ..evler arasında büyük bir atölyede çalışıyorum ..sokağın kenarındaki bakkala uğrayıp içecek ve atıştırmalık bir şeyler alıyorum ..yine bir ikindi vakti bakkaldan çıkarken bir ses evladım baksana ,baktım bir teyze adres sordu orada oturmuyorum tanıdık gelen sokağı bilemedim etrafa bakınca az ilerde bize bakan bir kız elinde tencere ile ilerledi yaklaşınca o bilmez teyze eli kitaplı dedi ,hakaret gibi algıladım
tarif etti teyze gitti ..döndü yüzümden anladı ne deseydim adını bilmiyorum
dedi ,bende sana tencereli tavalı desem olur mu dedim..ve yürüdüm arkamdan adın ne dedi kitaplı dedim devam ettim bağırarak ihsandan öğrenirim dedi ..ihsan üç çıraktan biri atölyede ihsanı çağırdım kim diye sordum ..halamın kızı dedi eli maşalıya benziyor dedim ..
ertesi gün bakkala girdiğimde çok sevdiğim efendi bakkal sana selam var dedi kimden demeden köşeyi gösterdi orda bir maşa duruyordu ...
selamı aldık ertesi gün bir kitap bıraktım ..boşnakların yoğun olduğu yer ,orhan kemalin boşnak kızı cemileyi anlattığı romandı bıraktığım ..
selam söyle anlar dedim ..aldı kitabı üç gün sonra teşekkür yazısıyla bıraktı .. bende boşnağım kitabı çok sevdim yazmış tahmin ettim demedim ..
saati bildiği için denk getirmeye başladı ..sözlü olduğunu bildiğim için rahatım beklentisi olmaz düşüncesindeyim ..olmadıda ..daha çok dert ortağı arar gibiydi ..okursan benimde kitabım var dedi olur dedim ..getirdi önemsiz bir yazarın ağdalı aşk romanı ,okudum içine adını yazmış ama önünde g. var
merak ettim kullanmadığı ön adıymış ..ben kullanabilirmiyim dedim ..durdu
sevmiyorum ama olur dedi ben hep ön adı kullandım ..günseli ..meğer benden başka kullanan varmış onuda ilerleyen günlerde anlattı ..annesi ..
bizim kısa sürede olsa görüşmemiz sözlünün kulağına gitmiş ..haliyle bir huzursuzluk olmuş çözümü bizi tanıştırmakta buldu ..irfan çok efendi anlayışlı biriydi kısa sürede anladı zararsız biri ses çıkarmadı ..daha sonra seni ilk gördüğümde anladım demişti ..irfan yakında çalışıyor uğrarım dedim uğradımda ..artık günseliye verdiğim kitaplar irfanada gitmeye başladı kahveye gitmeyi bıraktı irfan geceleri kitap okumaya başladı ..arkadaşlarından bulduğunuda bana verdi ..kitap arkadaşı olduk ..bir cumartesi çarşıda karşılaştık günseliyle mahallen sayılır sen ağırla deyince oturduk bir yere en uzun konuşmamızı yaptık ..neden atar gider olduğunu o zaman anladım ön adını niye kullanmadığınıda ..oda niye üzgün durduğumu öğrendi kayıplarıma yıkıldı annem sağdı en azından o var deyince anladım anneyle görüşmediğini ..ne olduğunu anlatamadı bende istemedim ..benimkini kısaca anlattım dinledi ..ben deliliğe vurdum sende kitaplara mı saklanıyorsun dedi
hiç düşünmemiştim bir bakıma öyleydi zaten seviyorum kaçılacak en sevdiğim alan haklısın dedim ..babaannesi dışında kimsesi yoktu ..doğrusu umursayan kimsesi yoktu ..irfan onun sıcak yuva özlemini kapatacak biri üstelik aşık olmuş ..o bile iki sefer uzadı birinde irfan babasını kaybetti kaza sonucu ..diğeri doğal olanı günseli babaannesini kaybetti ,yaşı vardı zaten kız dayısına sığındı ..irfan babayı kaybedince tamircilik işini memleketinde yapmak durumunda kaldı ..iki garibanın düğünü oldukça sade oldu veda ederken gözü yaşlı kitaplı artık gece çalışınca benden kurabiye ,börek gelmez dedi ..ben yinede gelmiş sayarım dedim ..irfanada iyi bak atarı fena dedim gülüştük gittiler ..uzun aralıklarla görüştük ..insan dostunun kalbinde ne kadar yer bulur bilebilirmiyiz ..tartısı yok ki ..tartı ilahi alem derler ..
günseli 5 yıl önce genç yaşında fani dünyaya veda etti ..
irfan ve iki kız bıraktı ardında ve beni . kitaplıyı ..birde not vardı bana ...
çok sevdiğim ablamın ismini kızına vererek bıraktı notu ..unutma diye ..
ve nota ışıltılı ela gözleriyle sıcacık gülüşünüde iliştirmişti ..

günseliye..

kitaplıdan ..


tamer