Kiralık Aşk - bir sonbahar günü 9. bölüm ömer ve defne el ele

Kiralık Aşk

---

sila35

bir sonbahar günü 9. bölüm

ömer ve defne el ele yürürler sahilde. ömer defneye söyle bir bakar.
d: ne oldu neden bakıyorsun
ö: çok tatlısın
defne yine utanir ve kızarır
d: yok canım öyle degilimdir. aslında biraz cadiyimdir.
ö: nasıl yani
d: işte bazen böyle biraz çılgın birisi oluyorum
ö: demek cilginsin
d: sen çok sessiz gibisin
ö: aslında öyleyimdir yani biraz sakin gibi
d: koray bey sana neden buz şelalesi diyor
ö: biraz soğuk buluyor beni
d: soğuk derken
ö: ben öyle hemen bir kişiye böyle sıcak davranamam. kiraya da böyle biraz mesafeli olunca bana buz şelalesi diyor
d: sen mi mesafelisin. yani bana hiç öyle gelmedi
ö: ilk kez ben böyle tutuldum. anında yani ilk görüşte aşk buymus herhalde. sen bana karşı ne hissediyorsun yani tamam bir şeye başladık ama. yani senin için neredeyim
defne sessizlesir
ö: anlaşılan yine utandı birileri
d: ben artık gitsem çok iyi olacak
ö: ama ben daha konuşmak istiyorum yani ayrılmak istemiyorum yanından
d: anneannem çok kızar şimdi saatimi sayıyordur.
ö: tamam o zaman ben seni bırakıyim
d: ama kapıya kadar degil. görmesinler seni hemen laf çıkar
ö: kim yapacak lafı
d: mahalledeki komşular hemen söylerler anneanneme
ö: tamam ben seni evine yakın bir yere bırakıyim o zaman
d: olur
ö: ama ben halen ne düşündüğünü öğrenmedim benim hakkımda
d: yani ben yanında olduğuna göre senden hoşlanıyorum demek bu
ömer kasini kaldırır ve bakar
ö: sadece hoşlanmak mi?
d: sevgi ve aşk bana göre tanıdıkça olusur. tanıdıkça seversin bir kişiyi ve tam seversin. hiç bitmeyecekmis gibi, hiç tükenmeyecekmis gibi.
ö: tamam öyle olsun

ömer ve defne defnenin mahallesine doğru yürürler.
d: burada ben ayrılayim. şu yeşil ev bizim oturduğumuz yer.
ö: tamam hadi sen git ben bekliyorum
d: tamam o zaman gidiyorum
defne ömere elini uzatır
d: yarın görüşmek üzere
ö: defne sabah ben seni burada beklerim. beraber gideriz okula olmaz mı?
d: süper olur
ömer güler
ö: hadi git şimdi yoksa salmayacagim evine seni
d: hadi ben kaçtım
ö: kaç bakalım
defne koşarak evine gider. ömer arkasından bakar. defne el sallar ve evine girer. ömerde kendi evine doğru yürümeye başlar. eve gelir. evde koray ve sinan vardır.
sinan: kardeşim bulusmussunuz
ö: koray mi söyledi
k: bana bak ne öyle nana git demeler falan. ne olurdu yani ben kalsaydım yanınızda. yani ne olurdu buz şelalesi.
ö: koray öyle saçma sapan konuşmaya başladın ki. kalsaydın yanımızda kesin defne benide görmek istemezdi
k: sen ne demek istiyorsun. ben nerde nasıl konuşulur çok iyi biliyorum. ben koray sarginim canım. ne buldu o güzelim kız sende
ö: nasıl yani
k: sen kapkara, çirkin bir kişisin. o porselen bebek gibi. bembeyaz, kızıl saçlarıyla alev alev o o kimbilir kimler vardır peşinde. birde sana bak
sinan: koray benim kardeşim de çok yakışıklı ama. esmer ve kara zeytin gibi gözleri var. bir kere kardeşimin sevdiği kız şanslıdir
k: hiccc sanmıyorum. bu ömüs ömrünü yer kızın. zaten kuru zayıf bir kız. bu ömüse dayanamaz o
ö: koray
sinan: boş ver kardeşim sen onu. boş boş konuşuyor işte. anlatsana neler oldu
ö: ben okuluna gittim. bekledim işte geldi. ve çıkma teklifi ettim
sinan: kardeşim kaldımi öyle teklifler
k: kalmadı kepçe senin gibi değil herkes. yani söyle daldan dala konmuyor çoğu kişi.
sinan: bende capkinligi bıraktım koray canım artık söyle aşık olacağım birisini istiyorum
k: senin bu kepçe kulaklarını gören gelmez
sinan: hiçte bile ben kepçe değilim. sen sisko göbeğine bak
k: hiçte bile bak benim baklavalarim sayılıyor
ö: yani baklava derken. bence tulumba tatlısısin.
k: sen sus ketum adam. aman ben defneye gidiyorum.
ö: ne gitmesi koray
k: hayatım ben şimdi senin sevgilinin evine gideceğim
ö: sen nerden biliyorsun defnenin evini
k: hayatım senin sevgilin evinin konumunu eklemişti o gün. bende söyle bir bakmıştim. iki sokak önde
ö: sakin koray
sinan: eyvah yandik ömer
k: hadi by görüşürüz
koray evden çıkar gider
ö: bittim ben
sinan: ömer defnenin telefonu varsa söyle almasın içeriye
ö: hemen arayayim sinan

ömer defneyi aramaya başlar. defnenin telefonu calar. yemek masasında abisi, esra, anneannesi, defne oturuyordur. defne tabağına oynuyordur. öneri düşünüyordur.
serdar: defne telefon
d: abi
esra: abla telefonun çalıyor
d: sınıf arkadaşım arıyor ben bir konuşup geliyorum
defne açar telefonu ve kısık sesle konuşmaya başlar.
d: ömer
ö: defne koray geliyor
d: anlamadim kim geliyor
ö: koray işte bugünkü yanımdaki arkadaşım
d: ama anneannem abim
ö: açma kapıyı
d: ama çalarsa ben açmazsam anneannem açar
ö: sen bir yolunu bul ve sal onu almadan içeriye
d: bakiyim ne yapabilirim

koray dışarıda defnenon evini ariyordur. o sırada iso geliyordu karşıdan
k: bakarmisin
iso: evet ne istediniz
k: ben defnenin evini arıyorum
iso: siz kimsiniz
k: elinin körü
iso: bana bak sen nasıl konuşuyorsun
iso korayin üzerine yürür
k: ay kızma hemen nerde o kızını evi
iso: sana ne
k: ben arkadaşıyim onun
iso: hiç sanmıyorum

o sırada aşkın kapının önünde durur
iso: bu serdarin arkadaşı
k: defnenin evi orası mi acaba
iso: evet
k: ay ben gidiyorum
iso: dur sen kimsin
koray koşarak defnenin kapısına gider. aslında zile tam basacakken koray da elini uzatır. ikisi birden zile basar
d: ay geldi
ö: defne ne oldu
d: zil çalıyor
ö: koraydir
d: ömer ben seni ararım sonra şimdi gideyim kapıya hemen
ö: tamam bak alma içeriye onu
d: deneyeceğim
defne telefonu kapatır kapıya koşar. kapıyı açar. askin, koray, iso kapidadir.
d: şimdi yandım
iso: defne neler oluyor
defne şaşkın şaşkın bakar
k: ben geldim
d: aman ne iyi ettin
koray deneyi içeriye iter ve geçer...

ka perilerim silaniz her zaman sizinle unutmayın. yorumlarınız için teşekkürler hepinize canlarim. seviyorum hepinizi...
en kısa zamanda onuncu bölüm gelecek. telden yazma biraz zor oluyor bazen siliyorum tek tuşla yine yazıyorum. ama fırsatım oldukça yazacağım perilerim...