Kiralık Aşk - günaydın periler, uzun zamandır aranızda yokum. hayat izin

Kiralık Aşk

---

FatmaCan

günaydın periler,
uzun zamandır aranızda yokum. hayat izin verdiği sürece, yani arada bir okudum sizleri. arada bir yazmak istediğim de oldu ama çabuk geçti bu istek, murphy kanununu bile test edecek kadar beklemeden yani. bunda buradaki yakıp, yıkmaların fırtınaların etkisi çok. ama bunlara girmeyeceğim bugün.

yeni gelenler olmuş (bazıları eskidi bile ben yokken) hepiniz cümleten hoş geldiniz.

ilk bölümün yarısını izleyebildim. tamamlamak istemedim çünkü izlediğim yarı hüzünlendirdi beni. daha fazlasını yaşamak istemedim.

buradaki arkadaşlardan oluşan gruplardan bazılarında ben de varım (hepsine kocaman selam çakıp, kucaklıyorum), onları, okumaya değerli düşüncelerini takip etmeye çalışıyorum. ama burada yazacaklarım sadece benim hissettiklerim.

ka dışında iyi bir dizi izleyicisi değilim ama bu sezon bir çok dizi zaman atlaması yapmış, birçoğundan hoşlanmadım. ka daki ise benim gibiler için yerinde bir taktik olmuş ama 1 yıl 3 ay fazla olmuş. ilişkilerde araya ne kadar uzun zaman girerse o kadar kaybolur duygular, kızgınlık ve kırgınlıklar. neyse ki son bölümde duygu yoğunluğu açısından o kadar da atlanmamış diye düşündüm (takvimlere, arada söylenenlerdeki tutarsızlıklara takılmayın malum acemi ve ekibi ka severleri bu konuda çarpa çarpa eğitti).
değişik platformlardan yorumlara baktım, kimisi defneyi haksız görmüş tepkilerinde, kimisi ömeri, kimisi de haklı haksız aramamış, arayamamış.

ben bir tık defneciyim sanırım, belki kendi cinsime pozitif ayrımcılık uyguluyorum. defne ömeri kendince haklı gördü belli ki, ama karşındaki haklı görmek onun sana dönmesini umut etmeye engel değil. hepimizin yaptığı gibi yüzlerce defa provasını da yapmıştır, o gelince ne diyeceğim nasıl davranacağım diye. ancak sevdiğinin dönmesi gecikince, dönüşe dair umutlar da gecikir ve kaybolur yavaşça provalarla birlikte.
defne, ömer hiç beklemediği bir anda karşısına çıkınca şaşırdı, karşılaşma için böyle bir kurgu yoktu kafasında, beyin hücreleri kısa devre yaptı haliyle (acemi güzel metafor yaptı geçiş için). o yüzden yok saydı ömeri. hala şokta ve uyuşmuş beyin hücreleri henüz yeniden devreye giremedi. bu haline kızanlar olabilir, karşıdaki ne kadar haklı olursa olsun, terkedilen ve bekleyen ve yavaşça umutları yok olan sen olunca farklı tepki vermek o kadar kolay değil.

bundan sonrası da hayata dair olacak, ilk şok sonrası herşey yavaş yavaş oturacak.

ömer yanında onu yönlendiren dürtükleyen birisi olmayınca biraz geç farkına varmış. kaçmış, anne-babasını kaybettikten sonra yaptığı gibi, sadece kendisinin içinde olduğu bir hayat kurmuş. işteki mücadeleci ruhu maalesef özel hayatında yok ama sanırım önümüzdeki günlerde olacak. değişmiş mi evet değişmiş gibi ama hala özündeki ömere sadık bence. her ne kadar defneyi üzdüğü için onun kendisinden daha iyisine layık olduğunu düşünerek bizi mutlu etse de hala düz ve dik, ve olaylara kendi penceresinden bakıyor. sadece ka olayında defne penceresinden bakmayı öğrenmiş. zamanla değişip değişmediğini göreceğiz, pencere sadece defne ile olan pencere mi yoksa tüm hayata dair olan pencere mi. zaten bir insanın bu kadar kısa sürede bu kadar değişmesini beklemek de doğru değil. ama neyseki hala savaşkan, bize defneyi yanına alma konusunda umutlandırıyor (kazanma kelimesini özellikle kullanmak istemedim, defne zaten aşık ve bu aşkı yeniden dibine kadar verme konusunda ürkek sadece)

neyse efenim, uzun oldu kusuruma bakmayın burda kesmek istiyorum.

herkesi sevgi ve sevdikleri ile başbaşa bırakıyorum. hoşça ve mutlu kalın.

sonnot: sen seninle konuşamayan, yüzüne bile bakamayan kıza git “başka biri var mı ?”diye dan diye sor? olacak iş mi ? kuzum sadri ustaya bir merhaba, ben geldim de, ona bir sor. hem sadece kalıp işi olunca mı adama gidicen, ayıp yani. ha şaşırdım mı? pek tabi hayır! ben çözeceğim deyip de annaanne borcunuz var mı diye soran bir karakterimizden başka ne beklerdik. acemi bu konuda da bizi şaşırtmadığın için teşökkörler.