Kiralık Aşk - 37.bölüm gün öğlen olmuş defne ve ömer hala yatakta

Kiralık Aşk

37.bölüm
gün öğlen olmuş defne ve ömer hala yatakta sarmaş dolaştır.
ömer: bıraksalar seninle yataktan çıkmadan uzun zamanlar geçirebilirim böyle...
defne: tabi tabide , kalkıp duşumuzu alsak diyorum artık
ya daha benim saclarım kurumamıştı bile...
ömer: evli olmak böyle bir sey ,buna alışsanız iyi olur defne hanım.
defne: hadi ben duşa giriyorum, kalk sende
sonrada şu yerlerdeki gül yapraklarıni halletmemiz lazım
ömer: onları sen düşunme canım organizasyon şirketinin, temizlik hizmeti de var arıycam şimdi gelip ortalığı toparliycaklar.
defne , sonrada omer duslarini alip giyinirler.
omer temizlik şirketini arar...
defne: annanemler ne yaptilar acaba,
ömer: özledin mi ?
defne: ne bileyim böyle bi tuhaf , yani hergün yanımdalardı...
ömer: arayalım gelsinler istersen
defne: yok ya olmaz ilk günden
ömer: ev temizlenene kadar biz gidip görelim onları ozaman.
defne: (ömere sarılır) ya aşkım süpersin sen, gidelim tamam.
ömer:yeterki sen mutlu ol gelincik
temizlik sirketi gelir, omer ve defne cıkar.
türkan zil sesi ile dizi izlerken uyuyakaldıği koltuktan fırlar, esra odasındadır.nihan serdarla caybahcesinde.
kapıyı açıp bizimkileri görünce şaşırır
turkan : siz nerden çıktiniz kızım
defne: süpriz annanne (yillardır görmuyorcasina sarılır)
turkan: ne iyi ettiniz, nasıl ozledim bilsen.
o esnada esra sesi duyup merdivenlerden kosarak iner
esra: abla (defne annanneyi birakip esraya sarilır)
turkan : ömer hoşgeldin oglum...
omer: hoşbulduk annane, birlikte bir kahve icelim

istedik
turkn:çok iyi ettiniz oglum, gel buyur
esra: e iste hoş geldin
omer: hoşbulduk ekmek arası
defne; eee esra hanim beni sepetleyip yayıldin mı odaya dogru söyle.
esra: e heralde yani, ne yapacaktim gardropta boş kalan raflara fotografini mı cerceveletip koyacaktım.
herkes gülüşür, kahveler icilir, sohbetler edilir , çiftimiz evine döner. gün aksam olmuştur.
birlikte yemek yaparlar.
defne yemek icin bahce masasıni hazırlarken duvarda asılı kuş yuvasında bir hareketlilik farkeder,
yuvaya yaklastığında ,bir güvercin havalanır icinden.
defne guvercinin yuvaya bıraktığı yumurtayı görür, mutfağa kosar heyecanla...
deffne: ömer ömer bir yavrumuz olacak
ömer: gercekten mi, oldumu yani...
defne: ne oldu mu ?
ömer: hamile misin ?
defne: ben onu mu diyorum ömer, gel bak...
elinden ceker yuvaya götürür ömeri
bak güvercin yumurtası..
ömer: ne güzel demek onlarda bizim gibi kurdular yuvalarını artık...
ürkutmeyelimde cıkarsın yavrusunu, bakalim sana mi bana mı benzeyecek yavrumuz...
defne: ya niye dalga geciyorsun, biz onun anne babası sayılırız.
ömer: dalga gecmiyorum canım, sen yavrumuz diyince bende burda var (defnenin karnına elini koyar) anne babası olacağımız bir yavru sandım.
defne: onun icin cok erken ama ya
ömer: tamam tamam hadi kurt gibi açım..
yemeklerini yer film izlerler, yavaş yavaş uykulari gelmiştir.
defne: benim uykum geldi sevgilim, cıkalim mı artık.
ömer: yarın iş var, gitmesek mi
defne: bana da bak resmen işkolik ömer iplikciyi bozdum.
ömer: bozdun valla,




neyseki aynı iş yerindeyiz, kafamı kaldırdığımda karsımdasın.
yoksa işi gücü, iyice sererdim ben.
defne: yok öyle tenbellik, evlendi adama performans kaybettirdi dedirtmem kendime ben..
ömer: ya performans demişken, ben diyorum ki yukarıda...
defne: yok yok bu sefer hic iddialı olamıycam, cok uykum var , basım ağrıyor, dişim ağrıyor aklına kaç türlü bahane gelirse ondan işte...
ömer: tamam tamam bu geceyi pas gecelim bakalım.
yukarı çıkarlar ,defne dişlerini fircalayıp , kıremlenip lavbodan döner, ömer yatağın üzerinde pijamalarını değistiriyordur.
defne: ay ben çıkayım , öyle şeyetseydin
ömer: kal bence, bir sakıncası yok
defne: cikayım ben çıkayım
( yavastan yavastan giyinme odasina dogru yol alir)
kendiside üzerini cıkarıp, gül kurusu rengi, diz üstü geceliğini giyinir.sabahlığınıda üzerine alıp öyle girer odaya.
ömer yatağa uzanmış izliyordur defnenin cekingen hallerini.
defne: sabahlığı çıkarıp etajerin üzerine bırakır, sonra yatağa yönelir
niye öyle bakıyorsun
ömer: nasıl bakıyorum
defne: böyle iste,
ömer: sen gelsene buraya seveyim biraz ben ( elinden tutup yataga ceker defneyi)
defne: ömer bu gün için tesekkür ederim..
ömer: ne için
defne: anannemlere gittik ya
ömer: tabiki gideceğiz defne, orası senin evin.
bir evin vardı, iki evin oldu artık...
defne: seni cok seviyorum, herseyden cok ömer
ömer: laf kalabalığı yaparak atlatamazsın beni, geceligin rengide açmış hani
defne : ya dur yapma...
ömer bir süre öpüp koklar defnesini, mutluluk icinde uykuya dalarlar



ertesi sabah yine ömer daha erken açar gözlerini,
erkenden uyanıp defneyi izlemek ister yine ama bu pek mümkün degildir.
defnenin bir kolu ömerin yüzünde, bir bacağı ise karnındadır.
ömer istemsizce gülmeye başlar...
defne ömerin gülüşleri ile açar gözlerini...şöyle bir bakar haline...toparlanır..
defne: yaaa ben ne arıyorum senin üzerinde.yattığım gibi kalkarım ben aslında,
ömer: ya ya gördük, uyurkende kendini bana sevdirmek istediysen demek...
defne: hadi bu gün iş var canım, enerjini iş yerine sakla.

kalkar hazırlanır e şirkete gecerler...ömerin daha önceden verdiği talimatla defnenin odasınin kapısında, artık " defne iplikçi" yazıyordur.
her ikiside kendi odalarina yönelir, defne tam iceri girecekken gözü isme takılır, kendi kendine söylenir "defne iplikçi" iyiymiş.
rotasını değiştirip ömerin odasında alır soluğu,
ömer koltuğunda oturmaktadır, defne gidip kolduğu cevirir ve kuvvetli bir öpücük alır ömerin dudaklarından...
ömer: ooo çok sert, bu ne içindi şimdi (neden olduğunu anlamıştır aslında)
defne: hiç içimden geldi, kendi odasina gecmek icin yönelir. ?
ömer: bunu hep yap sen, sık sık yay (ağzı kulaklarında gülmektedir).
ama bu sevinci uzun sürmez...elinde bir dosya ile koray dalar içeri
koray: ömüşüm , patronların şahı nasılsın bu sabah...
ömer: iyiyim koray, sen nasılsın ?
koray: iyi olacaksın tabi hayatım, evlendin mutlusun...
ömer: eee koray ne diycektin sen
koray: hayatım bu lansmanda çalıştığımız mankenlerle ilgili bir dergi aradı beni...
illa gel bu ay cekimlerimizi sen yap diyorlar..
ömer: yap koray, dışardan iş alıyorsun zaten...
koray: tabi tabi de lansmanda "iç güdü" adlı tasarimi sunan mankenle gel dediler işte
ömer: gözleri yuvasından fırlarcasına , defnenin odasına diker gözlerini.elindeki kalem iki parca olur sinirden.
korayin kapıyı acması ile ışık hızıyla yok olmasi bir olur...