Kiralık Aşk - ~ ayna~ 16. bölüm gülperi, akşam yemeği için

Kiralık Aşk

~ ayna~


16. bölüm


gülperi, akşam yemeği için sofrayi hazırlarken
gözü saate takıldı. .
ahmet,evden çıkalı epey olmuştu
nerde kaldı acaba? diye başını salladı. .
telefonun kimden geldiğini de söylemedi..
birkaç gündür bir haller var bu adam da ya hayırlısı.
mercimek çorbasinin üzerine biraz tereyağı gezdirdi. .
" keşke cevher'im de burda olsaydı"
dedi kendi kendine. .
oğlu mardin'e öğretmen olarak atanali yedi ay olmuştu ama gülperi'ye yıllar gibi gelmişti. .
alıştı mı acaba oralara ?
oldum olası sıcağı sevmez ..
"ev arkadaşım çok güzel yapıyor 
aç kalmam annecim sen hiç merak etme. ."
demişti ama anne yüreği işte. .
" anne abim üniversiteyi de dışarda okudu bu kadar pimpirikli olmasan"
demişti kızı zeynep..
" anne olunca anlarsın .."
diyebildi sadece gülperi. .
allah'tan zeynep üniversiteyi bursa'da okuyor yoksa evlat hasretine dayanamazdi heralde gülperi. .

salata tabağıni da yaprak sarmanin yanına  koyunca cep telefonunu eline aldı. 
bir türlü alisamamisti şu alete. .
ev telefonu neyimize yetmiyor derdi hep. .
" çağın gerekliliği hayatım. ."
demişti ahmet her zamanki gibi öğretmen edasıyla..
gülperi, telefonla uğraşırken kapinin açıldığını duydu. .
" geldin mi hayatım ? ."
" geldim canım geldim. ."
dedi bir gün bile ona olan aşkı eksilmeyen ahmet. .
" ellerini yıka hadi sofraya "
dedi ve çorbayi  getirmek için mutfağa gitti. .
" zeynep'in arkadaşının doğum günü varmış o bu akşam dışarda onlarla kutlama yapıcak. . 
gitmicekti aslında ama kızlar üç kere arayınca kiramadi.
neyse biz de birlikte yeriz. uzun zaman oldu başbaşa kalmayali" ..
dedi elindeki çorba tenceresini sofraya koyarken. .
" cevher aradı bugün babama bişey soracaktım ama açmadi dedi ..yemekten sonra sen bir ara istersen. ."
dedi sonra kendi kendine konuştuğunu düşünüp. .
" neden cevap. ."
dedi ama devamını getiremedi. .
ahmet, odanın ortasında yanında biriyle ayakta duruyordu. .
eskiden rengarenk fırfırlı etekler giymeyi severdi. .
saçlarını hep tek örük yapar ucunu
da önüne sarkıtirdi. .
bişey isticegi zaman örügünün ucuyla oynardi. .
" hadi gülperi babama söyle bize dondurma alsın nolur?  sen istersen seni kırmaz. ."
diyen kardeşi gözünün önüne geldi. .
ama o küçük kıza hiç benzemiyordu bu karşısında duran..
gri etek ceket giymiş, başındaki nefti yeşili esarbinin altından  beyaz saçları görünen yılların verdiği yorgunluk ve kederden yüzünde derin çizgiler oluşmuş bu kadın ..
" misafirimiz var gülperi. ."
dedi hiçbir zaman onun elini bırakmayan iki çocuğunun babası ahmet..
gülperi, kocasına  bakmadi çünkü gözlerini bu yabancı kadından ayıramiyordu .
ayperi'de ona bakıyordu. .
karşısındaki her zaman sade giyinen saçlarını her zaman iki örük yapan sadeligiyle bile dikkat çeken içinin güzelliği yüzüne vurmuş gülperi duruyordu..
tek farkı kulak memesi hizasında kestiği saçları ve gözlerindeki hüzün. .
" neden geldin? "
dedi gülperi buz gibi bir ifadeyle. .
ahmet, onun yanına gelip 
" o nasıl söz gülperi..kardeşin o senin tabi. ."
" öldü benim kardeşim .. yıllar önce öldü. ."
dedi ahmet'in sözünü kesti ve kapıya doğru gitti .
odadan çıkmak üzereyken..
" göğsündeki ağrı için doktora gittin mi? "
dedi ayperi titreyen bir ses tonuyla. .
donup kaldı gülperi bunu duyunca. 
ağrıları ne zaman başladı tam olarak hatırlamıyordu. .
birkaç ay olmuş heralde. .
" canın tatlı olmadı hiçbir zaman
eminim önemsememişsindir."
diye devam etti ayperi. .
haklıydı önemsemedi gülperi ağrıyı. .geçer diye bekledi ama geçmedi. gün gün arttı. .
aklına bir ihtimal geliyordu ama konduramadi her insan gibi hastalığı kendine. .
"sen nerden biliyorsun ?"
dedi gülperi ona doğru dönerek. .
" küçükken benim bir yerim ağrısa seninde ağrırdi..
bunun bizim doğa üstü gücümüz olduğunu söylerdin hep..
ama babam bunun ikizlere özel bir durum olduğunu söyleyince ne kadar üzülmustük hatırlıyor musun? "
 hatırlıyordu tabi.. kardeşiyle 
yaşadığı hiçbir şeyi unutmamisti. .
unutmak istediklerini bile unutamamisti. .
" gülperi doğru mu bu ? neden söylemedin bana? .."
dedi ahmet endişeli bir ses tonuyla karısının yanına gelerek. .
" ben..söylicektim hatta iki kere doktordan r
randevu bile aldım şu karşı komşunun tanıdığı doktordan. .ama. ."
" ama ne gülperi ?"
" fırsat bulup gidemedim..
araya başka şeyler girdi. ."
" ne demek başka şeyler. .bu kadar önemli bir konuyu nasıl ertelersin."
dedi kocasi sevecen bir sitemle..
ayperi, onları hayranlıkla izliyordu
ahmet'in kardeşi için endişelenmesi çok hoşuna gitmişti. .
ama bu sefer kıskanmadi kardeşini 
gülperi, bu ilgiyi hakediyordu. .
"bunu daha sonra tartışsak .."
dedi gülperi ayperi'ye bakarak. .
" şey bende gidiyordum zaten. ."
dedi kendini  yabancı hissetmis gibi. .
" yarın ilk iş doktora gidiyoruz gülperi itiraz istemiyorum. .
ayperi sen burda kalıyorsun. ."
dedi ahmet ikisini de azarlar gibi. .
" yok ben rahatsız etmek istemem."
dedi boynu bükük gülperi'ye baktı
ama kardeşi başka tarafa çevirdi başını. .
ayperi'de istenmediğini anlayarak
kapıya doğru yürüdü. .
ahmet, gülperi'nin kolunu dürtüp
" gülperi burda kalmani çok istiyor..öyle değil mi gülperi ?"
dedi ona kaş göz işareti yaptı
ama gülperi orali olmadı.  .
" sağol enişte ama burda istenmedigimi biliyorum. ."
dedi ve eğilip kapının ağzındaki küçük bavulunu aldı..
" gitme kal bu akşam. .
bu saatte kalicak yer bulmak zor olur. ."
dedi gülperi gözlerini kaçırırak..
ayperi,  cevap veremedi.
boğazı düğümlendi gözleri doldu. .
koşup gülperi'nin boynuna atlamak istiyordu ama kendini tuttu. .
" zeynep seni çok merak ediyordu. 
hem onunla da tanışmış olursun bu sayede. ."
diye tamamladı ahmet. .
ayperi, gülümsedi sevinç gözyaşlarini silerken gülperi tabak getirmek için mutfağa gitti. .
nemlenen gözlerini sildi kimse görmeden..

yıllardır birbirini görmeyen üç yabancı yemek yedi sessiz sedasız. .
sonra gülperi yıllar önce baba ocagindan kaçıp  bu eve  ilk geldiğinde kaldığı odayı hazırladı ayperi'ye. 
" bir şey istersen seslen.."
dedi gülperi odadan çıkarken..
" evet istiyorum. ."
diyerek elinden tutup durdurdu onu ayperi .
bir dokunuş. .
bir insan karşısındakine ne kadar dil dökerse döksun, soyledigi hicbir kelime küçücük bir dokunuş kadar etkili olamaz. .
gülperi,  ne isticek acaba diye ona baktı. .
" sana sarılabilir miyim gülperi ?"
dedi ayperi,yalvaran gözlerle bakarak. .
gülperi,  onun gözlerinin içine baktı. yıllar önce düğün gecesi gördüğü pismanlik hala orda duruyordu . .
o gece ayperi'yi kaybetmişti ama bu gece. .
kardeşine yaklaştı ve ona sarıldı. .
aslında bu bir sarılma değildi
birbirine hasret iki vücudun tek vücuda dönüşmesiydi . .
sarıldılar, ağladılar,konuştular,
kavga ettiler,af dilediler..
afettiler. .
onca senenin ayrılığını bir geceye sığdırdi iki kardeş.
sanki sadece bir gece ayrı kalmışlar gibi kaldıkları yerden devam ettiler. .

sonra ne mi oldu ?
ayperi, daha önce görmediği yeğeni zeynep'le tanıştı. .
öğretmen olan cevher'le telefonda sohbet etti. .
gülperi,  göğsündeki kitle için bıçak altına yatarken o ameliyathanenin
kapısında bekledi. .
 ameliyattan bir ay sonra radyoterapi  için hergün hastaneye giderken  ayperi hep kardeşinin yanındaydı. .
gülperi, üç ay sonra tamamen iyileştiginde ikisi birlikte kasabaya gittiler eski günleri yad etmek için.
ve bir daha hiç ayrılmadılar ikiz kardeşler. .
evet benim yazdigim hikaye burda bitti ama onlarınki devam ediyor. .
bir yerlerde hep birlikte. .


~bitti~