Kiralık Aşk - ~ ayna~ 15 . bölüm ayperi,  beklemekten

Kiralık Aşk

~ ayna~


15 . bölüm

ayperi,  beklemekten sıkılmışti artık. .
 buraya dördüncü gelişiydi ve artık odadaki herseyi ezberlemisti. 
doktorun masası , gelen hastalar için iki
koltuk,  muayene masası ve ayaklı bir aski. .
bu kadarcik eşya olmasina rağmen insani boğan bir havası vardı odanın.
bunun sebebi ise eşyaların duygusuz olmasi heralde diye düşündü..
yarım saattir masanın üzerindekileri eşyaları inceliyordu. .
üstünde doktorun kişisel eşyaları,kalın bir tıp sözlüğü,bilgisayar ve küçük bir çerçevenin içinden ona gülümseyen on oniki yaşlarında 
oldugunu tahmin ettiği babasının kopyası küçük bir kız çocuğunun fotoğrafı. .
odadaki yaşam belirtisi olan tek eşya. .
bu yaşlarda kızları için babalar ne kadar değerlidir çok iyi biliyordu ayperi. .
ama sonra başka bir erkek gelir ve kızları babalarının elinden alırlar. .
babaları, kızlarını ölene dek severler ama kızlar  kalplerini başka bir erkeğe açınca ;
hiçbir zaman kızlarını kirmayan onu her kötülükten koruyan babalarının yerini onları kıran,döken,üzen erkekler alır. 
buna rağmen sevmeye devam eder kadınlar çünkü onları tamamlayan tek şey sevdiği adamın sevgisidir.  
ayperi'yi, bu dünya üzerinde en çok 
seven tek erkek babasıydi bunu çok iyi biliyordu. .
ama bu dünyada ona en iyi gelen
erkekse yusuf'tu şüphesiz. .
onu,hiçbir zaman sevmeyen yusuf. 
babası, gülperi gittikten sonra beş yıl daha yaşadı. 
gözyaşı ve acı içinde geçen beş yıl. 
beş yıl dayanabildi o dağ gibi heybetli adam kızının yokluğuna. .
babasınin, mum gibi gözlerinin önünde erdiğine şahit oldu ayperi. 
her şeyden elini eteğini çekip köşesine çekildi cevher ağa.
gözü kulağı kapidaydi. .
gülperi'nin, geleceği kapıdan girip ona sarilacagi günü bekledi hep. .
veda etmeden gitmişti çünkü gülperi. .veda etmeden giden insanlar her zaman geri dönecek
ümidini bırakırlar geride kalanlara. 
ama gülperi hiçbir zaman gelmicekti..gelemezdi bunu ayperi çok iyi biliyordu bunu bilmeyen babasıydi.
kızının, dönmeyişi cevher ağanin çok zoruna gitti gururunu bir kenara bırakıp kendi de arayıp bulmadi kızını. .
gerçi kızının nerde olduğunu biliyordu. .
kızının elinden tutup kaçtığı o öğretmen osman müdürü arayip yaşadığı yerin adresini ve bi de 
çalıştığı okulun  telefon numarasıni bırakmıştı..
ama babası :
" hem kızımı yoldan çıkarıp onu alıp götürüyor hem de kalkıp onun ayağına gitmemi bekliyor öyle mi? 
bir daha ararsa söyle ona dünya yansa ben onun ayağına gitmem. .
şimdi ağzımi bozucam sana da ayıp olucak. .
töbe töbe"
dedi sinirlenerek. .
o gitmedi .. kızı da gelmedi. 
kızına "hasret" olarak bu dünyadan göçüp gittiğinde altmışbes yaşındaydı cevher ağa..
ayperi,  hep anlatmak istedi gerçekleri ama yapamadı. .
bir kızını kaybetmiş yaşlı babasına olanları anlatıp diğer kızına olan sevgisini de elinden almak istemedi. .
babası, ölünce bütün mal mülk ve sorumluluk ayperi'ye kaldı. .
ayperi, babasının yerine geçti yusuf her zamanki gibi bir adım geride durup bu sefer de onun sağ kolu oldu. .
ama artık eskisi gibi sevkle çalışmiyordu. .
sanki cevher ağa ölünce özgürlüğünü geri kazanmıştı. .
ayperi,  onun diyetini ödediğini
ve bir gün gidecegini sezinleyebiliyordu.
kaybedecekti bir gün yusuf'u 
ama artık eskisi gibi üzülmuyordu ayperi. .
gençken böyle şeyler  dert olurdu ama yaş ilerledikçe insan başka tatlar arar. .
başka sevgiler ister hayatında. .
belli bir yaşa gelmiş kadının önüne geçemedi bir istek ayperi'yi de 
ele geçirdi sonunda
artık yusuf'un aşkının peşinde değildi. .eskisi gibi onu mutlu etmek için cirpinmiyordu. 
çünkü ne yaparsa yapsın yusuf gülperi kadar sevmicekti onu. .
şu fani dünyada tek isteği ölmeden önce annelik duygusunu tatmakti. 
içinde annesinin kıskançlıklarini,
hırslarini, yalanlarini barindirmayan bütün kötülüklerden  uzak saf masum bir bebek istiyordu. .
hayatını temize çekicekti bu sayede. .
kimsenin anlamadığı annesini yargılamadan sevecek..
kimseyle sevgisini paylasmak zorunda kalmayacak sadece ayperi'ye ait bir bebek. .
ama olmadı. .
"annesi de çok uğraştı çocuğu olsun diye. .canını ortaya koydu ..
kızının sonu da öyle olucak galiba."
diye arkasından konuşanlara aldırmadı ve  cok çabaladi tanıdığı tüm şifacilara gitti ama olmadı. .
yusuf, onun bu çabasının boşuna olduğunu aldığı 'ah'la hiçbir zaman çocuğunun olmayacağını söyleyince vazgeçti ayperi çocuk hevesinden. .
belki de haklıydı yusuf, allah kardeşine yaptığının cezası olarak bunu layık görmüştü ayperi'ye. .

yusuf, babasının ölümünden sonra kendini allah'a adadi. .
bes vakit camiye gidiyordu.. gecelerini ise seccade üzerinde geçiriyordu...
bir sene sonra bir sabah yusuf elinde küçük bir bavul karşısına dikildi. .
ayperi , nefesini tuttu çünkü birazdan yusuf'un söyleyecekleri biliyordu. .
sanki nefesini tutarsa zamanda duracakti ve ayperi o duymak istemediği şeyleri duymak zorunda kalmayacaktı.
ama öyle bir şey olmadı. .
" ben gidiyorum ayperi. . sana anlattım ya bir tane hoca vardi ya ilmi kuvvetli ona gidiyorum. .
bu dünyayı anlamak için çok uğraştım ama olmadı biraz da öte dünya için kafa yormaya gidiyorum. ."
dedi ayperi, ağlamamak için direnirken. .
" benden yana hakkım helal olsun sana.. onca zaman kahrimi çektin.. sen de bana helal et.  
git kardeşini bul onunla da hesabını kapat yoksa bu vebal sana huzur vermicek ne bu alemde ne diğer alemde ..kal sağlıcakla"
dedi ve çıkıp gitti ayperi'nin hayatından. .
o, gittikten sonra ayperi yarım kalmıştı sanki. .onun yokluğunu hissetmemek için hiç durmadan çalıştı. .
babasınin dediği gibi gözü kara ve tuttuğunu koparan ayperi, kimseye cevher ağa'nin yokluğunu aratmadı. .
bunun yanında kendine bir de misyon edindi. .
kasabada evlenemeyen fakir gençlere maddi olarak yardım etti. 
sevdiği kızı alamayanlara aracı oldu. .
bir nevi günahınin kefaretini ödemek için yapıyordu bunları .
ama ne yaparsa yapsın onun yüzünden kavuşmayan yusuf ile gülperi,  kızının hasretiyle son nefesini veren babasını geri getiremicekti. .

şimdi doktorun odasinda yirmibeş sene sonra bunları düşünmenin kimseye hayri yoktu biliyordu ama elinde değildi..
insan ne kadar uğraşırsa uğraşsin herseyi unutuyordu ama pismanlik larını asla. .
doktor içeri girince ayperi, girdiği zaman tünelinden çıktı. 
" kusura bakmayın ayperi hanim. .
son anda acil bir vaka çıkınca beklettim sizi özür değil. ."
" mühim değil doktor  ..zaman sizin gibi gençlere akıyor. . benim gibi yaşlıların acelesi yok. ."
" estağfurullah ayperi hanim daha kırk sekiz yasindasiniz ne yaslisi."
dedi doktor onun yaşından daha büyük gösteren yorgun yüzüne bakarak. .
zaman bu kadına adil davranmamisti ama güzelliğine  zarar verememis diye aklından geçirdi. .
" evet.. şimdi gelelim asıl konumuza. .
bu ayki kontrolünüzde temiz çıktı ayperi hanim. .nasıl göğsünüzdeki ağrı hala devam ediyor mu? "
"evet. . daha da arttı sanki. ."
dedi sol göğsünü tutarak. .
ilk ağrılar bundan üç ay önce başlamıştı  . .
önceleri önemsemedi hava girmiştir diye düşündü. .
ama ağrı geçmeyince. .
" bi doktora görün ..allah korusun kötü hastalık falan olmasın. "
dedi şom ağızli arkadaşı suna. .
ayperi'nin, aklına kurt düştü o zaman. .
ölümden korkmuyordu aslında onu endişesi gülperi'yle son bir kez konuşmadan ondan af dilemeden ölmek istemiyordu sadece..
 suna'nin söylediği şey çıkmadı ama doktor tedbir amaçlı birkaç ay daha kontrole gelmesini söyledi. 
işte bu da o kontrollerden biriydi. .
" ağrınız geçmediyse benim tavsiyem daha büyük
ve daha donanımlı başka bir hastaneye gitmelisiniz.
ama bizim ilimizde yok malesef il dışına
gitmenizi tavsiye ederim. .
çağımızın hastalığı bu..kontroller çok önemli. ."
" çağımızın hastalığı yalnızlık doktor. . insanlar hastalıktan değil yalnızlıktan ölüyorlar. ."
dedi kendi durumunun altını çizmek ister gibi. .
" istanbul veya ankara gibi büyük bir şehre gidin lütfen .."
dedi doktor onun sözlerini duymamış gibi. .
ayperi, ona yardimci olmak için çırpınan idealist doktora gülümsedi ve
" bursa'ya gidicem doktor benim derdimin
dermani orda. ."
dedi yılların verdiği tecrübeyle. .
ayperi, durumunun iyi olduğunun farkindaydi çünkü hasta olan o, değil ikizi gülperi'ydi. .




devam edicek. .