Kiralık Aşk - e ~ ayna~ 11. bölüm düğünde sonra ilk defa

Kiralık Aşk

e

~ ayna~


11. bölüm


düğünde sonra ilk defa geliyordu yusuf yaşlı çınar ağacının altına. .
buraya nasıl ve ne zaman gelmişti?
ne kadardir burdaydi.. hatırlamıyordu. .
en son emektar zeliha kadınin. .
" ağam koş !! gülperi kaçmış !!"
dediğini hatırlıyordu ondan sonrası yoktu hafızasında. .
gülperi, gitmişti. .
yusuf'un cesaret edemediği şeyi gülperi yapmış ve onu bırakıp gitmişti. . 
şimdi napicakti yusuf ?
onu ayakta tutan ve o evde yaşamaya tahammül etmesini sağlayan tek şey
gülperi'nin varlığıydi..
şimdi nasıl katlanacakti bu olanlara. .
tabi bunlardan daha acı olanda. .
gülperi artık başka birinindi. .
yusuf, ömrünün sonuna kadar onu görmemeye raziydi yeter ki 
gülperi başkasının olmasın. .
bu çok bencilce bir düşünceydi ama elinden başka bir şey gelmiyordu. .
gülperi'ye, başka bir erkeğin dokunduğu düşüncesi beynini kemiriyor sanki. .
 onu içten içe yiyip bitiriyordu. .
er yada geç bu olucakti ama yusuf buna hazır değildi. .
belki de hiçbir zaman hazır olamayacaktı.
ağladı saatlerce bunları düşünerek. .
acı çeken bir hayvan gibi uludu gökyüzüne bakarak.
sesini duyar umuduyla bağırdı saatlerce. .
" gülperi! !... gülperi !!.. bırakma beni gülperi !!!..."

ahmet'in omzuna kafasını dayamis uyuyan gülperi. .
" yusuf !!"
diyerek korku içinde uyandı. .
ter içinde kalmıştı .. yüzü bembeyaz olmuştu. .
" iyi misin ?.. kötü bir rüya mı gördün. ."
diye sordu ahmet..
yusuf'un kim olduğunu merak etmişti ama soramadi. .
zaten sorsa da gülperi'nin cevap vermeyeceğini biliyordu. .
" daha çok var mı? "
diye sordu yüzünü burustururak. .
hayatında hiç bu kadar uzun bir yolculuk yapmamışti. .
önce il merkezine gelmiş..
ordanda üstünde büyük harflerle bursa yazan başka bir otobüse binmişlerdi. .
gülperi,yol boyu uyumuştu. .
hem araba tutmuştu hem bu sayede ahmet'le konuşmak zorunda kalmamıştı. .
" varmak üzereyiz..yarım saat sonra garaja girmiş olur araba ."
gülperi, başını sallayıp dışarıya baktı. .
" güneş" batmak üzereydi. .
gündüzün telaşı yerini gecenin durgunluguna bırakmak üzereydi. .
hayat, ne kadar garip diye düşündü gülperi. .
gün doğumu ile gün batımı arasında insanın hayatı alt üst olabiliyordu. .

yusuf, bütün gün çınar ağacının altında oturdu. .
ne eve döndü. . ne de tarlaya gitti. 
cevher ağa gülperi'nin gittiğini duyunca  masaya hazırlanmış kahvaltı sonrasını devirip öfkeyle evden çıkıp gitmişti. 
yusuf, onun nereye gittiğini merak etmişti. . acaba işinin başına mı dönmüştü ?
yusuf'un işin başında olmadığını görünce bişey söylemiş miydi ?
yusuf, arkadaşı niyazi'nin dükkanınin arkasında kafayı çekerken bunları düşündü. .
evleneli daha bir buçuk ay olmuştu ama yusuf şimdiden yorulmustu. .
o kadar kişiye karşı sorumlulugu vardı ki ?
ve bunlara ne için katlaniyordu. .
hiç !
şimdi gülperi'de yoktu. .
" derdin ne olum senin ?"
dedi niyazi onu dalgin dalgin boşluğa baktığını görünce. .
niyazi, en yakın arkadaşiydi ama o bile bilmiyordu gülperi'yi sevdiğini. 
çünkü gülperi öyle istemişti. .
" söz ver bana..kimseye söylemiceksin.. en yakınındaki insanlara bile. . köyde duyulursa babam çok kızar ..
sonra ömür billah yüzümü göremezsin. ."
o da " tamam" demişti. .
şimdi düşününce ' keşke zamanında niyazi'ye anlatsaydim şimdi beni daha iyi anlardi' diye aklından geçirdi. ..
yusuf,derin bir of ! çekti. .
" sence 'kader' kelimesi 'keder'den mi geliyor ?  o yüzden bi insanoğlu kaderine razı olmaz ?."
" o kadarını bilmiyorum ben senin kadar okumadım.. benim tek bildiğim anamin dediği gibi
' kaderiyle barışık olanlar mutlu olur ancak onunla dövüşünler değil.' "
yusuf,  haklısın der gibi başını salladı. .
" bana bak ne dicem ?"
" ne? "
" senin şu baldiz o bursalı öğretmenle kaçmış diyorlar doğru mu?"
dedi pis pis siritarak. .
yusuf , ağlamaktan kan çanagina dönmüş gözlerle baktı ona öfkeyle. 
" niyazi! ! terbiyeli ol ! arkadaş falan demem .."
" tamam be oğlum ..hem bana niye kızıyorsun ki !?.. tüm kasaba bunu konuşuyor. ."
" zaten başımıza ne geldiyse sizin gibi bütün gün dedikodu yapan gevşek ağızlilar yüzünden geldi. ."
diyerek ayağa kalktı gitmek için. .
" tamam otur.. sustum. ."
dedi onun kolunu tutarak. .
yusuf,  kolunu çekti..sendeler gibi oldu biraz  duvara tutundu.
hiç cevap vermeden dışarı attı kendini. .
akşam serinligi yüzüne vurdu. .
" nerdesin gülperim? "
dedi gökyüzüne bakarak. .

kapıyı ahmet'in annesi açtı ve sevinç çığlığı attı. .
" ahmet! ! oğlum!! biz sen iki gün sonra gelicek biliyorduk. ."
dedi ona sıkı sıkı sarılarak. .
" süpriz yaptım annecim ..sevinmedin mi? "
" o nasıl söz çok mutlu oldum. .hüseyin koş bak kim gelmiş. .geç içeri oğlum niye kapıda bekliyoruz. 
ben de ..."
dedi ve ahmet'in arasına saklamis gülperi'yi görünce cümlesi yarım kaldı. .
içeri girdiler annesinin ve babasının şaşkın bakışları eşliğinde. .
ahmet, boğazını temizledi ve. .
"anne baba.. bu gülperi. .
gülperi annem türkan babam hüseyin. ."
dördü ayakta durup birbirine baktı bir süre .
kim ne diyeceğini karar vermeye çalıştı. .
sessizliği ilk annesi türkan bozdu. 
"hoşgeldin kızım.."
dedi kocasinin verecegi tepkiden korkarak zoraki gülümsedi. .
" hoşbulduk. ."
dedi gülperi çekinerek  uzandı kadının elini öptü. .
sonra hüseyin'e döndü gülperi
adam dönüp yatak odasına gitti homurdanarak. .
" kusura bakma kızım. ...siz geçin içeri ben gidip babana baksam iyi olucak ahmet. ."
dedi mahçup bir ifadeyle türkan ve kocasının yanına gitti. .
ahmet ve gülperi içeri geçip oturdu yan yana ..
" merak etme biraz aksidir ama tanıdıkça seversin..
 çok iyi biridir .."
dedi ahmet gülperi'nin elini sıkıca tutup  kendini yalnız hissetmesin diye ..
gülperi gülümsemeye çalıştı ama
boğazına bir şey düğümlendi sanki. .
bütün vücudunu garip bir his kapladı. . nefesini kesen bir duyguydu bu. .
kimsesizlik. .
o, da ahmet'in elini sıkıca tuttu .. 
bu onu biraz olsun rahatlattı sanki ya da o öyle hissettiğini düşündü. .
ahmet'in annesinin geldiğini görünce elini çekti hemen. .
türkan az önceki gerginliğin sebebi kendisiymis gibi 
" sen onun kusuruna bakma kızım. 
ee aç mısınız ? ben size hemen .."
" anne hiç gerek yok. .gülperi çok yorgun. . ona hemen bi yatak ayarla. .." 
" siz ayrı ayrı mı ?"
dedi annesi sözünü keserek. .
" annecim bugünlük böyle olsun sonra. ."
dedi annesinin gözlerinin içine bakarak. .
" ha .. anladım .. hazırlarim şimdi odayı siz oturun. ."
dedi başını sallayarak..
" şey anne bide giyecek birseyler verir misin gülperi'ye?"
annesinin arkasından seslendi. .
" tamam .. bulurum bişeyler. ."
dedi odadan çıkarken. .
" sen  yat dinlen bu gece hiçbir şey
düşünme ..sabah erkenden de gider nikah işlemlerine başlarız..
tamam mı?  "
dedi ahmet onu rahatlatmak için. .
" peki. ." 
" hadi gel sana odanı göstereyim"
dedi müstakbel eşinin elinden tutarak. .


ayperi, akşam el ayak çekilince
gülperi'nin odasına gitti. .
ikizinin en sevdiği ve en çok giydiği kırmızı çiçekli basma elbisesini giydi. . saçlarını onunki gibi iki örük yaptı. .  onun her zaman sürdüğü gül yağı korkusundan biraz sürdü. .
aynaya baktı sonra. .
kendisi bile kendini tanıyamadı bir an. .
" bu gece bu iş olucak . ."
diye  fisildadi ve odasına dönüp yatağın üzerine uzanıp onu beklemeye başladı. .
yusuf, eve geldiğinde kimse yoktu ortalıkta. .
herkes kabuğuna çekilmiş ortalık durulmus gibiydi. 
yusuf'un işine geldi bu durum. .
şimdi kimseyle konuşacak durumda değildi. .
sessizce odaya girdi. .
başı dönüyordu olanlardan. .
yavaş yavaş yatağın yanına yaklaştı. 
 içeri karanlıkti. . sadece pencereden giren ay ışığı aydınlatıyordu odayı..
yatakta uyuyan ayperi'ye gözü takıldı. .
gözlerini oluşturup bir daha baktı. . çünkü yataktaki ayperi değil gülperi'ydi. .
" allah'ım hayal mi görüyorum ?"
dedi kendi kendine. .
yere diz çöküp onun saçlarını oksadi..
" gülperim ..döndün demek. ."
diyerek eğilip onu yanagindan öptü. . gülperi, kokuyordu yatakta yatan. .
ayperi, gözlerini açıp ona gülümsedi. .
yusuf,onun yanına yatağa uzandı ve onu öpmeye başladı. .
özlemle ve arzuyla. .


devam edicek. ..