Kiralık Aşk - bu bölüm için içimde geçen kürk mantolu mandonnadan bir

Kiralık Aşk

bu bölüm için içimde geçen kürk mantolu mandonnadan bir kup gönderiyorum sizlere...umarım bu gece bu hissiyatla bolumu bitiririz..s.a den yazıyorum..
sevgılerımle...nakkaş
ben neydim? ruhum, bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu? şu ağaçlar, onların dallarını ve eteklerini örten karlar, şu ahşap bina, şu gramofon, şu göl ve üzerindeki buz tabakası ve nihayet bu çeşit çeşit insanlar hayatın kendilerine verdiği bir işi yapmakla meşguldüler. her hareketlerinin bir manası vardı, ilk bakışta göze görünmeyen bir manası. ben ise, dingilden fırlayarak, boşta yuvarlanan bir araba tekerleği gibi sallanıyor ve bu halimden kendime imtiyazlar çıkarmaya çalışıyordum. muhakkak ki dünyanın en lüzumsuz adamıydım. hayat beni kaybetmekle hiçbir şey ziyan etmeyecekti. hiç kimsenin benden bir şey beklediği ve benim hiç kimseden bir şey beklediğim yoktu. işte bu andan itibaren bende, hayatımın istikametine hâkim olan değişme başladı. lüzumsuzluğuma, faydasızlığıma bu andan itibaren inandım.
bu akşam anladım kibir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin...