Kara Para Aşk - 7-bolum...elif...zavalli elif...hic kendini bu kadar caresiz

Kara Para Aşk

7-bolum...elif...zavalli elif...hic kendini bu kadar caresiz hissetmemisti...kendini koruyacak yaralarini saracak birisine o kadar cok ihtiyaci vardi ki...metinin elifle olan konusmasindan sonra elif oylece durmus yerinden kimildamamisti yaninda ki duvara yazlandi ve uzun bi sure oylece durdu...sanki duvra yaslanmasa bir adim atsa yigilip kalacakmis gibi hisseetti.etrafinda kilerin tuhaf bakislarina aldiris etmeden uzun bir muddet oylece kaldi..kendine geldigin de ne tarafa gidecegini bilmeden ayaklari onu nereye goturuyorsa gitmeya basladi..yuruyordu ama yher yer her yon ayniydi...nereye baksa garip garip insanlar...gulusmeler...konusmalar...kikirdamalar...allahim ne kadar manasiz diye dusundu .hersey omerle mana kazaniyordu .hersey onunla gizellesiyordu...ona o kadar ihtiyaca vardiki...simdi yanimda olsa diye dusundu..uzun sure yurudu o kadar dalgindi ki...kendine dogru gelen cocugun hizla cantasini alip kacmasiyla irkildi...hizla kosan cocugun arkasindan bagirsada yardim istesede is isten gecmis cocuk gozden kaybolmistu bile...bunca olayin ardina birde bu olayin yasanmasi bardagi tasiran son damlaydi...elif artik kendini birakmis agliyordu...hickira hickira...agliyordu ve kendine hakim olamiyordu..fozlerine soz dinletemiyordu...yanindaki duvarin dibune coktu..uzun sure orada oturup agladi...artik gozlerinde yas kalmadiginda goz pinarlari kurudugunda kendine geldi ve eve gidip uyumak sadece uyumak istedi...uyursa belki herseyi unutacakti...hemen ayaga kalkti ve evine dogru kosan cocugun gittihgi yone dogru yurumeye basladi...