Kaçak Gelinler - ^^intikamim ask^^ 24 . bolum “ne kin tutar kalbim, ne

Kaçak Gelinler

---

•Guzel Dostluklar "BeyNez"le baslar ;)) ♥nezoella☺

^^intikamim ask^^ 24 . bolum
“ne kin tutar kalbim, ne bir intikam, sana degmez yikil karsimdan”
(selim sebneme her seyi anlatir, sebnem sinirle ayaga kalkar, selim de)
sebnem: o kadar yaptigin sacmaliklarin hepsi uyduruk, yalan bi intikamdi oyle mi?! daha dogrusu sen gercek saniyomussun!
selim: sebnem ben de bilmiyodum, daha yeni ogrendim
sebnem: annenin oldugunu ve ya yasadigini arastirmak o kadar zor muydu? beni arastirip hayatimi mahvetmeyi biliyosun ama!
selim: seb--
sebnem: beni mahvetdin sen ya! hayatimi karartdin! ilk kez birine guvenip a$ik olmustum ben! simdi gecmis karsima annem olmedi diyosun! sacma sapan olmayan bi intikami almak icin benim canimi yaktin!
selim: ben de bilmiyodum diyorum, bilmiyodum!
sebnem: konu senin bilmenle alakali degil tamam mi?! konu senin benim bos yere kalbimi kirman! beni kullanman! simdi o cok sevdigin annen telafi etsin bunlari, unuttursun bana yaptiklarini!
selim: sebnem--
sebnem: ne sebnem ne?! ne var?! allah belani versin be!
(sebnem sonunda aglamaya baslar, selimin omzuna vurur)
sebnem: nefret ediyorum senden! niye butun bunlar benim basima geliyo ya! niye?!
(sebnem gidicekken selim sebnemi kolundan tutup kendine ceker)
sebnem: birak beni!
selim: aglama
(sebnem basinin onune egmis hala agliyodur, selim sebnemi daha da kendine ceker, sebnemin cenesinden yavasca tutup basini yukari kaldirir, sebnem selimin gozlerine bakar bi yandan aglarken)
selim: ben.. ozur dilerim
(sebnem selimin kolunu iter)
sebnem: dileme! bi daha yanima yaklasmiyicaksin anladin mi?! uzak durucaksin benden! beni gormezlikten gel, hic tanimiyomus gibi yap! yeter ki uzak dur benden!
(sebnem gider, selim de kalir oylece.
sabah olur, ozgur almilalara gelmistir)
almila: hayirdir?
ozgur: sizde bi fincan pilav var mi?
almila: ha?
ozgur: nescafe diyicektim
almila: yok canim
(ozgur elini duvara yaslar, sacini duzeltir)
ozgur: oyle mi canim? :)
almila: evet!
(ozgur gozlerini kapatip dudagini almilaya dogru uzatir)
almila: 0_o napiyosun ya?
ozgur: buyunun tutmasi icin beni opmen lazim
almila: ne?
ozgur: s-sey yani--
almila: yok nescafe falan gide bilirsin
(almila ozguru disari atar)
ozgur: ama niye boyle yapiyosun almilosum gercekten cok uzuluyorum :(
almila: uzulursen uzul!
ozgur: ...
almila: uzulursen uzulme! bana ne! (hatirladiniz mi? :( )
(ozgur eve gelir, selim koltuga uzanmis tv izliyodur)
ozgur: ben geldim :(
selim: noldu?
ozgur: almila beni disari atdi
selim: hmm
ozgur: :(
selim: ihm sey, oylesine meraktan degil de, oylesine seyden soruyorum seyi
ozgur: ne diyon la anlamiyom
selim: sey napiyodu?
ozgur: ??
selim: sey iste ya, sebnem
ozgur: ha sen onu diyosuuun
selim: he onu diyorum
ozgur: gormedim ki
selim: ...
ozgur: hayirdir antonyo? ;)
selim: yok bisey
(selim ustunu degistirip disari cikar, bu sirada sebnem de evden cikmis karsi tarafa gecmistir, selimi gorur, geri donucekken hizla bi araba gelir, sebnemi vurucakken selim sebnemi tutup kendine ceker, o sirada sebnemin cantasina gecirdigi esarpi yere duser, ama sebnem farketmez, bu yakinliktan dolayi sebnemin gozleri bir an selimin dudaklarina kaysa da (dizide oldugu gibi :)) kendini cok kaptirmadan geri cekilir, ama hala selimin kollarindadir)
sebnem: ne dedim ben sana?!
selim: araba vurucakti seni napsaydim?!
sebnem: hem suclusun hem bagiriyosun!
selim: sen de bagiriyosun!
sebnem: ben hakliyim ama!
(sebneme jeton duser, sonunda hala selimin kollarinda oldugunu farkeder, hemen geri cekilir)
sebnem: arda geldigi zaman bakalim boyle yaklasa bilicek misin bana?!
selim: demin oyle demiyodun ama! dudaklarima dalip gitdigine gore!
sebnem: aa terbiyesiz!
(sebnem ordan uzaklasir, selim yere baktigi zaman sebnemin esarpini gorur, eline alir)
selim: bu teknede dusurdugu esarpiydi galiba
(selim sebnemin gitdigi tarafa bakinca, sebnem coktan gozden kaybolmustur, selim eve gelir ve esarpi odasina birakir.
aksam olur, selim odasinin balkonuna cikip disariyi seyrediyodur, karsi evin bahcesine- sebnemlerin evine baktigi zaman bahcede sebnemi gorur, sebnem oturmus kitap okuyodur, selim yine ellerini cebine koyup sebnemi izler, birden arda arkadan gelip sebneme yaklasir)
selim: nerden cikti bu ya?
(arda sebnemin gozlerini kapatir)
sebnem: almila sen misin? bak kitap okuyorum cek elini
arda: almilanin elleri o kadar kalin mi askim?
sebnem: arda??
(sebnem arkasini doner)
arda: supriz :)
(sebnem kalkip ardaya sarilir, selim de onlari izliyodur tabi, sebnem selimin onlari izledigini farkeder)
sebnem: ya ne zaman geldin sen? cok ozledim seni
arda: ben de seni
(sebnem basini ardanin omzuna yaslar)
arda: iceri gecelim mi?
sebnem: biraz oturalim
arda: peki
(sebnem ardayi yanagindan oper, ve otururlar, sebnem yine ardaya sarilir)
selim: ne zaman biticekse artik cilvelesmeleri!
sebnem: kitabin en guzel yerinde geldin ya :)
arda: benden onemli mi?
sebnem(sesini yukselterek): tabiki hayir, hic bisey, hic kimse senden onemli degil
selim: ...
arda: o zaman bosver kitabi :)
sebnem: tamam :)
(arda sebnemin saclarini geriye atar ve sebneme dogru yaklasir, sebnem ardayi oper, selim napicagini sasirip balkondaki saksiyi yere dusurur, sebnem ardadan ayrilir ve selimlerin balkonuna dogru bakarlar)
bolum sonu: yorumlarinizi bekleyip dururum gari :)